EN ÇOK SEVEN YARALANIR - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ayşe_Berra** · 12-19-2007, 03:11

EN ÇOK SEVEN YARALANIR

Bazen insan sevmekten başka bir şey yapmaz.
Oysa sevmek bir yağlı urgan gibi boğazına geçer insanın.
Ne varsa yaşamak istediği ölmekle yaşamak arasına kalır. Derin bir soluk alıp yoluna gitmek istersin; kimseye, hiçbir şeye değmeden gitmek. Ya da geri dönüp hiç o ana gelmemiş gibi yoluna devam etmek istersin.

Ama nafile…
Her şey için çok geçtir.
Çünkü sevmek bir jilet gibi boğazında kalır; yutkunsan kanarsın, tükürsen yine kanarsın.
Aşk insanın küçük kıyametidir!

Sevmekten başka bir şey yapmadığınızı düşündüğünüz o anda kendi ölümünüzün altına da imza atmışsınız demektir.
Kurbanlık bir koyun gibi bir gözünüz boğazınıza doğru parıldayarak inen bıçakta; bir gözünüz bıçağı elinde tutan elin sahibindedir.
Siz sevmekten başka bir şey yapmadığınızı düşünürken aslında celladınızı ve ölüm silahınızı da seçmişsinizdir.
Bu yüzden en çok seven yaralanır.
Hatta öyle bir an gelir ki, en çok seven ölür!

İnsanlık tarihi de en çok sevenin, sevdiği için yaralanan ve en çok da sevdiği için ölenin tarihidir.
Siz sevmekten başka bir şey yapmadığınızı düşünürken, insanlık tarihine bir dipnot da düşersiniz: Aşk ölüm yarası almaktır!

Bu ölümcül yara en kutsal savaşta alınan en onurlu yaradan daha kutsal ve onurludur. Çünkü sevmek, insanın ölmekten önce kendisinden vazgeçmesidir. İnsan her şeyinden vazgeçebilir, yine de can tatlıdır. Ama aşk öyle bir gelir ki, can, her şey bir ‘hiç’in varlığında yok olur.
Leyla ile Mecnun aşkı böyledir.
Can, bir ‘hiç’te yok olur. Mecnun olur. Mecnun, kendi yokluğunda bir ‘var’ içinde yeniden doğar.
Doğar…
Ama bu sevdada bir ölen vardır: Leyla!
Bu yüzden Leyla ile Mecnun hikâyesi aslında bir Mecnun aşkıdır! Leyla Mecnun’un celladı olarak kalır. Leyla’nın sonrasını soran olmaz. Ama aynı kılıcın üzerinde yürüyen Leyla da gün gelir ölür.
Mecnundan gizlenen Leyla’nın mezarı yine Mecnun tarafından binlerce ölü arasında kokusundan bulunur…

Tasavvuf terminolojisinde Leyla Mecnun’un Mecnun’u, Mecnun da Leyla’nın Leyla’sı olur.
Her şeye rağmen ikisi de birbirinden öte aslında sevda ikisinin de öznesidir.
Çünkü aşk dünyalı değildir.
Bu yüzden seven hep yaralanır…

Ali Ulurasba

**Nazende** · 12-19-2007, 03:16

Aşk adına herşey söylenmiş bence.

Bazen insan sevmekten başka bir şey yapmaz.
Oysa sevmek bir yağlı urgan gibi boğazına geçer insanın.
Ne varsa yaşamak istediği ölmekle yaşamak arasına kalır. Derin bir soluk alıp yoluna gitmek istersin; kimseye, hiçbir şeye değmeden gitmek. Ya da geri dönüp hiç o ana gelmemiş gibi yoluna devam etmek istersin.

12-19-2007, 03:11	#1
Kullanıcı Adı Ayşe_Berra	EN ÇOK SEVEN YARALANIR EN ÇOK SEVEN YARALANIR Bazen insan sevmekten başka bir şey yapmaz. Oysa sevmek bir yağlı urgan gibi boğazına geçer insanın. Ne varsa yaşamak istediği ölmekle yaşamak arasına kalır. Derin bir soluk alıp yoluna gitmek istersin; kimseye, hiçbir şeye değmeden gitmek. Ya da geri dönüp hiç o ana gelmemiş gibi yoluna devam etmek istersin. Ama nafile… Her şey için çok geçtir. Çünkü sevmek bir jilet gibi boğazında kalır; yutkunsan kanarsın, tükürsen yine kanarsın. Aşk insanın küçük kıyametidir! Sevmekten başka bir şey yapmadığınızı düşündüğünüz o anda kendi ölümünüzün altına da imza atmışsınız demektir. Kurbanlık bir koyun gibi bir gözünüz boğazınıza doğru parıldayarak inen bıçakta; bir gözünüz bıçağı elinde tutan elin sahibindedir. Siz sevmekten başka bir şey yapmadığınızı düşünürken aslında celladınızı ve ölüm silahınızı da seçmişsinizdir. Bu yüzden en çok seven yaralanır. Hatta öyle bir an gelir ki, en çok seven ölür! İnsanlık tarihi de en çok sevenin, sevdiği için yaralanan ve en çok da sevdiği için ölenin tarihidir. Siz sevmekten başka bir şey yapmadığınızı düşünürken, insanlık tarihine bir dipnot da düşersiniz: Aşk ölüm yarası almaktır! Bu ölümcül yara en kutsal savaşta alınan en onurlu yaradan daha kutsal ve onurludur. Çünkü sevmek, insanın ölmekten önce kendisinden vazgeçmesidir. İnsan her şeyinden vazgeçebilir, yine de can tatlıdır. Ama aşk öyle bir gelir ki, can, her şey bir ‘hiç’in varlığında yok olur. Leyla ile Mecnun aşkı böyledir. Can, bir ‘hiç’te yok olur. Mecnun olur. Mecnun, kendi yokluğunda bir ‘var’ içinde yeniden doğar. Doğar… Ama bu sevdada bir ölen vardır: Leyla! Bu yüzden Leyla ile Mecnun hikâyesi aslında bir Mecnun aşkıdır! Leyla Mecnun’un celladı olarak kalır. Leyla’nın sonrasını soran olmaz. Ama aynı kılıcın üzerinde yürüyen Leyla da gün gelir ölür. Mecnundan gizlenen Leyla’nın mezarı yine Mecnun tarafından binlerce ölü arasında kokusundan bulunur… Tasavvuf terminolojisinde Leyla Mecnun’un Mecnun’u, Mecnun da Leyla’nın Leyla’sı olur. Her şeye rağmen ikisi de birbirinden öte aslında sevda ikisinin de öznesidir. Çünkü aşk dünyalı değildir. Bu yüzden seven hep yaralanır… Ali Ulurasba

12-19-2007, 03:16	#2
Kullanıcı Adı Nazende	EN ÇOK SEVEN YARALANIR Aşk adına herşey söylenmiş bence. Bazen insan sevmekten başka bir şey yapmaz. Oysa sevmek bir yağlı urgan gibi boğazına geçer insanın. Ne varsa yaşamak istediği ölmekle yaşamak arasına kalır. Derin bir soluk alıp yoluna gitmek istersin; kimseye, hiçbir şeye değmeden gitmek. Ya da geri dönüp hiç o ana gelmemiş gibi yoluna devam etmek istersin.

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)