burada yollarımız ayrılıyor işte bu ülkenin on sene evvelinede biliyorum ben yirmi sene evvelinide biliyorum açım diyen adamın altında son model ya eve var yada arabası
bu ülkede açlıktan ölen vatandaş varmı ki bunu edebiyatı yapıyorsun

evet sizin en azın dan cobanın oyuyile benim oyum birmi demiyorlar millete tepeden bakmıyorlar kimseyi savunmuyorum haktan ve güzel olan herşeyden yanayım

Yuh yanı bır de açlıktan olsdunler afrıka ulkelerındekı gıbı. Açlık sınırı ıkı katına cıktı 1500 lıra parası olmayan aylık fakır sayılır hale geldı. bunları devletın kurumu tüik acıkları. Sayenızde avrupa bırıncısı olduk ıssızlık yuzunden. Bu nedenle surekli istatistik kurumu revüze pesınde. yıllık gelır 10 bınm dolarmıs. hadıo canım sonra bır bakıyorsun kı 2007 nın dolar kuru uzerınden hesaplanıyor ve 10 bın doılar cıkıyor.

yol tek care milli görüş uyan ey milllet

en iyisi darbe yapılsın herkese eşit iş eşit maaş
yaşasın kominizim bende istiyorum ama dünyada köminizimde kalmadı

Hükümetin oluşturulmasının ardından Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ve bakanlar, ilk iş olarak patron örgütlerini ziyaret ederek güvenceler ve sözler verdiler: "Herşey sizin istediğiniz gibi olacak." Başbakan Erdoğan, Ankara Sanayi Odası'nda düzenlenen bir toplantıda daha da ileri gitti: "Sizin güçlü olmanız, güçlü bir ülke demek...İş dünyası olarak bizim sizden tek beklentimizi, kalkınma yolunda hükümetin de önüne geçek ve bizlere ilham verecek bir dinamizm içinde bu yarışı sürdürmenizdir." Diyerek patronlardan hükümetin önüne düşmesini istedi.

Aynı toplantıda, meclisten çıkarttıkları yasal düzenlemelerin tek hedefinin özel sektörü güçlendirmek ve kamu kaynakalarını bu çerçevede kullanmak olduğunu anlatan Erdoğan, devleti küçültmek konusunda hiçbir geri adım atmayacaklarını da dile getirdi. Devletin küçültülmesinden kasıt, kamu hizmetlerinin tasfiyesi, ya da tümden paralı hale getirilmesi idi. Nitekim, bu toplantılarda verilen sözler hızla yerine getirilmeye ve yasalar Meclis'ten birer birer geçmeye başladı.ntimiz, kalkınma yolunda hükümetin de önüne geçecek ve bizlere ilham verecek bir dinamizm içinde bu yarışı sürdürmenizdir" diyerek patronlardan hükümetin önüne düşmesini istedi.

Aynı toplantıda, Meclis'ten çıkarttıkları yasal düzenlemelerin tek hedefinin özel sektörü güçlendirmek ve kamu kaynaklarını bu çerçevede kullanmak olduğunu anlatan Erdoğan, devleti küçültmek konusunda hiç bir geri adım atmayacaklarını da dile getirdi. Devletin küçültülmesinden kasıt, kamu hizmetlerinin tasfiyesi, ya da tümden paralı hale getirilmesi idi. Nitekim, bu toplantılarda verilen sözler hızla yerine getirilmeye ve yasalar Meclis'ten birer birer geçmeye başladı.

AKP'nin ilk icraatı işçilerin "Kölelik Yasası" olarak adlandırdığı 4857 sayılı İş Yasası'nı yasalaştırmak oldu. Daha önceki hükümetler tarafından da çıkarılmak istenen ama işçilerin tepkisinden çekinilerek, Meclis'e getirilemeyen 1475 Sayılı İş Yasası'nın değiştirilmesine AKP hükümeti cesaret etti. Bu süreçte işçilerin yüzbinlerle gerçekleştirdiği eylemlere, emek örgütlerinin taleplerine kulak tıkayan hükümet, patronlara ise "Hiç merak etmeyin çıkaracağız" diyerek güvence verdi. Sözünü de yerine getirdi. Çıkartılan yasayla işçilerin mücadeleyle elde ettiği yüzyıllık kazanımları birer birer ellerinden alındı. Daha çok sömürü ve daha düşük ücret anlamına gelen "esnek çalışma" yasallaşırken, günlük 8 saatlik iş günü hakkı ortadan kaldırıldı. Böylece fazla mesai ücreti kaldırılırken, haftalık ve yıllık izinlerin de patronun keyfine göre belirlenmesi kabul edildi.

Hatta yasayla o kadar ileri gidildi ki, "ödünç işçilik" uygulaması adı altında işçilerin bir mal gibi alınıp satılmasının önü açıldı.
VATAN SATILIYOR

IMF ile imzalanan Stand-By anlaşmalarının dışına çıkmayan AKP, kendisinden önceki hükümetler gibi hızla özelleştirmelere girişti. Türkiye'nin en kârlı ve en fazla vergi veren kurumları içinde hep ilk 500'e girmiş olan TÜPRAŞ, PETKİM, TELEKOM, TEKEL, THY, limanlar ve SEKA gibi kamu kuruluşlarının birer birer yabancı tekellere vermek için satışa çıkardı.

Maliye Bakanı Kemal Unakıtan "Ne bulursam babalar gibi satarım" diyerek hükümetin bu alandaki politikasını açık olarak dile getirdi.

Ancak AKP'nin karşısında bir engel vardı; işçilerin mücadelesi. TEKEL işçileri alanlara çıktı. Oy verdikleri Başbakan'ın, bakanların ve milletvekillerinin yolunu keserek taleplerini iletmek istediler, ama polis saldırısına uğradılar.

SEKA işçileri aileleriyle birlikte fabrikalarına kapanarak bu peşkeşe izin vermeyeceklerini ve AKP'nin seçimlerden önce verdiği "Fabrikanızı kapatmayacağız, satmayacağız" sözünü tutmasını istedi. Kayseri'de Et Balık Kurumu işçileri AKP üyelik kartlarını yırttılar.

Seydişehir'de Alüminyum işçileri toplu olarak üyesi oldukları AKP'den istifa ettiler. Fabrikaya üşüşen firma temsilcilerine geçit vermediler, aileleriyle birlikte direndiler. Yine polis ve jandarma saldırısıyla karşılaştılar.

PETKİM işçileri Kemal Unakıtan'ı fabrikaya sokmadı.

Samsun, Mersin, Bursa ve daha pek çok ilde Başbakan ve bakanlar işçilerin protestolarıyla karşılandı. İşçiler bu kurumların Türkiye'nin bağımsızlığının simgesi olduğunu ve yabancı tekellerin eline geçmemesi gerektiğini haykırdılar.

Hükümetin her kademesinden yetkililer ise, direnişi kırmak ve işçileri halkla karşı karşıya getirmek için akıl almaz yalanlara başvurdular.

Hükümet, özelleştirmelere gerekçe olarak diğer şeylerin yanısıra "Dışarıda asgari ücretle çalışacak binlerce insan var" diyordu. "Bunlar halkın, yetimin sırtında yükler. Halkın parasını onlara mı verelim. Artık yatarak para kazanma dönemi bitti", "Bunlar halkın sırtında parazitler", "Bu kurumlar zarar ediyor" diyen hükümet işi; alınteriyle tüm değerleri üreten işçileri, asalak bir sınıf olarak karalama noktasına kadar vardırdı.
DIŞ POLİTİKADA: HER ŞEY AMERİKA İÇİN!

AKP hükümeti de önceki hükümetler gibi, ekonomisini IMF'ye, demokrasi sorunlarını Avrupa Birliği (AB)ne havale eden bir tutum içindedir. Dış politika ise, tümüyle ABD'nin yörüngesine oturtulmuş bir durumdadır.

AKP hükümeti, ABD ile 1 Mart tezkeresi yüzünden "bozulan ilişkiler"i düzeltmek için olağanüstü bir çaba gösteriyor. Bunun için, İncirlik Üssü ABD'nin istediği koşullarda içeriği halktan gizlenen bir kararnameyle ABD'nin kullanımına sunulurken, F 16 uçaklarının modernizsyonu adı altında 1,4 milyar dolar ABD silah tekellerine veriliyor.

Yine bu uğurda Başbakan Erdoğan, "devlet terörü uyguluyor" dediği İsrail'e gitmekten ( ki, kendi tabanını teskin etmek için sarf ettiği bu sözlerin bir takiyye olduğu ortaya çıkmıştır ya da diğer bir deyişle Erdoğan tükürdüğünü yalamıştır.) ve 1 milyar dolarlık askeri bir ihaleyi İsrail'e vermekten geri durmuyor. Gezisinin üç gününü İsrail'de Yahudi lobisinin güvenini kazanmak için harcayan Başbakan, Filistin devlet yetkililerine ise sadece 3,5 saatlik bir zaman ayırıyor. Başbakan Erdoğan ve Dışişleri Bakanı Abdullah Gül'ün çeşitli vesilelerle İran, Suriye başta olmak üzere bölge ülkelerine, ABD'nin, Genişletilmiş Ortadoğu Projesi (GOP)'nde dile getirdiği söylemlerle benzer söylemlerde bulunması, hükümetin Amerikancılıkta sınır tanımadığını göstermektedir. Öyle ki, Erdoğan AKP Meclis grup toplantısında yaptığı konuşmada Türkiye halkının anketlerde gösterildiği gibi ABD karşıtı olmadığını, tersine ABD'yi "dost ve müttefik ülke" olarak değerlendirip "sevdiği"ni söyleyecek ölçüde pusulayı şaşırmış bir halde bulunuyor
DEMOKRASİ VE KÜRT SORUNU

AKP hükümetinin, demokrasi sicili de en az ekonomi ve siyasettesi sicili kadar bozuktur. AB'den tarih almak amacıyla yapılan yasal düzenlemeleri "demokrasiyi geliştirme" hamleleri olarak sunmaya çalışan hükümet, gerçek yüzünü, -TCK'da olduğu gibi yasanın yürürlük tarihini erteleyerek- en küçük "demokrasi sızıntıya" dahi tahammülünün olmadığını göstermiştir. Milli Güvenlik Siyaset Belgesi'nde, temel tehdit "iç tehdit" olarak yine de bu dönemde belirlendi. İşsizliğe, yoksulluğa karşı mücadele, örgütlenme "sosyal patlama" kapsamına alınarak tedbirler alınmaya başlandı.

Bu kapsamda emek örgütleri, demokrasi savunucuları, sendikalar topun ağzına kondu. Eğitim-Sen sendikası kapatıldı. En son Seydişehir'de olduğu gibi işçilerin ve halkın üzerine panzerler sürüldü. Seçim meydanlarında "demokrasi için gerekirse tankların üstüne çıkarız" diye demogoji yapan, demokrasi havarisi kesilen AKP, göstermelik AB uyum yasalarına paralel olarak en baskıcı uygulamaları devreye sokmaktan çekinmedi. TCK yasasında yapılmak istenen değişikliklerle, başta basın özgürlüğü olmak üzere kendisine muhalif tüm seslerin kısılması için kararnameler hazırladı.

"Kürt sorunu yoktur diye düşünürseniz, yok olur" diyen Başbakan Erdoğan, Kürt sorunu konusunda devam eden asimilasyoncu, inkârcı tutumu sürdürdü. Yeniden bölgede operasyonlar başlatıldı, korucular devreye sokuldu. Barış ortamı geliştirilmek yerine gerilim ve çatışma dönemine dönüş adımları atılmaktadır. 12 yaşındaki Uğur Kaymaz ve babasını 13 kurşunla katledenler terfi ettirilirken, dava Eskişehir'e alınmaktadır.

Kürt sorunu, Ermeni sorunu, Kıbrıs sorunu gibi Türkiye'nin önündeki meseleler, halklar arasında kardeşleşmenin pekiştirilmesi için ele alınıp çözülmesi gerekirken, halkların birbirlerine düşmanlaştırıldığı bir kapsamla ele alınıyor. Kürt sorununun çözümsüz kalmasından zarar görenlerinin başında Türk, Kürt ve her milliyetten işçi ve emekçiler gelmektedir. Emperyalistler, bu sorunu "kaşıyıp" isteklerini Türkiye'ye kabul ettirmek için bir koz olarak kullanırlarken, Türkiye egemenleri de emek ve demokrasi taleplerini baskılamak üzere şovenizmi ve gericiliği kışkırtmanın bir aleti olarak kullanmaktadırlar. Kürtler Nevwroz ve 1 Mayıs'ta birlik ve kardeşlikten yana bir çözümden yana olduklarını göstermişlerdir. AKP hükümeti sorunun demokratik halkçı tarzda çözümü için girişimlerde bulunmak ve politikalar geliştirmek bir yana, ülkeyi yeni bir çatışma dönemine sürüklemektedir.
Şimdi karar sırası bizdedir.22 Temmuz da ülkeyi bu hale getirip çıkar çatışmalarına alet edenlere karşı söz söyleme sırası bizdedir. Ülkesini,Atasını,Cumhuriyetini ve şanlı Bayrağını sevenler hep beraber harekete geçelim! Bu işgüzarlara bir şans daha vermeyelim!

Evet açıkcasıda benim bu hükümete karşı bazı karın ağrılarım var,,,örneğin:

madde 1:kıbrısta biz evet onlar hayır derse hani bize karşı açılımlar olacaktı..sadece iki tane uçak uçtu resmi olarak elde var sıfır..davamızı savunamadık
madde 2:Ermeni meselesi neden hiç bu kadar dünya gündemine gelmemiştide bu hükümet döneminde bir bir ülke senatolarından geçilir oldu?
madde 3:neden artık bu ülke barzani ve talabaniden fırça yer durumuna geldi?
madde 4:özelleştirme sadece özelleştirme içinmi yapıldı?petkim'in,tekel'in ve tüpraş hangi mantıkla satılır?
madde 4:ben müslümanın diyenler hangi akla hizmet büyük israil ve tek güç abd nin en büyük planı olan BOP'a destek verir?

Milli Gelir Büyüdü Yalanı

Akicraatlar sitesinde; “AKP iktidarında ortalama % 7.3 oranında büyüme başarısı gösterdi.” AKP iktidarında Türkiye’nin gayri safi milli hasılası % 120 oranında artış gösterdi. 181 milyar dolardan 400 milyar dolara çıktı." yazmaktadır. Şimdi eğer ortalama % 7.3 oranında büyüdüyse AKP iktidarında Türkiye ekonomisi 181 milyar dolardan ortalama % 7.3 büyüme bizi kabaca 5 yılda 260 milyar dolara getirir. Ama 400 milyar dolara nasıl çıktığının tutarsızlığını izah eden hiçbir cümle yok. Yani % 7,3 oranında büyüdük diyeceksiniz. Ondan sonra da 181 milyar dolardan 400 milyar dolara çıktık. % 100 oranında büyüdük diyeceksiniz.

Kişi Başına Millî Gelirimiz Arttı Yalanı

Akicraatlar sitesinde; "Kişi başına düşen milli gelir AK PARTi iktidarında ikiye katlandıve 2 bin 598 dolardan, 5 bin 477 dolara yükseldi." yazmaktadır. Millî Gelirin Hesaplanmasıyla ilgili çelişki için bakınız...Milli gelir büyüdü yalanı Millî Gelir Yanlış Hesaplanınca Kişi Başına Düşen Millî Gelirde Yanlış çıkıyor. Verdikleri rakamlara 2002'ye göre yaklaşık 2 kat zenginleşen ülkemin insanı nedense çöplerden ekmek topluyor, keyfinden hırsızlık ve kapkaç yapıyor (Bu suçlardaki artış oranı Akp iktidarında ortalama %160'larda), fuhuş yapıyor, boşanmalar 2 kata çıkıyor.
Karşılıksız çekler; 2002'de 748 bin adet, bugün 1 milyon 535 adet,
Protestolu senet 2002'de: 498 bin 748 adet , bugün 2 milyar 803 milyon adet. Bu rakamlar maalesef sitelerinde yazmıyor....

İşsizlikle Mücadele Yalanı

Akicraatlar sitesinde; 2002 yılında 10.3 oranında işsizlik oranı, 2006 yılı sonunda yani 4 yılda 9.9 gerilemiş olarak gösterilmiştir. Bu rakamlara göre 4 yıl içerisinde 0,04 oranında; yani her yıl 0,01 oranında işsizlik gerilemiştir. Bu rakamları doğru kabul etsek bile işsizlikte gerileme olduğu doğru değildir. Çünkü nüfus artış hızımız, Tarım Sektörünün İMF'nin talimatıyla kotalı hale getirilmesi tarım işçisini kentlere göç ettirmiş ve işçi piyasasına genç nüfüsumuzdan dolayı 4 yıl boyunca yüzbinlerce kişi katılmıştır. Ayrıca sitede bu gerilemeyi hangi fabrikayı açarak veya hangi istihdam politikalarıyla yaptıkları nedense yazılmamış. Ayrıca resmi rakamlara göre 6 milyon işsiz görünmektedir. Bu 6 milyon işsizin 4 tane geçindirmek zorunda olduğu kişi olsa toplam 24 milyon kişi eder. Bu demektir ki nüfusun 1/3'ü açtır. Ki resmi olmayan rakamlara göre 18 milyon işsiz vardır. (Özelleştimelerden dolayı işini kaybeden veya aldığı ücreti yarı yarıya düşenler ve mevsimlik işçiler hariçtir).

Borçlar Azalıyor Yalanı

Akicraatlar sitesinde; “AB Tanımlı Merkezi Yönetim kamu borç stokunun milli gelire oranı, 2002 yılında yüzde 93,9 oranında iken, 2006 sonunda yüzde 60,7 seviyesine geriledi.Böylece Türkiye Maastricht kriterini yakaladı" denilmektedir.
Burada yine kelime oyunu yapılmaktadır. Nedir bu kelime oyunu: "AB tanımlı merkezi yönetim kamu borç stokunun milli gelire oranı". Yani burada diyor ki, AB tanımlı merkezi yönetim kamu borç stoku diye bir tanım var. Ona göre hesap yapıyoruz diyor. Biz sonra Maastrich Kriteri’ni yakaladık diyor. Nasıl yakaladık. 2006 sonunda % 93,9 borç stoku oranı % 60,7 seviyelerine gerilemiş. Halbuki milli gelirimizden fazladır borçlarımız. Fakat tanım AB tanımı bu hale getirdik. Sonra hemen yine aynı şekilde IMF borçları da eriyor. Neymiş 8,7 milyar dolar gerilemiş. Ama diğer borçlarımızdan bahseden yok.
Toplam Borcumuz 2002'de 200 Milyar Dolarken
2007 İtibariyle 460 Milyar Dolara Çıkmıştır.
Yani akp iktidarı son 5 yılda 260 milyar dolar artı borçlanma yapmıştır. 80 yılda gelen bütün hükümetler toplam 200 milyar dolar borçlanırken 5 yılda akp hükümeti 260 milyar dolar borçlanmıştır. Peki bu 260 milyar dolar nereye gitti?

Asgari Ücret Yalanı
5 Kişilik bir aile bir simit ve çay ile karnını doyurmuş olsa bile asgari ücret yetmiyor." (9 Aralık 2001- Tayyip ERDOĞAN)
"Asgari Ücretin 500 milyonu aşması gerekir." (21 Aralık 2003 - Tayyip ERDOĞAN)
Dört Yıl Geçti Asgari Ücret Hâla 419 YTL
Bir karşılaştırma:
Refahyol döneminde Asgari Ücretle 34 tane Mutfak Tüpü alınıyordu. Akparti İktidarında sadece 10 tane alınıyor. (Şu an İstanbul'da mutfak tüpünün fiyatı 39 ytldir.) ***********************************
Asgari ücret ve Erdoğan’ın ruh hali!
Kapalı kapılar ardında yapılan “bu kadar zam az, daha fazla verirsem batarım” tartışmaları arasında 1 Ocak 2006’dan itibaren geçerli olacak asgari ücret açıklandı: 380 YTL.. Türkiye’nin yeni sefalet ücreti, pardon asgari ücreti, küsuratı hariç 19 adet 20 liralık banknottan oluştu. Bozdur, bozdur harca... Oysa o kadar yazdık, çizdik.. Asgari ücretlinin açlıkla pençeleştiğine dikkat çektik... Yetkililerden, bu kez olsun zam oranını belirlerken ellerini vicdanlarına koymalarını istedik. Belli ki yine bulamamışlar. Neyi mi?
Ellerini koyacak vicdanı.
Düşünebiliyor musunuz; bir kilo etin ortalama 13 YTL’den satıldığı günümüzde, insanlar gün boyu 12 YTL’ye çalışmak zorunda bırakılıyor. Açlık sınırı 650 YTL’ye, yoksulluk sınırı ise 1500 YTL’ye yükselen Türkiye’de, insanlar 380 YTL maaşa mahkum ediliyor.
Asgari ücretli ne yapsın? Eve her gün bir dilim daha fazla ekmek mi götürsün, yoksa bir günde beş ekmek yiyerek mi tüketsin? İnsanlar bu para ile nasıl yaşar, ailelerini nasıl yaşatır diye düşünen yok.
Yazık, çok yazık...
Asgari ücret yüzde 8.65 arttı. Yüzde 8.65 tek başına düşünüldüğünde, enflasyonun üstündeymiş gibi görünüyor. Doğrudur, ama asgari ücret düşükse, reel artış bir anlam ifade etmez ki!
Hele de devletin resmi kurumu, Türkiye İstatistik Kurumu asgari ücretin 508 YTL olması gerektiğini söylerken, iktidarın bu 30 YTL’lik zammı hangi Türkiye gerçeğini karşılar ki?
Zaten gerçekten karşılasaydı; 1999’da 100 iken 2005’te 108.2 olan ortalama brüt asgari ücret endeksinin 130 olması gerekirdi. Peki ne oldu? Asgari ücretlinin refahtan aldığı pay sürekli geriledi, insanca yaşamasına imkan tanıyacak bir ücreti alması hayal haline geldi. O halde ‘biz ücretleri reel olarak artırdık’ demenin hiç bir manası yoktur.
Ben asıl neyi merak ediyorum biliyor musunuz?
Asgari ücret miktarını belirleyen zat-ı muhteremlerin maaşlarının ne kadar olduğunu.
Ayda 10 bin YTL gideri olduğunu açıklayan Maliye Bakanı’nın nasıl geçindiğini?
Ve en çok da Ocak 2005’te yüzde 10 zammı reva görürken, bizlerin karşısına geçip ‘bu ücretle geçinmek’ zor diyen, ‘çay-simit’ hesabı yapan Başbakan Tayyip Erdoğan’ın ruh halini..
Acaba Başbakan geçmişte yaptığı gibi yine asgari ücretle kaç kilo kuru fasulye, kaç ekmek alındığını anlattığı derin bir ekonomik analiz mi yapacak? Yoksa “Asgari ücret aşırı şekilde arttı ve çalışanlar ne yapacaklarını şaşırdı”mı diyecek..
Ya da Düzce’de seslerini duyurmaya çalışanlara söylediği gibi, ‘Üç sene önce aynı parayla kaç ekmek alıyordun, şimdi kaç ekmek alıyorsun? Az alıyorsan bana bedduanı yap, çok alıyorsan duanı yap...”diyerek bizi başından mı savuşturacak?
Erdoğan’dan şu ana kadar bir açıklama gelmedi; geleceğini de pek zannetmiyorum. Zira, kendileri dün “hadlerini bilsinler, savcıları göreve çağırıyorum” dedikleri TÜSİAD’la ‘gece barışı’ yapmakla meşguldüler!!!
Neyse;
Başbakan ne derse desin, açıklanan asgari ücret;
Ekonomide çizilen pembe tabloları yerle bir ettiği..
Her şeyin ateş pahası olduğunu, neredeyse metrekareye bir işsizin düştüğünü söyleyenleri haklı çıkarttığı gibi...
“270 dolarla nasıl geçinilir?” sorusuna “Kazancınız oysa onunla geçinmek zorundasınız” diyen IMF Başkanı’nın 1. Yardımcısı Anne Krueger ile “Asgari ücret olmamalı. Herkes hangi ücrete razı oluyorsa onunla çalışmalı” diye buyuran patronları memnun etmiştir.
Gerisi ise laf-ü güzaftır!..

Off cok sıkıldım bu kuru lafla iftira atanlardan.. 2001 de nasıldık şimdi nasılız bunu idrak edebilseler olay kapancak...