BAŞBAKAN Tayyip Erdoğan, "Beyaz çarşafım hazır" diyerek...

"Bu akşam ölürüm / Beni kimse tutamaz" tarzında bir çıkış yaptı ya...

Bakıyoruz...

Bazıları "İşte yakayı ele verdi... Adam anayasal düzeni zorla değiştirmeyi kafaya koymuş... Bu nedenle asılmaktan söz ediyor" diye çıkış yapıyorlar...

Sanki bu topraklar, "siyaseten katl" denilen olgunun kurumsallaştığı topraklar değilmiş gibi...

Sanki bu memlekette "Köpek davası / Bebek davası" falan denilerek bir başbakan, iki bakan asılmamış gibi...

Sanki burada siyaset yapmak, sonu ölümle bitebilecek tehlikeli mi tehlikeli bir macera değilmiş gibi...

O zaman soralım:

Adnan Menderes, ölmeyi hak edecek işler mi yapmıştı?

27 Mayıs’a ölümüne destek olanlar bile iş Menderes’in asılmasına gelince, "O ayrı bir konu... Menderes’in idamı trajik bir olaydır" demiyorlar mı?

Yine soralım:

Bu ülkede kefenden söz eden tek başbakan Tayyip Erdoğan mı?

"Benim iki gömleğim var, biri idamlık, biri bayramlık" diyen Turgut Özal’a ne diyeceksiniz? O da mı anayasal düzeni zorla ilga edip bir "şeriat cumhuriyeti" kurmayı planlıyordu? Bu uğurda ölümü bile göze aldığını anlatmak için mi "idamlık gömlek" konusunu açmıştı?

Ayrıca...

Siz zannediyor musunuz ki, "Benim iki gömleğim var: Biri idamlık, biri bayramlık" sözü, ilk Özal tarafından söylenmiştir...

Bu topraklarda siyaset meydanına atılan her babayiğit, ölümü göze almak zorundadır... Ve "bayramlık / idamlık" benzetmesi de, işte böylesi bir zorunluluğun anonimleşmiş benzetmesidir.

AHMET HAKAN