Bülent Arınç’ı severim.

Düz adamdır.

Fikirlerinin yüzde 1’ine bile katılmam ama, severim... Çünkü, "sizin fikirlerinize katılmıyorum diye üstüme geliyorlar" desem, bilirim ki, fikirlerimin yüzde 1’ine katılmasa bile, hakkımı savunur... Yüzde 100.

*

Abdüllatif Şener’i severim.

Muadilleri kırmızı plakalı koltuğa uhuyla yapışırken, kalkıp gitmesini bilen Erdal İnönü’yü sevdiğim gibi.

*

Severim Sırrı Sakık’ı...

Zıplamayın hemen!

Herkes mırıl mırıl karnından konuşurken, pat diye, "ahali açken, Fatih Terim’e bu kadar maaş verilir mi?" diye soran adamı, severim arkadaş... "Vatandaşı, bedava makarna için birbirini boğazlar hale getirdiniz" diyen Hasip Kaplan’ı severim; altına imza atarım.

*

Ve, Muhsin Yazıcıoğlu...

Başka dünyaların insanıydık.

Ama severdim rahmetliyi.

*

Öbür meseleler ayrı...

Neyse, odur bu insanlar.

Tartışırsın veya uzlaşırsın.

Uymadı, kapışırsın.

*

Kavga etmeye değerler en azından.

*

E bakıyoruz...

Sol şeritten sağ şeride geçip, AKP dolmuşunun cam kenarı koltuğunda kuzu gibi oturan Ertuğrul Günay, tam da "kardeş, senin bilet buraya kadar, in bakalım" söylentilerinin çıktığı gün, aslan kesilmiş... "Mehmet Akif Ersoy’a duyduğum derin saygı nedeniyle Muhsin Yazıcıoğlu’nun Tacettin Dergahı’na defnedilmesini kabul etmedim" filan demiş de... "Türkan Saylan’a ayıp edildi" falan demiş.

*

Hadi canım sen de...

*

Deniz Baykal’ın yaptığı her şey yanlış bile olsa, Ertuğrul Günay’ı sepetlemesi yeter... Severim ben Deniz Baykal’ı.
HÜRRİYET
Yılmaz ÖZDİL