Ey Allah’ın Rasûlü! Ensar sana kırılmıştır. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

06-09-2009, 20:37

Hz. Peygamber, Hevâzin ganimetlerinden olan Huneyn fey’ini güzel bir şekilde taksim etti.
Kureyşlilere ve yeni müslüman olan diğer Arap kabilelerine bol bol verdi.
Bunu gören Ensar Hz. Peygamber’e gücendiler.
Hatta içlerinden birisi

“Allah’a yemin ederim ki Hz. Peygamber kendi kavmine kavuşunca bizleri unuttu” dedi.

Sonunda Sa’d b. Übâde Hz. Peygamber’e giderek
“Ey Allah’ın Rasûlü! Ensar sana kırılmıştır” dedi.

Hz. Peygamber de sebebini sordu.

Sa’d da
“Bu savaşta elde edilen ganimetleri kendi kavmine ve diğer Araplara taksim ettin, onlara birşey vermedin” dedi.

Efendimiz bu duruma çok üzüldü

Hz. Peygamber Sa’d’a

“Ey Sa’d! Sen de onlarla birlikte misin?” diye sordu.

Sa’d buna “Ben de kavmimin bir ferdiyim” diye cevap verdi.

Hz. Peygamber de “Git onları şu alanda topla ve sonra da gel bana haber ver!” dedi.

Sa’d Hz. Peygamber’in huzurundan çıkarak Ensar’ı onun dediği alana topladı

Hz. Peygamber onların topluca bulundukları yere gitti ve

“Ensar’dan olmayanlar burayı terketsin! Onlarla konuşacaklarım vardır” dedi.

O anda diyor zaman dondu herkez önüne bakıyordu keşke diyorlardı keşke

Sonra Hz. peygamber ayağa kalkarak kelime-i şehâdet getirip Allah’a hamdetti ve şunları söyledi.

“Ey Ensar topluluğu!
Şu yeni müslümanlara vermiş olduğum ganimetler hakkındaki konuşmalarınız kulağıma kadar geldi

“Ey Ensar topluluğu!

Bundan kastım onları İslâm’a tam olarak bağlamaktı.

Zannediyorum ki onlar bugünden sonra Allah’ın birliğine şahitlik edip O’nun yolunda savaşlara katılacaklardır.
Çünkü artık Allah Teâlâ onların kalblerine İslâm’ı sokmuştur.

Ey Ensar topluluğu! Allah Teâlâ iman vermek suretiyle
minnette bulunup size üstünlük ve şeref bahşetmemiş midir?

O size Allah’ın ve Rasûlü’nün Ensarı gibi en güzel bir ismi vermedi mi.

Muhammed’in nefsini elinde tutana yemin ederim ki

eğer halk bir yola, Ensar da başka bir yola gitse

ben Ensar’ın gitmekte olduğu yolu tercih ederim.

Ey Allah’ım! Sen Ensar’a merhamet et!
Onların çocuklarına ve torunlarına da merhamet et!”.

Bu sözler üzerine orada bulunan Ensar sakalları ıslanıncaya kadar ağladılar

efendimizde ağlıyordu

Halk koyun, deve ve diğer ganimetleri,

siz de Allah’ın Rasûlünü götürünüz;

Allah’a yemin ederim ki sizin payınıza düşen onlarınkinden çok daha hayırlıdır”

bunu istemez misiniz?

” Ensar bu sözlere Bunu kabul ediyoruz” diye karşılık verdiler.

Hz. Peygamber’se

“Öyleyse söylediklerimin karşılığı olarak bana cevap veriniz!” buyurdular.

Ensar da şöyle karşılık verdiler:

“Ey Allah’ın Rasûlü!
Biz karanlıklar içerisinde bulunuyorduk;
Allah Teâlâ senin vasıtanla bizi nura kavuşturdu.
İçimize geldiğinde biz bir ateş çukurunun tam kıyısında bulunuyorduk,
Allah Teâlâ senin vasıtanla bizi ateşten kurtardı.
Biz sapıklıklar içerisinde bocalıyorduk;
Allah senin vasıtanla bizi hidayete erdirdi.
Biz rabb olarak Allah’ı, din olarak İslâm’ı, peygamber olarak da Muhammed’i kabul ettik.
Ey Allah’ın Rasûlü! Ganimeti istediğin şekilde dağıt!
Bütün konularda dilediğin gibi davran!
Biz sana karışmayız; istediğini yapma yetkisine sahipsin!”

kısa bir sessizliğin ardından

Hz. Peygamber de şunları söyledi:

“Allah’a yemin ederim ki daha değişik bir cevap verebilirdiniz ve ben de “Doğru söylediniz!” derdim.

Eğer siz “Sen kovulmuş olarak içimize geldin de biz sana kucak açmadık mı;

herkes seni yalanlarken tasdik edenler biz olmadık mı?

Hiç kimseden bir yardım görmezken sana biz yardım etmedik mi;

kendi kavminin bile kabul etmediklerini biz kabul etmedik mi?

demiş olsaydınız

kesinlikle doğru söylemiş olurdunuz” buyurdu.

bu şok sözlerin karşısında

Ensar “Allah’a ve O’nun Rasûlüne minnettar olanlar bizleriz!

Allah Rasûlünün hem bizim hem de diğer bütün insanların üzerinde çok büyük hakkı vardır!” diyerek ağlamaya başladılar.

Bunun üzerine Hz. Peygamber de onlarla birlikte ağladı.

06-09-2009, 20:37	#1
Kullanıcı Adı Duygu'Seli~	Ey Allah’ın Rasûlü! Ensar sana kırılmıştır. Hz. Peygamber, Hevâzin ganimetlerinden olan Huneyn fey’ini güzel bir şekilde taksim etti. Kureyşlilere ve yeni müslüman olan diğer Arap kabilelerine bol bol verdi. Bunu gören Ensar Hz. Peygamber’e gücendiler. Hatta içlerinden birisi “Allah’a yemin ederim ki Hz. Peygamber kendi kavmine kavuşunca bizleri unuttu” dedi. Sonunda Sa’d b. Übâde Hz. Peygamber’e giderek “Ey Allah’ın Rasûlü! Ensar sana kırılmıştır” dedi. Hz. Peygamber de sebebini sordu. Sa’d da “Bu savaşta elde edilen ganimetleri kendi kavmine ve diğer Araplara taksim ettin, onlara birşey vermedin” dedi. Efendimiz bu duruma çok üzüldü Hz. Peygamber Sa’d’a “Ey Sa’d! Sen de onlarla birlikte misin?” diye sordu. Sa’d buna “Ben de kavmimin bir ferdiyim” diye cevap verdi. Hz. Peygamber de “Git onları şu alanda topla ve sonra da gel bana haber ver!” dedi. Sa’d Hz. Peygamber’in huzurundan çıkarak Ensar’ı onun dediği alana topladı Hz. Peygamber onların topluca bulundukları yere gitti ve “Ensar’dan olmayanlar burayı terketsin! Onlarla konuşacaklarım vardır” dedi. O anda diyor zaman dondu herkez önüne bakıyordu keşke diyorlardı keşke Sonra Hz. peygamber ayağa kalkarak kelime-i şehâdet getirip Allah’a hamdetti ve şunları söyledi. “Ey Ensar topluluğu! Şu yeni müslümanlara vermiş olduğum ganimetler hakkındaki konuşmalarınız kulağıma kadar geldi “Ey Ensar topluluğu! Bundan kastım onları İslâm’a tam olarak bağlamaktı. Zannediyorum ki onlar bugünden sonra Allah’ın birliğine şahitlik edip O’nun yolunda savaşlara katılacaklardır. Çünkü artık Allah Teâlâ onların kalblerine İslâm’ı sokmuştur. Ey Ensar topluluğu! Allah Teâlâ iman vermek suretiyle minnette bulunup size üstünlük ve şeref bahşetmemiş midir? O size Allah’ın ve Rasûlü’nün Ensarı gibi en güzel bir ismi vermedi mi. Muhammed’in nefsini elinde tutana yemin ederim ki eğer halk bir yola, Ensar da başka bir yola gitse ben Ensar’ın gitmekte olduğu yolu tercih ederim. Ey Allah’ım! Sen Ensar’a merhamet et! Onların çocuklarına ve torunlarına da merhamet et!”. Bu sözler üzerine orada bulunan Ensar sakalları ıslanıncaya kadar ağladılar efendimizde ağlıyordu Halk koyun, deve ve diğer ganimetleri, siz de Allah’ın Rasûlünü götürünüz; Allah’a yemin ederim ki sizin payınıza düşen onlarınkinden çok daha hayırlıdır” bunu istemez misiniz? ” Ensar bu sözlere Bunu kabul ediyoruz” diye karşılık verdiler. Hz. Peygamber’se “Öyleyse söylediklerimin karşılığı olarak bana cevap veriniz!” buyurdular. Ensar da şöyle karşılık verdiler: “Ey Allah’ın Rasûlü! Biz karanlıklar içerisinde bulunuyorduk; Allah Teâlâ senin vasıtanla bizi nura kavuşturdu. İçimize geldiğinde biz bir ateş çukurunun tam kıyısında bulunuyorduk, Allah Teâlâ senin vasıtanla bizi ateşten kurtardı. Biz sapıklıklar içerisinde bocalıyorduk; Allah senin vasıtanla bizi hidayete erdirdi. Biz rabb olarak Allah’ı, din olarak İslâm’ı, peygamber olarak da Muhammed’i kabul ettik. Ey Allah’ın Rasûlü! Ganimeti istediğin şekilde dağıt! Bütün konularda dilediğin gibi davran! Biz sana karışmayız; istediğini yapma yetkisine sahipsin!” kısa bir sessizliğin ardından Hz. Peygamber de şunları söyledi: “Allah’a yemin ederim ki daha değişik bir cevap verebilirdiniz ve ben de “Doğru söylediniz!” derdim. Eğer siz “Sen kovulmuş olarak içimize geldin de biz sana kucak açmadık mı; herkes seni yalanlarken tasdik edenler biz olmadık mı? Hiç kimseden bir yardım görmezken sana biz yardım etmedik mi; kendi kavminin bile kabul etmediklerini biz kabul etmedik mi? demiş olsaydınız kesinlikle doğru söylemiş olurdunuz” buyurdu. bu şok sözlerin karşısında Ensar “Allah’a ve O’nun Rasûlüne minnettar olanlar bizleriz! Allah Rasûlünün hem bizim hem de diğer bütün insanların üzerinde çok büyük hakkı vardır!” diyerek ağlamaya başladılar. Bunun üzerine Hz. Peygamber de onlarla birlikte ağladı.

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)