Fatih'in aşamadığı tahta kapı - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**dilemma** · 08-21-2009, 13:38

Dergahta bir tuhaflık var. Etraf ne kadar sessiz. Sanki birşeyler olmuş gibi...
- Selamünaleyküm Rûşen kardeş.
- Ve aleyküm selâm.
- Ne oldu? Bir sessizlik var.
- Padişah efendimiz Fatih Sultan Mehmed Han hazretleri dergaha geldiler...

***

- Öyle miii? Şimdi içerdeler mi?
- Hayır. Ziyaret edemeden gittiler!
- Gittiler mi? Sebep ne?
- Bilmiyorum. Hocamız Ebül Vefa Hazretleri, rahatsızlığını beyan ederek görüşmek istemediler.
- Demek görüşmek istemediler...
- Evet. Hocamız içerdeler, kendi yanlarına gidelim mi?
- Hadi...

***

Kur’an-ı Kerim okunurken içeri giriyorlar.)
- Hocamız da çok üzgün görünüyorlar.
- Evet, öyle. İstersen hiç rahatsız etmeyelim.
- Buyurun, buyurun gelin. Padişah efendimiz gittiler mi?
- Gittiler efendim.
- Bir şey dediler mi?
- Evet efendim. yanındaki lalasına dönüp:
“Lala, gördün işte. Bizans’ın aşılmaz denilen surlarını aşıp onu fetheden padişah, bir gönül sultanının tahta kapısından içeri girmeye muvaffak olamadı” dediler.
Bir müddet sustular. Çok üzgün görünüyorlardı. Öyle ki gözlerinden birer damla yaş süzüldü...

***

- Efendim, görüyorum ki siz de ağlıyorsunuz. Madem öyle, neden kabul buyurmadınız?.. Hem siz müteessir oldunuz, hem padişah efendimiz müteessir oldular.
- Bu dünya bütün arzuların tecelli mekanı değil ki... Sebepler var, sırlar var, hikmetler var... En mühimi de mesuliyetler var.
- Ne mesuliyeti efendim?
- Endişe ettik ve bu endişeden dolayı mesuliyetten korktuk. Eğer huzura bir kere kabul etseydik, hep kabul etmek zorunda kalırdık. Padişahımız; sohbetten alacağı zevk, neş’e ve sürûrla devlet işlerinden soğuyabilirdi.
Halbuki onun kılıcına daha çok işler düşüyor. Peygamber Efendimizin sallallahü aleyhi ve sellem, övgülerine nail olmuş o büyük sultana cihangirlik, bize dervişlik yaraşır.
Bu dünyaya gönül sultanı da cihan sultanı da lazımdır. Biz ve bu dergah ehli leşker-i dua, dua ordusuyuz... O ve askerleri leşker-i gaza, gaza ordusudur. Dualarımız, padişahımız ve güzel askerleriyledir.
Şimdi merakınız zail oldu mu?
- Biz bunları düşünememiştik efendim.
- İşte bu sebeple her türlü acıyı sineme çekerek bu görüşme isteğini kabul etmedim.

***

Kat be kat büyüklük... İç içe derinlik.
İşte Osmanlı!...

***

Zeka seviyesi ne olursa olsun; dikkatini telebilmemne programlarına verdiği kadarcık bu hadiseye verebilen herkes “uykudan uyanırcasına” uyanacak... Ve bir sağlam zincirdeki gibi, iç içe geçmiş muhteşem mânâ halkalarının farkına varacaktır.
Tavsiyem; yukarıdaki tarihi ve ibretli konuşmayı tekrar okuyunuz ve birileriyle paylaşınız.

M.ERKUL

**ak sevda** · 08-21-2009, 13:52

teşekkürler Allah razı olsun. faydalı paylaşım

**dilemma** · 08-21-2009, 15:29

Biz teşekkür ederiz efendim; okuduğunuz için

08-21-2009, 13:38	#1
Kullanıcı Adı dilemma	Fatih'in aşamadığı tahta kapı Dergahta bir tuhaflık var. Etraf ne kadar sessiz. Sanki birşeyler olmuş gibi... - Selamünaleyküm Rûşen kardeş. - Ve aleyküm selâm. - Ne oldu? Bir sessizlik var. - Padişah efendimiz Fatih Sultan Mehmed Han hazretleri dergaha geldiler... * - Öyle miii? Şimdi içerdeler mi? - Hayır. Ziyaret edemeden gittiler! - Gittiler mi? Sebep ne? - Bilmiyorum. Hocamız Ebül Vefa Hazretleri, rahatsızlığını beyan ederek görüşmek istemediler. - Demek görüşmek istemediler... - Evet. Hocamız içerdeler, kendi yanlarına gidelim mi? - Hadi... * Kur’an-ı Kerim okunurken içeri giriyorlar.) - Hocamız da çok üzgün görünüyorlar. - Evet, öyle. İstersen hiç rahatsız etmeyelim. - Buyurun, buyurun gelin. Padişah efendimiz gittiler mi? - Gittiler efendim. - Bir şey dediler mi? - Evet efendim. yanındaki lalasına dönüp: “Lala, gördün işte. Bizans’ın aşılmaz denilen surlarını aşıp onu fetheden padişah, bir gönül sultanının tahta kapısından içeri girmeye muvaffak olamadı” dediler. Bir müddet sustular. Çok üzgün görünüyorlardı. Öyle ki gözlerinden birer damla yaş süzüldü... * - Efendim, görüyorum ki siz de ağlıyorsunuz. Madem öyle, neden kabul buyurmadınız?.. Hem siz müteessir oldunuz, hem padişah efendimiz müteessir oldular. - Bu dünya bütün arzuların tecelli mekanı değil ki... Sebepler var, sırlar var, hikmetler var... En mühimi de mesuliyetler var. - Ne mesuliyeti efendim? - Endişe ettik ve bu endişeden dolayı mesuliyetten korktuk. Eğer huzura bir kere kabul etseydik, hep kabul etmek zorunda kalırdık. Padişahımız; sohbetten alacağı zevk, neş’e ve sürûrla devlet işlerinden soğuyabilirdi. Halbuki onun kılıcına daha çok işler düşüyor. Peygamber Efendimizin sallallahü aleyhi ve sellem, övgülerine nail olmuş o büyük sultana cihangirlik, bize dervişlik yaraşır. Bu dünyaya gönül sultanı da cihan sultanı da lazımdır. Biz ve bu dergah ehli leşker-i dua, dua ordusuyuz... O ve askerleri leşker-i gaza, gaza ordusudur. Dualarımız, padişahımız ve güzel askerleriyledir. Şimdi merakınız zail oldu mu? - Biz bunları düşünememiştik efendim. - İşte bu sebeple her türlü acıyı sineme çekerek bu görüşme isteğini kabul etmedim. * Kat be kat büyüklük... İç içe derinlik. İşte Osmanlı!... *** Zeka seviyesi ne olursa olsun; dikkatini telebilmemne programlarına verdiği kadarcık bu hadiseye verebilen herkes “uykudan uyanırcasına” uyanacak... Ve bir sağlam zincirdeki gibi, iç içe geçmiş muhteşem mânâ halkalarının farkına varacaktır. Tavsiyem; yukarıdaki tarihi ve ibretli konuşmayı tekrar okuyunuz ve birileriyle paylaşınız. M.ERKUL

08-21-2009, 13:52	#2
Kullanıcı Adı ak sevda	teşekkürler Allah razı olsun. faydalı paylaşım

08-21-2009, 15:29	#3
Kullanıcı Adı dilemma	Biz teşekkür ederiz efendim; okuduğunuz için

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)