Not 1: Geçen yıl bir lojistik firması kamyon şoförleri için “kamyon arkası yazıları” yarışması düzenledi. Benim favorim “Hayatımı yazsam, duble yol olur...” ve “Araman için illa hata mı yapmam gerekir?” yazıları idi.

İkincilik ve üçüncülük ödülü aldılar. Keşke biz üniversite öğrencileri için de böyle slogan yarışmaları olsa. “Bu finallerin bir finali olmalı.” sloganı ile yarışmaya katılırım. Belki derece almasam bile mansiyonu kapar, yoluma bakarım.

Not 2: Bu artık bir teori oldu: Fotokopici Necmi Abi’den aldığım ders notları ve kara günler için sakladığım kopya pardon çalışma kâğıtları (!) ağaç olarak kalsalardı şimdiye çoktan kendi ismimde bir hatıra ormanım olmuştu. Yaşasın çevreci gençlik!

Not 3: Final haftasında finallere biraz çalıştıktan sonra pes eden önemli bir kesim var. Araştırmalarda bu kişilerin finallere değil de bütünlemelere yavaştan çalışmaya başladıkları ya da yaz okulu ücreti için bir yana para koydukları görülmüştür!

Not 4: İlk vizeler kötü geçtiğinde… “Bunun daha 2. vizesi var, Allah kerim” deriz. 2. vizeler kötü geçtiğinde… “Bunun daha finalleri var, kurtarırız.” deriz. Seriye göre finaller de kötü geçerse; “Yaz okulu var, kurtarırız” diyeceğiz. Bir an kendimi devirli ondalık sayı problemi çözüyormuş gibi hissettim!

Not 5: Fakültenizin koridorundaki bir panoda şöyle yazsa ne hissederdiniz?.. “Benden ders alan öğrenciler, sürekli olarak ‘Hocam soruları siz mi soracaksınız?’ diye sormaktadırlar. Bu öğrencilerimin merakını gidermek için soruları kimin soracağını açıklama gereğini hissettim. Açıklıyorum! Soruları bölümümüz çaycısı İsmail Baysal hazırlayacak.” Bu olay muhteşem bir kampüsü olan Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde yaşanmıştır.

Not 6: Final haftası öyle bir haftadır ki… Arkadaşlar arasında en iğrenç esprilerin, en tuhaf diyalogların döndüğü bir hafta olarak da akademik takvime geçer aynı zamanda. Geçen hafta bir arkadaşımın (İsminin baş harfi Y.) yaşadığı bir olayı paylaşmakta bir sakınca yok. Arkadaş biyokimya finalinden çıkıyor ve hâlâ ders kitabını bırakmıyor elinden. Diyalog aynen şöyle:

-Ne o, bakıyorum da kitabı elinden bırakmıyorsun. Çok samimi gördüm sizi.

-Evet, aramızda özel bir bağ var.

-Nasıl bir bağ?

- Kovelant bağ!

Nurettin ÖZDAĞAN (Zaman GENÇLİK) [email protected]

çok teşekkür ederiz.hem komik hem stresli bir zaman final haftaları.ben lisedeyim ama etrafımda gördüklerimden...