22 Temmuz seçimlerinin öncesinden başlayarak, muhalefet ve AK Parti'yi Kuzey Irak batağına çekmek isteyenler

"geniş çaplı bir askerî operasyon" için hükümeti tahrik ettiler.

PKK'nın asker kaçırma eylemlerinin, artan şehit cenazelerinin oluşturduğu atmosfer de bu tahriklere zemin teşkil etti. Başbakan'ın 5 Kasım'da ABD Başkanı Bush ile yapacağı görüşmeye kadar teenni ile hareket etmesini, ipe un sermek ve kar yağmasını bekleyerek bu kışı da bir şey yapmadan geçirme politikası olarak "ifşa" ettiler.

Eğer hükümet bu tahriklere kapılsaydı, Kuzey Irak'a girilecek, sınırda 30-40 kilometre genişliğinde bir tampon bölge oluşturulacak, karşımıza Amerikan askerleri çıkarsa onlarla da savaşılacak, fırsat bu fırsat deyip Kerkük'e de girilecek, hakkımız olan petrole de el konulacaktı. Amerika ile savaşmak, bu arada bütün dünyanın gözünde işgalci konumuna düşmek, Avrupa Birliği üyelik sürecinin sona ermesi, üstüne bir de Güneydoğu'muzda doğacak gerilim bahane edilerek demokrasi dışı bir sürecin başlaması hiç önemli değildi. Böylesine akıl dışı, macera hevesli, dünyanın gerçeklerinden kopuk bir tahrikti bu.Başbakan'ın tabiri biraz amiyane oldu; ama meramını tam da halkın anlayacağı dilde söyledi; "gaza gelmedik" dedi. Aklı başında olanlar da hükümetin sabırlı, temkinli, akılcı siyasetini desteklediler. Bu, AK Parti destekçiliği değildi. Koskoca Türkiye'nin sırf AK Parti hazımsızlığı yüzünden maceralara atılmasını önlemekti, geleceğimizi düşünmekti. İktidarda bir başka parti olsaydı, sağduyu yine bugünkü gibi davranmamızı gerektirirdi.

Hükümet gaza gelmeyince ne oldu?

Uçaklarımız hiçbir engelle karşılaşmadan sınırı geçip PKK kamplarını, mağaralarını bombalamaya, teröristlere zayiat verdirmeye başladı. 15-16 Aralık'taki ilk operasyondan sonra Genelkurmay Başkanı Org. Büyükanıt'ın değerlendirmesinde en dikkat çekici ifade şuydu: "Çok başarılı bir harekât yaptık; fakat ondan daha önemlisi ABD'nin Kuzey Irak hava sahasını bize açmasıdır." Bu, siyasî açıdan öylesine büyük bir başarıdır ki, Amerika ile savaşmak yerine onun imkân tanıması ve sağladığı sıcak istihbarat ile dünya kamuoyunun baskısına maruz kalmadan istediğinizi yapabildiniz.

Hükümet gaza gelmeyince ne oldu?

ABD ile ilişkilerde 1 Mart 2003'teki tezkere krizinden sonra ortaya çıkan ve askerlerimizin başına çuval geçirilmesi olayı ile tırmanan karşılıklı itimatsızlık ve gerginlik geride kaldı. Yeniden bir sayfa açıldı. Böylece Türkiye'nin Batı ile ilişkileri, AB üyelik sürecimizi de güçlendirecek şekilde rayına girdi.

Hükümet gaza gelmeyince ne oldu?

Türk Silahlı Kuvvetleri, teknik ve askerî kabiliyetini dost düşman, komşu, müttefik herkese gösterme fırsatını buldu. Bu güçlü mesaj, Türkiye üzerinde hesap yapanları, bir defa düşünmeye mecbur edecektir.

Hükümet gaza gelmeyince ne oldu?

Halkımızın morali düzeldi ve rahatladı, devlete güven tazelendi. Üstelik Silahlı Kuvvetler ile hükümet arasına nifak sokmaya çalışanların oyunlarının bozulduğu, hükümet ile TSK arasındaki ahengin yeni bir sinerji oluşturduğu görüldü.

Hükümet gaza gelmeyince ne oldu?

PKK'yı destekleyen; ama bunu kimsenin fark etmediğini zanneden Barzani ve Kuzey Irak Kürt yönetimi ters köşeye yattı. ABD'nin Türkiye'ye destek veren tavrı en fazla onları rahatsız etti. Şimdi açıkça Kürt yönetimi, operasyonlardan dolayı, Irak hava sahasını kontrol eden ABD'yi sorumlu tutuyor.

2008'e girerken Türkiye öyle güzel bir zemin yakaladı ki. Eğer bu zeminde, içeride demokratikleşmenin hızı artırılır, ekonomik iyileştirmelere daha bir ağırlık verilirse "nice mutlu yıllara" temennisi daha bir anlam kazanacaktır...

Hüseyin GÜLERCE - Zaman Gazetesi