09-19-2010, 14:14 | #1 |
Gözlerimden Akan Güneşle Islan
Ağrılı sol yanım Ağlamaklı günlerim zindan Gülen fotoğrafım kocaman bir yalan Rüzgarla savaşan saçlarım Siteminle kırık kanatlarım Hiç bilmediğin siyahım, kan revan. Gönül yangınım, dört mevsim güz Küskün bir sukut ile sevdiceğim Can alıcı her mısrayı Yüreğimden süz… Uzaklar en yakınmış bazen Sararıp solmayan gözlerinden anladım Geceler yoksul bir yankı Yarınların günahkar kuşkusu Sevda olup açtığın eller… Yaşanmadan terkedilmiş yüreğim Kırık bir merhaba Yüz göz olma. Anla beni… Yine de… Kanayan düşlerime gülümse Gizli saklı, çilekeş hülyalı Sızıları yüreğimde öğüt. Umut dolu nehirlerime savur maziyi Ardında sözlerimin yaralı matemi Canımı yakan ümitleri unut. Adını taşıyan kitaplar arasında Sessiz gözyaşlarımı kurut. Her damla nefes olacak sana Unut artık ölümü, Ben ç/ağladıkça unut… Bitti iğneli ayazlarım korkma Güzümün topraklarından sıyır ellerini İnatçı gözlerime sür yüreğini Avazım çıkmazken aşka Saçlarımın dalgalı hüznüne bakma Avuç avuç dualarımı al Uyan derin uykularından… Uyan… İçini ısıtan gülüşlerimi çarp yüzüne Gözlerimden akan güneşle ıslan… Ve anla artık Hiçbir rüzgar kavuşturmadı ya Hiçbir fırtına da ayıramaz seni benden… Mart 2008 AYSEGUL TEZCAN
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|