Kararlı ve huzurlu bir şekilde uyandım. Çünkü... Yazacağım konu belliydi. ABD’nin ‘en şahin’ siyasetçisi konumundaki Başkan Yardımcısı Cheney’in pazar günü başlayan Ortadoğu turnesini yakından izliyordum...

Türkiye’ye beş saatlik dünkü ziyareti de çok yakın gelecek açısından, en azından benim gündemimin ilk sırasındaydı...

Üstelik ABD’deki silah ve petrol lobisinin giderayak İran’a bir tane ‘patlatmak’ arzusunda olduğu biliniyordu.

Cheney’in gezisi, böyle bir arzunun önündeki en büyük engel sayılan Amiral William Fallon’un, yani Ortadoğu’dan Afganistan’a tüm bölgeyi kapsayan askeri komuta merkezi ‘Merkez Komutanlığı’nın başındaki askerin, istifasının tam ertesine rastladığı için daha da ilginçleşmişti...

Ankara’dan muhtemel talepleri ile Ankara’nın bu taleplere yanıtları ıskalanmayacak önemdeydi.

* * *

Kararlılığıma rağmen, Güneydoğu’daki...

Özellikle Van’daki Nevruz gösterileri konusundaki ‘önlenebilir’ gerginlik de dikkatimi çeldi.

Sanki birileri...

Ya da karşılıklı ‘dayanışma içinde’ olan garip bir koalisyon...

Mevcut gerginlikler yetmiyormuş gibi ülkeyi bir de Güneydoğu’dan çekiştirmek istiyor gibiydi.

Yönetimin de sakinleştirici bir rol oynamak yerine sertliği tercih etmesi de anlaşılır gibi değildi.

Bunları düşündüm ama Cheney konusundan vazgeçmemiştim...

* * *
Milliyet Gazetesi’nde Devrim Sevilay’ın Kültür Bakanı Ertuğrul Günay’la yaptığı röportajı okumasam belki de konudan gene de sapmayacaktım.

Röportajın ilgimi çeken bölümü aynen şöyleydi:

‘-Ya peki bu kadar eleştiri... Artık liberaller dahi eleştiriyor, ki AKP üzerinde epey bir emekleri var. Buna rağmen AKP’nin bir durup da ‘Ya neden bu kadar eleştiriyorlar’ dediği bir nokta gerçekten hiç yok mu?

Olabilir herhalde. Olmuştur da... En azından ben yapıyorum. Mesela ben türban konusunda MHP’yle 10. ve 42. maddeleri kapsayan mini bir Anayasa değişikliği yapılmasını o tarihte gereksiz buldum, hala da eleştiriyorum.

-Siz ne önermiştiniz?

-Özgürlükçü bir iktidar olarak, o sorunu başka kurumsal düzenlemelerle belki daha uzun vadede, ama daha ikna edici yöntemlerle aşabilirdik, diye düşünüyorum.

Zaten gündem kayması da bence o tarihte başladı.

-Türban için mini Anayasa paketi hazırlanmasına karşıydınız, peki şimdi parti kapatmaya yönelik Anayasa değişikliği hazırlıklarını nasıl buluyorsunuz?

-Bunu da doğru bulmuyorum. Çünkü sanki ‘açılmış olan bir davanın rotasını değiştirmek’ anlamını çıkaracak bir Anayasa değişikliği doğru değil.

-AKP’yi kapatma davasıyla Ergenekon arasında nasıl bir bağ kuruyorsunuz?

-Ben bir bağ kurmuyorum, sadece Ergenekon’u ikinci plana itecek olan her türlü tartışmayı sakınılması gereken tartışmalar olarak görüyorum. Türbanla ilgili anayasa değişiklikleri gündeme geldiğinde de bu kaygımı kendi partimde ifade ettim. ‘Hiçbir yeni tartışma yaratmayalım. Türban veya başka birtakım gerginliklere yol açılmasın. Çünkü şu anda gerçek bir hukuk devleti olmakla ilgili önemli bir eşikten geçiyoruz, bu soruşturmayı gölgede bırakacak her türlü tartışmadan sakınmamız gerekir’ dedim. Hala da öyle düşünüyorum.’

* * *

Taraf Gazetesi’nde de Neşe Düzel Prof. Dr. Levent Köker’e soruyordu:

‘-Niye AKP, demokratik adımlarına, parti kapatmalarını da zorlaştıracak sivil anayasa girişimiyle değil de türbanla başladı?

-Bu çok büyük yanlıştı. Biz sivil anayasa taslağını Eylülde bitirdik. AKP bu tarihten itibaren bizim hazırladığımız taslak üzerinde çalışıp kendi anayasa taslağını kamuoyuna açıklayacaktı. Ve Türkiye toplumu sivil anayasa tartışacaktı. Sonunda anayasa değişikliği önerisi bütünsel bir biçimde parlamentoya gelecekti.

Özgürlük rejimi ve demokrasi Türkiye’de bir bütün olarak nasıl inşa edilir bunu konuşacaktık. Kim ne kadar demokrasi ve özgürlük istiyor, kim istemiyor ortaya çıkacaktı. AKP aslında demokratikleşme yönünde yüzde 75’lere varan bir toplum desteğini devşirebilecekti ama olmadı.

-Niye özgürlük talebi türbana sıkıştı?

Bu, Başbakan tarafından İspanya’da edilmiş basit bir lafın sonucu mudur yoksa bir program mıdır? Kestiremiyorum...

Ama bütünsel bir anayasa girişimi başlasaydı kapatma davaları olmazdı.’

* * *

Kendini AK Parti’li hükümet üyesinden daha fazla AK Parti’li hissederek ‘zamanlama ve üslup hatasını’ alkışlayıp buralara gelmemize neden olanların kimisi, hala bu konudaki ısrarını sürdürüyor.

Bir önceki yanlışın tespiti, bir sonraki adım için önemlidir.

O nedenle yukarıdaki tespitler kayda geçsin istedim.

Ama ne oldu?

Türkiye’nin türbanla kayan gündemi gibi benim gündemim de kaydı.

Cheney’in Ankara ziyaretinin analizi yerine bu yazıyı yazdım...

Bir hata yapıldı mı her şey kayıyor işte.


Mehmet Altan

Star