Gözlerin sorguluyor beni, hüzünlü ve sessiz...
Düşüncelerime sızmaya çalışarak,
Tıpkı ayın okyanusun derinliklerini görmek istemesi gibi...
Hiç bir şey saklamadan... Hayatımı apaçık önüne serdim,
Bu yüzden çözemiyorsun beni...
Eğer hayatım sıradan, renkli bir taş olsaydı,
Onu yüz parçaya bölebilir ve
Boynunda taşıman için sana bir kolye yapabilirdim...
Eğer o; yuvarlak, kokulu, sıradan, küçük bir çiçek olsaydı,
Hemen sapından koparabilir ve saçlarına iliştirebilirdim...
Ama benim hayatım, sana olan aşkımdan başka bir şey değil...
Ey benim en sevdiğim, zevkim ve cezam sınırsız,
Yoksulluğum ve zenginliğim sonsuz...
Kalbim kendi hayatın gibi, hemen yanıbaşında duruyor...
Ama sen hiçbir zaman bütünüyle anlayamıyacaksın onu...

(...R.Tagore)