Hey Gidi Aziz Önen!

Üst üste bina edilmiş taş yığınları,uzun uzun koridorları ve taşlardan daha eski okul yöneticileri….Okulun kapısına ilk geldiğim günde kimbilirdiki beni nelerin beklediğini.ilkokula ilk başladığımdaki gibi yepyeni bir heyecan yeni arkadaşlıklar ve ilkokuldan farklı olarak yeni aşklar en güzeli yepyeni öğretmenler.

Ömrümün üç yılını alan Aziz Önen Lisesi bana çok şeyler öğretmişti.Öğrettiği kazandırdığı kadarınıda benden almıştı.İlkokulda öğretmenlerime olan tarifi sonsuz sevgimi bir anda sönük bir meşaleye,insanlara olan güvenimi kurumuş bir ağaca cevirmişti.Dedim ya benden aldıkları kadar bana kazandırdıkları ada vardı.Mesela Aziz Önen Lisesinde öğrendim her arkadaşın dost olmayacağını her dostunda kardeş gibi olamayacağını.

Yalancı lise aşklarını,bir karpuza bir peynire şişirme notların şimdi ne kadar anlamsız ve değersiz olduğunu anlıyorum.Bir kız yüzünden çıkan kavgaları,anlamsız ırk kavgaları arasında kirlenen zihniyetimizi ne kadar malayani abes şeylerle doldurduğumuzu şimdi memleketimden çok uzaklarda pay-i tahtta demokrasi mücadelesi vermeye çalışan taş duvarları gibi soğuk duran meclisi seyreden bir pencereden bakarken anlamaya çalışıyorum.

Yinede her şeye rağmen o saf zihniyetimizle,taze beyinlerimizle,delidolu akan kanımızla okulun aşk bahçesi diye tarif edilen fıstıklı bahçesinde sevgilimle oturduğum günleri,toprak sahasında oynamaya çalıştığımız futbol maçlarını,evdekilerden habersiz sınıfça organize ettiğimiz gezileri,piknikleri,kutlamaya çalıştığımız bahar şenliklerini,çiğ köfte partilerini ve 11Fen B sınıfını özlüyorum.

Hey gidi Aziz Önen Lisesi benden neler aldın;neler verdin…….



(Not:Bu yazı sıcak yaz günü ANKARA gazi Universitesi nde 18 Temuz 2007 de Fizik II dersinde kaleme alınmıştır.Hatalardan dolayı afola….)

çok güzel yazmışsın...ben de liseyi çok özlüyorum ve çok arıyorum...teşekkürler bizimle paylaştığın için...

paylasmak sevmektir sizi kendime cok yakın bulduğum için paylasmaktan cekinmedim kardesim ALLAH razı olsun..