02-19-2009, 12:35 | #1 |
***Hislerimin Kıyısındayım***
sevdiğim gibi dururdun her sabah kapıda her güne senin gözlerinin içinde başlardım isimsiz bir sevdaya koştum hiç durmaksızın kayıp bir sandalda umarsızca çocukluğumu aradım bazen pusulasını bile bilmeyen bir gemi oldum bazense küreklerini çektim hayat denilen bu oyunun kuytu bir köşesinde topladım yitirilmemiş ne varsa kalbimin sessizliğe inat bir kurşun da ben sıktım kirli bir çocuk yüzüydüm kapıda ama dünyanın en güzel gözleriyle bakıyordum hayatımın yemyeşil tahtasına çizdim hayallerimi güneşin en yakıcı saatinde düşlerime yürüdüm ömrümün ara sokaklarda geçtiği bilmem kaç saatlerde bile en son çıkmaz yolum bir sen oluyordun nehirler gibi sürüklendim sevdaların ortasında takvimler sonbaharı yaşadı,ben üşüdüm oysa gençliğimi giymiştim iki kat üzerimden mevsimleri kapıma getiren rüzgarları bile sevmiştim hiç bu denli acımasız yakalanmadım yalancı bahara hiç bu kadar vurgun yemedim sevdalardan ne güneşsizlik,ne ateşsizlik benim üşümem taa çocukluktan,yani yalnızlıktan şimdi en temiz anılarını yaşıyorum hislerimin saklambaç oynadığım arkadaşlarım bana küsüyor beraber çekildiğimiz fotoğrafın içine saklanıyorum işte o zaman beni kimse bulamıyor bu yüzdendir hayatı bir başka seviyorum bu yüzdendir hiç tükenmiyor hevesim arasıra yağmur yağıyor atıyorum kendimi sokağa tenime değen her bir damlada hasretine ağlıyorum yürekten sevmek öyle böyle bir duygu değil be,yağmur,gözyaşlarım,bunu çok iyi yaşıyorum Mustafa Temel
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
02-19-2009, 13:19 | #2 | |
Alıntı:
|
||
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|