İki bölüm diye şov yaptı, şimdi acı çekiyor


'Elveda Rumeli' dizisindeki Ispanak Namık tipini nasılsa bir iki bölüm diyerek aşırı beden performansı ile canlandıran oyuncu rol kalıcı olunca sırt ağrısından yatamaz hale geldi.








Ekin Türkantos'un haberi
'Elveda Rumeli' dizisinde 'Ispanak Namık' olarak izlediğimiz Caner Özyurtlu, başarılı oyunculuğuyla adından söz ettiriyor. Bzyurtul "Osmanlı'nın Rumeli'deki son yıllarını anlatan dizinin içinde 'alakasız' bir tip o. Bir nevi mahallenin delisi. Zaten projeyi kabul etmesinde de karakterin saçmalığını çekici bulması yatıyor...'Ispanak Namık'ı saçmalığı nedeniyle seviyorum" diyor.
...
İzmit Şehir Tiyatroları'nın tiyatro okuluna devam ettikten sonra İstanbul Devlet Konservatuarı oyunculuk bölümüne giren Caner Özyurtlu, lise ikinci sınıftan beri çeşitli projelerde yer alıyor. Yani ajans ajans dolaşıp iş bekleyenlerden değil, şansı yüzüne gülenlerden. İstanbul Kraliyet Tiyatrosu'nun kuruluş aşamasında bulunmuş ve ilk sahne tecrübesini de onlarla yaşamış. Ekiple birlikte 'Hastasıyız' adlı oyunda sezon boyunca sahneye çıkan Özyurtlu, 'Elveda Rumeli' dizisinden aldığı teklifle birkaç bölüm oynamak üzere Makedonya'ya gitmiş. Bundan sonrasını herkes biliyor zaten; rol o kadar seviliyor ki, sezon boyunca 'Ispanak Namık'tan vazgeçilemiyor. 1,5 yıldır Makedonya'da yaşayan Özyurtlu ile birkaç günlük İstanbul ziyareti sırasında buluştuk. Hem diziden hem de yazın çekeceği ilk uzun metraj filminden konuştuk.

Bu karakteri oynamayı kabul ederken size cazip gelen ne oldu?
Senarist arkadaşımdı. Dizi başlarken söylemişti ama okulum olduğu için üzerinde durmamıştım. Sonra bir, iki bölüm için 'Namık' rolünden bahsettiler. Eğlenceli, absürt bir roldü. Sadece birkaç bölüm, okulumdan da geri kalmam diye kabul ettim. Ama karakter devam etti. Çekici gelen şey saçmalığıydı aslında. Göç hikayesi anlatıyor ve ciddi bir konunun arasında alakasız bir tip o.

Sezon boyunca sevilen bir projede yer almak ne hissettiriyor size?
Daha önce de dizilerde oynadım; çoğunlukla tutmayan dizilerdi... Orada içime sinen bir sahne oynadıktan sonra arkadaşlarıma hep 'İzlediniz mi' diye soruyordum. Şimdi eğlendiğim bir rolü oynarken, pek çok kişinin de izlediğini bilmek güzel bir duygu. Ezber yapıyorsunuz, şive çalışıyorsunuz. Herkes ciddi emek harcıyor. İzleniyor olmak da keyifli.

SIRTIM AĞRIYOR
Ters köşe bir rol olmasından ötürü de zor bir rol aslında değil mi?
Evet, zor... Başta iki, üç bölümlük bir rol olduğunu duyunca suyunu çıkarttım. Nasılsa bir daha gelmeyeceğim diye düşünüp fiziksel performans gerektiren bir hale getirdim rolü. Ama artık fiziksel olarak zorluyor. Bütün gün omuzlar dik durmak kolay değil. Akşam yattığımda sırtım ağrıyor. Ve dizi ciddi birçok olay anlatırken, elimde ıspanakla koşuyor olmam da çok absürt. Ve bu da çok hoşuma gidiyor.

Şiveli konuşmak zor geldi mi?
Hala her senaryo geldiğinde üzerinde hocalarla çalışıyoruz. İlk kez şiveli oynuyorum. En zor şey şive yaparken çıkan melodi. Türkçeyi de öyle konuşmaya başladım. Türkiye'ye iki ayda bir gelince bakkala 'teşekkür ederim' yerine Makedonca 'fala' demeye başlıyorsun.

Orada zamanınız nasıl geçiyor? İşin arka kısmında neler yaşanıyor?
Apayrı bir kültür değil aslında. Makedoncayı bilmesen bile aradan birkaç kelimeyi çözebiliyorsun. Gelenek görenek de çok yakın. Çoğumuz evde kalıyoruz. Geçen yıl otelde kaldım, zor oldu. Film seyrediyorum bol bol. Haftada 4-5 gün çekimlerimiz oluyor. Bazen eksi 20 dereceleri gördük, şartlar zorluyor öyle olunca. Isımızı korumak için vücutlarımıza dağcı şeritleri yapıştırdık. Onlarla uğraşırken oyunculuk düşünmek zor oluyor. Sahne bitsin diye oynadığımız zamanlar oldu. Birkaç tatlı mekan var, bazen oralara bazen de Selanik'e, Üsküp'e de gidiyorum.

Peki, insan ekranda güzel gözükmek istemez mi? Namık çok güzel değil çünkü tip olarak...
Evet, hem de hiç değil. Öyle bir derdim yok. Bu rolde hiç düşünmediğim bir şey. Ama bir gün romantik komedi oynamam gerekirse güzel görünmem gerekebilir. Yeni bir şeyler yapabileceğim, beni de eğlendirecek rollerin peşindeyim. 'Sınav' filminde çirkin görünmeyen bir tipi canlandırdım ama burada en son dert etmem gereken şey. Sadece sevimli görünmem gerekiyor. Çünkü Namık absürt şeyler yaptığı için sevimli de görünmeli.

KÖTÜ OYNARSAM ÜZÜLÜYORUM
Oyuncu olmaya nasıl karar verdiniz? Ailenizde oyuncu var mı?
Babam asker. Ailede oyuncu yok. Karar vermedim aslında. Güzel Sanatlar Lisesi'nde resim okuyordum. Ama çocukluğumdan beri sinema ve tiyatro ile ilgiliydim, kısa filmler çekiyordum. Dolayısıyla hep içinde olmak isteyebileceğim bir işti. 'Bir gün, bir filmde küçücük de olsa adım gözüksün, göbek atarım' gibi bir düşünceyle başladı her şey. İzmit Şehir Tiyatrosu'nun sınavına girdiğimde aslında resimden hiç hoşlanmadığımı, oturup saatlerce saksıya bakmanın bana göre olmadığını anladım. Ben değildim o. Sonra ajansa kaydoldum. 'Okul' ve 'Sınav' filmlerinde oynadım. Yaptığım işten de çok hoşlanmaya başladım. Her şey kendiliğinden gelişti. Oyunculuk benim ciddiye aldığım, kötü yaptığımda çok kırıldığım, kendime gelemediğim bir şey.

Ailenizin tepkisi nasıl?
İzleyip gülüyorlar. 'Ispanak Namık' diyor annem de bana. Sevdiğim işi yapıyor olmamdan dolayı çok mutlular. Bir dönem gerçekten ne olacağıma dair kaygıları vardı. Şimdi bunun şekillenmesi onlar için huzur verici oldu. Tiyatroda da izliyorlar.

Tiyatroyu özlüyor musunuz?
Oyunculuk yaparken kolay anlaşılabilen biri değilim. Kraliyet Tiyatrosu en rahat ve en mutlu olduğum yer. Onlarla bir şey yapıyor olmayı özlüyorum.

Kısa filmler çekliyorsunuz. Peki, hikaye topluyor musunuz orada?
Oyuncu arkadaşım Volkan Keleş, ağabeyim Alper Özyurtlu ve ben bir hikaye yazdık. Yazın uzun metraj film çekeceğiz. Filmde Balkan kültüründen herhangi bir iz yok. Ama belki ikinci yazacağım senaryoda olur. Üsküp, İstanbul arasında geçen bir yol hikayesi yapmak istiyoruz. Şu an depolama süreci gibi. İzole bir yer orası. Sürekli gördüğüm, beraber vakit geçirdiğim çok kişi olmadığı için kendimi senaryoya verdim.

Filminizden bahseder misiniz?
İsmi 'Ev'. 15 Temmuz'da çekimlere başlamayı düşünüyoruz. Ekim'de gösterime girecek. Psikolojik gerilim ve aksiyon... Güzel bir medya eleştirisi bulunduruyor içinde. Ağabeyim Alper'le birlikte yöneteceğiz. Daha önce de birlikte klip çekmiştik. Şimdi daha büyük bir cesaret isteyen uzun metraj işine girdik. Umarım her şey şahane olacak ve devam edeceğiz. Filmde ben oynamayacağım. Gülçin Santırcıoğlu en başından beri bize destek verdi. Başrol değil ama tatlı, önemli bir rol oynayacak. Şu anda dekor hazırlanıyor. Stüdyoda çekeceğiz, 20 gün kadar sürecek. Bir de dış çekim olacak.

Günlerim, film izleyip kitap okuyarak geçiyor
Makedonya'ya dönerken yanınızda ne götürüyorsunuz?
İstanbul'a geldiğimde önce bir müzik market alışverişi yapılıyor. 30'a yakın film alıp orada deli gibi izliyoruz. Duman'ın albümü çıktığında delirdik, kim getirecek diye. Neyse, Berrak (Tüzünataç) getirdi hepimize. En son, İhsan Oktay Anar'ın 'Suskunlar'ını okudum. Edebiyatı takip etmeye çalışıyorum.

Türkiye'de olanlarla ilgili sizi şaşırtan şeyler oluyor mu, çok uzak kalıyorsunuz çünkü?
Krizin bu kadar farkında değildik orada. Türk televizyonlarını takip edemiyordum. Uydu taktırdığımda tüm kanalların krizden bahsettiğini anladım. Zaten bize de biraz yansımıştı. Muhsin Yazıcıoğlu'nun helikopterinin düştüğünü iki, üç gün sonra öğrendim. Anlatılacak ve dinlenecek çok şey birikmiş oluyor. 'IMDb' ve 'beyazperde'den hangi filmin çıktığını takip ediyorum. Bulunduğumuz yerde sinema salonu yok. Çoğu filmin DVD'sini bekliyorum. Hala 'Benjamin Button'ı izleyemedim mesela.

Genç kuşak yönetmenlerden beğendikleriniz kimler?
Onur Ünlü'nün senaryolarından çok etkileniyorum. Bir yönetmenin ilk filmini yapıp 'Polis'i çekmesi çok etkileyici. Finaliyle de formüle uymayan bir film. 'Güneşin Oğlu' eğlenceli bir film. Reha Erdem'i seviyorum. Çağan Irmak'ın 'Ulak' filmini de severim.
(Akşam)