'Kraldan fazla kralcılar' için kötü haberler…

İçimizdeki IMF Lobisi, her geçen gün biraz daha fazla üzülüyor.
“İliştirilmiş IMF'ciler” uzun bir süredir hükümete IMF anlaşması dayatıyor ama bir türlü sonuç alamıyorlar.
Kriz Lobisi'nin önemli özelliklerinden birisi de “kraldan çok kralcı” olmaları…
Bakınız, geçtiğimiz hafta IMF Başkanı Dominique Strauss-Kahn bile Türkiye ekonomisini övmek zorunda kaldı!
Şu cümleler IMF Başkanı'na ait:
“-Türkiye gelişmekte olan bir ekonomi ama hızlı bir biçimde gelişmiş ve güçlü bir ekonomi haline dönüşecek…”
Başka ne diyor, Strauss-Kahn?
“-Türkiye ekonomisinin yardıma ihtiyacı yok…
2009 çok zor bir yıl. Küresel düzelmeyle birlikte Türkiye'de 2010'da hızlı iyileşme bekliyorum…”
*
Orta Vadeli Program'ın açıklanmasından sonra uluslar arası kredi derecelendirme kuruluşları birer birer Türkiye'nin kredi notunu düzeltiyor…
Eyvahlar olsun!
Standard&Poor's'tan sonra Moody's de Türkiye'nin kredi notunu düzeltmiş…
Ayrıca…
Moody's, kalkmış “Türkiye'nin artık IMF finansmanına ihtiyacı yok” demiş…
Çok üzücü bir durum!
İçimizdeki IMF Lobisi'ni kahreden gelişmeler bunlar…
*
Tüm bunların üstüne…
Bankalar Birliği Başkanı Ersin Özince çıkıp, Başbakan Yardımcısı Ali Babacan'ın “IMF olmazsa olmaz değil” şeklindeki sözlerine destek veriyor…
Özince diyor ki:
“Bir vatandaş olarak hükümeti IMF'ye yönelik böyle bir söylem içinde görmek isterim. Çünkü her şartta dış finansman sağlayabilen güçlü bir ülkeyiz…”
*
Aydın Doğan'ın kızı Arzuhan Hanım, Rahmi Koç'un oğlu Mustafa Bey ise “IMF ile yeni anlaşma olmadan olmaz” diye epey bir süredir markajdalar…
Bir türlü amaçlarına ulaşamadılar.
Doğan Grubu'ndaki “IMF Narkozcuları” IMF anlaşması avuta çıktıkça kederleniyorlar…
“Piyasalar yavaş yavaş IMF'siz döneme alıştırılıyor” diye şekva ediyorlar.
IMF lobisine dahil narkozcu meslektaşlarımız yeni anlaşmadan ümitleri azaldıkça komik duruma düşmeye başladılar.
Mesela… “IMF hiç bu kadar esnek olmamıştı” diye başlık atıyorlar!



TAMER KORKMAZ


YENİ ŞAFAK

arzuhan doğanların, mustafa koçların amacı belli; küresel krizden doğan faturanın devlete ödetilmesi. yıllarca krizler içinde yaşadık, sosyal patlamaların, memur maaşlarının bile ödenememesinin kıyısından döndük. kriz sonrasında ise hep aynı tablo oldu nedense; büyük hiç bir firma batmadı, batmak bir yana güçlenerek çıktı krizden. yalnış anlaşılmayayım amacım kriz bizi vurmadı tüh demek değil, bu şirketlerin sekteye uğramamasının faturasını kimin ödediği, yani bizim ödediğimizdir. IMF den borç aldılar; devleti faiz tuzağına attılar, kursağımdaki lokmamı aldılar, cebimdeki parama el koydular, devleti büyüyen borç yükünün altında ezdilerde ezdiler. yani döndük dolaştık büyük firmalar azıcık zarar etmesin diye hep kendimizi baltaladık. bu dönemde büyük bir dirayet gösteren başbakanım tarihte ilke imza atarak, şirket babalarının değil kendinin de arasından çıktığını iyi bildiği halkının yanında yer aldı. ne diyelim Allah razı olsun sayın başbakanım ekmeğimi bölmedin. şimdi küçük gibi gözükse de ileride daha büyük olacak bedellerin altına beni göndermedin.

peki bizi IMF cilikle suçlayanlar bu gelişmeler karşısında neden biz yanlış yapmışız demiyorda hala bizi IMF ci olmakla suçluyor

dün IMF ye laf söyleyenler bugün IMF ci oluyor. aynı kişiler başbakanımıza birgün Allah dedi diye şeriatçı, birgün papazlarla görüp hristiyan, birgün ise ülkeyi israile sattı diye yahudi diyor; bu böyle geldi gidiyor. statüko, statükonun adamları ve medyası uğraşmaya devam ediyor; kendilerini ise hep layüsel ve bilgili gördüler, görmeye de devam ediyorlar.

olur mu hiç onlar yalnış yaparlar mı, ne diyorlarsa doğrudur.