Ekrem Dumanlı
20.Kasım.2007 07:24:39
Şu gerçeği herkesin anlaması şart: Türkiye'de hiçbir zümre, hiçbir meslek, hiçbir kurum diğerlerinden üstün değildir.

Her şey, bir bütünün parçası olabildiği ve diğer parçalarla uyumlu çalışabildiği sürece kıymetlidir. Sistemin aslî unsuru insandır, millettir. Ne var ki hâlâ bu ülkede en çarpıcı cümle, 'Sen benim kim olduğumu biliyor musun?' diye başlar.
Muhatabında ürperti hasıl etmek için söylenen bu giriş cümlesinin devam etmesine gerek bile kalmaz çoğu kez. Zira ekseriyetle karşıda pısırık bir ruh, tırsak bir duruş, ürkek bir çehre vardır artık. Tehditle başlayan tedhiş, kimi zaman fiilî müdahaleye de dönüşür; muhatap hırpalanır haklılığı araştırılıp soruşturulmadan; hatta bir cümlecik müdafaa hakkı tanınmadan insanlar rencide edilir. Nedir bizdeki bu hoyratlık, niçin insanlar kendilerini imtiyazlı sayar, neden 'diğer' insanları aşağılama haklarının olduğunu düşünür?

Üzülerek söylemem gerekir ki; bizdeki böbürlenme kültürü çoğu kez şahsî bir meziyetin yol açtığı şımarıklıktan değil; devletin sağladığı imkânlar vesilesiyle ortaya çıkar. Tokatlama işlemi çoğu kez devletin verdiği payelere güvenilerek yapılır. Unvanlar, rütbeler, makamlar, mevkiler, imkânlar... Oysa bütün unvanların aslî sahibi milletin ta kendisidir. Ve asıl paye, insana hizmet etmenin onuru ve bu sayede elde edilecek milletin hoşnutluğudur. Halkın vergileri sayesinde devletler ayakta durabilir ancak. Vatandaşına hizmet duygusudur ki; devletin memurunu (ve tabii ki amirini) güçlü bir pozisyona hazırlar. Bu nedenle hiçbir yetkili şahıs halka tepeden bakamaz; bakmamalıdır da. Kim olursa olsun ve hangi kurumda çalışırsa çalışsın...

Cumhuriyet ve demokrasinin getirdiği en büyük kazanım, milletin iradesini baş tacı etmektir; zümrelerin tasallutunu yaşatmak değil. Bir zümre ya da hanedan yönetimi değildir cumhuriyet mesela. Herkesin ülke yönetimine katılımını arzular demokrasi. Çoğulculuk içinde eşitliği savunur. Bu nedenle demokraside iradeyi Meclis kullanır. O yetkiyi kullanan kişilere milletvekili deniyor. Çünkü Meclis'te karar alan kişiler millete vekâlet etmek için oradadır; asıl olansa milletin kendisidir; yetkiyi veren de odur, denetleyecek olan da.

Aynı durum yargı, askeriye, medya, iş dünyası vs. için de geçerlidir. Daha açıkçası halkın sandık yoluyla denetlediği Meclis üyeleri, gücünü halktan alır. Sivil ya da askerî bürokrasi böyle bir testten geçmediği için bazen her yaptığının doğru olduğuna inanır ve bunu epik söylemlerle yaşatmaya çalışır. Oysa güvenlik maksadıyla çalışan kurumlar da milletten almak zorundadır gücünü, adaleti temin etmekle sorumlu sayılan kurumlar da. Zira bu kurumların anlam ve önemi millete hizmetle kaimdir. Zaten bu nedenle asker ve yargının siyasetten uzak durması, kendi hayatî mesleğini ifa etmesi gerekir. Yapılan iş çok önemli ve çok şerefli bir mahiyeti haizdir; bunu yıpratacak bir böbürlenme ya da yetkiyi yanlış kullanma sadece bir mesleğe zarar vermez; aynı zamanda devlet-millet bütünlüğünü de sarsar ki, bunun vebali başka bir şeye benzemez...

Türkiye'de çok şey değişti. Hastane önünde bekleşen insanlara artık eskisi kadar kötü davranılmıyor. Devlet dairesine gelip de bir meselesini arz etmek isteyen vatandaş, artık bir zamanlar yapıldığı gibi horlanmıyor. Polis memuru karşısında en makul problemini arz ederken dili tutulan halkımız, artık derdini gayet güzel anlatabiliyor ve azarlanmıyor. Herhangi bir sebepten dolayı adliyeye yolu düşmüş kişiler artık eskisi kadar hırpalanmıyor adliye koridorlarında... Doğru olan da budur!

Vatandaşlık haklarının tüketici şuuruna dönüştüğü, vergi mükellefiyetinin daha yaşanır bir ülke talebine yol açtığı bir zaman tünelinden geçiyoruz. Sadece devlet değil, özel sektör de insanların tamamına eşit muamele ediyor, edecek ve devlet dâhil herkes insan haklarına saygı duyacak. İmtiyazlı sınıf varsa bu ülkede, cumhuriyet ya da demokrasiden söz edilemez. Eşitliğin tam sağlandığı Türkiye'de halkın yeniden oluşacak özgüveni, bu ülkeyi zirvelere taşıyacaktır.

Ekrem Dumanlı
20.Kasım.2007 07:24:39

teşekkür ederim fakat yazı kimin altına ayzarsan iyi olur

tabi efendim..eklenmiştir.. noktalama işaretlerine dikkat..