İnanç Ahlakı (Güzel bir makale) - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Beritan** · 12-15-2007, 22:49

[color=purple]

Birini düşünün: Bir imana sahip, fakat bir iman ahlakına sahip değil. Hatta imanın da bir ahlakı olduğunu, olabileceğini hiç düşünmemiş. Üzerine titizlendiği ahlaki alanlar vardır mutlaka. Cinsel ahlak, siyasal ahlak, iş ahlakı, ilim ahlakı… Fakat titizlendiği bu alanlar arasında "iman ahlakı" yok. Tüm ahlaki davranışlarının referansı imanı. Fakat bu imanın da bir ahlakı olduğunu göz ardı etmiş. Tüm ahlaki davranışları imana atıf yapıyor, ama bizzat atıf yapılan yer ahlak nosyonundan mahrum.

Birini düşünün: Mümin olduğunu iddia ediyor, bir değerler sistemine inanıyor. Fakat inandığı değerler sistemine güvenmiyor. Allah'a inanıyor, inandığı Allah'a güvenmiyor. İslam'a inanıyor, inandığı İslam'ın yaşadığı çağın sorunlarını çözeceğine inanmıyor. Vahyin ilahi kaynağına inanıyor, o vahyin hayata dair kılavuzluğuna güvenmiyor.

Bu modernlerin imanına tebelleş olan bir hastalık. Elbet bir paradoks bu. "Yaman çelişki" denilen türden bir maraz. Şu sorular can yakıcı sorular; ne yazık ki cevabı, sorusu kadar kolay değil: Ahlaki anlamda mümin olmadan, akîdevî anlamda mümin olmak mümkün müdür? Mümkünse, bu nasıl bir iman olur? İmanın akidevi yükümlülüğünü ahlaki yükümlülüğünden ayıranlar, Allah'ın birleştirilmesini emrettiğini ayırmış olmazlar mı?

Kişi inançla güveni aynı adreste toplayamıyorsa, bu bir kişilik ve kimlik yırtılması anlamına gelir. İnandığına güvenmeyen, imanından esirgediği güvenine mutlaka başka bir adres bulur. Burada bir başka sorun gündeme gelir: İnandığına güvenmeyen gerçekte güvendiğine inanıyor demektir. O halde onun içinde güven barındırmayan imanı, içi boş bir iddiadan başka bir şey değildir. İşte kimlik ve kişilik yırtılmasının en vahim sonucu budur ve bu duruma vahiy "nifak" adını verir.

Gerçekte münafıklık bir ahlak sorunudur. İmanın akîdevî tarafından çok ahlaki tarafını ilgilendirir. Yani "inanmakla" değil "güvenmekle" ilgili bir sorundur. Kişi kendini iman etmiş sayar ya da öyle görünür. Fakat iman ettiği Allah'a, O'nun dini olan İslam'a, O'nun vahyi olan Kur'an'a güvenmez. İnandığı değerler sisteminin insanlık için daha iyi bir senaryo üreteceğine güvenmez. İnsanlığın sorunlarına sahih ve kalıcı çözümler üreteceğine güvenmez.

Elbet inandığı değerlere güvenmeyenler, güvendiklerine inanmaya başlarlar. Buna rağmen hâlâ güvenemedikleri değerler sistemine iman ettiklerini iddia etmeleri, iman ahlakından yoksun olmalarındandır. Bu tür bir ahlaksızlığın binbir sebebi vardır. Ama tüm sebepler gelir, "sinek tabiatlılığa" dayanır.

İmanın balarısı olmak yerine sineği olmak bir tutum, bir tavır, bir tercih meselesidir. Bu tiplerin alâmet-i fârikası "hemen şimdi"ci olmalarıdır. Yarınki helaldense şimdiki haramı tercih ederler. Yarınki sahici cennettense şimdiki sahte cenneti tercih ederler. Yarınki gerçek, kalıcı ve hak edilmiş başarıdansa, hemen şimdi gelecek geçici, sahte ve müsvedde başarıya tav olurlar. Yarınki hakiki mutluluktansa, hemen şimdi yaşayacakları anlık zevk ve sefâya şapka çıkarıp seğirtirler.

Bu ciddiyet yoksunluğudur. İnancında ciddi olmayanın güveninde ciddi olacağını düşünmek abestir. Dolayısıyla böyleleri, geldikleri yere bir bereket katmazlar ki, gittikleri zaman bir bereket götürsünler. Böylelerinden ne Hattab oğlu Ömer gibi imanlarında ciddiyet, ne Ebu Cehil gibi inkarlarında ciddiyet beklenir.

Bu tipler için "kâr" sadece cebe girenden müteşekkildir. Bu tipler için "başarı" materyalden müteşekkildir. Lügatlerinde başarı denilmesi için elle tutulur, gözle görülür olmalıdır. Bu tipler için "rakamlar" önemlidir, "değerler" değil. Yusuf'un gömleği bu tiplerin eline geçse, koklatmak için Doberman ararlar. Musa'nın asası bu tiplerin eline geçse, Firavun'a rüşvet verirler. İbrahim'in ateşini görseler, ellerini ovuşturarak yumurtalarını pişirmek için koşarlar. Men ve selva yerine soğan sarımsak isterler. Yüreği köleleşmiş İsrailoğulları gibi, Firavun'dan kaçtıkları halde, Firavun'un putlarına taparlar. Rollerin en çirkini, baba katiline âşık olan zavallı rolünü oynamaktır.

Sami Hocaoğlu / Yeni Şafak

12-15-2007, 23:56

69) [Onlara de ki: "sizler de] sizden önce yaşayıp gitmiş [münafık] kimseler gibisiniz. (96) Onlar kuvvetçe sizden daha güçlü, servetçe daha zengin ve sayıca daha kalabalıktılar; onlar [bu dünyadan] kendi paylarını aldılar; siz de kendi payınızı alıp yararlandınız; tıpkı sizden öncekilerin kendi paylarını aldıkları gibi: Ve işte siz de, tıpkı onlar gibi, çürük ve asılsız dâvâlara dalıp gittiniz. (Geçmişte de, gelecekte de) işte bu tür kimselerdir, yapıp-ettikleri bu dünya hayatında da öte dünyada da boşa gitmiş olanlar; ve işte böyleleridir, kaybedenler!" (97)

96 - Bu 67. ayette geçen ve münafıkların hepsinin yapı olarak gerçekte "aynı türden/aynı yapıda" (ba‘zuhum min ba‘z ) kimseler olduğuna işaret eden ifadeye ilişkin bir atıftır.

97 - Zımnen, "tevbe edip bu yoldan dönmedikçe sizin de başınıza gelecek olan budur".

***

İbrahim-3-Onlar ki, dünya hayatını biricik sevgi nesnesi olarak seçip (2) onu ahiret [düşüncesine bütünüyle] yeğ tutarlar; ve başkalarını Allah'ın yolundan çevirip onu eğri ve dolambaçlı göstermeye çalışırlar. İşte çok derin, onulmaz bir sapıklık içinde olan, böyleleridir.

2 - Zemahşerî ve Râzî'ye göre, yestehibbûn fiil formunun yukarıdaki anlam akışı içindeki asıl anlamı budur -yani, insanın bütün duygularına ve duyarlığına olduğu gibi el koyan, ruhsal kaynaklarını bütünüyle emip yoksullaştıran ve dolayısıyla onu manevî/ahlakî gerçeklere karşı kaçınılmaz biçimde ilgisiz ve yalıtılmış kılan dizginsiz bir sevgiyle dünya hayatını seçmek.

Muhammed Esed...

Paylaşım için teşekkürler !.. +1

**aşk-ı ilahi** · 12-16-2007, 01:03

sağolasın ammar son zamanlarda okuduğum en güzel yazılardan biri....+1

12-15-2007, 22:49	#1
Kullanıcı Adı Beritan	İnanç Ahlakı (Güzel bir makale) [color=purple] Birini düşünün: Bir imana sahip, fakat bir iman ahlakına sahip değil. Hatta imanın da bir ahlakı olduğunu, olabileceğini hiç düşünmemiş. Üzerine titizlendiği ahlaki alanlar vardır mutlaka. Cinsel ahlak, siyasal ahlak, iş ahlakı, ilim ahlakı… Fakat titizlendiği bu alanlar arasında "iman ahlakı" yok. Tüm ahlaki davranışlarının referansı imanı. Fakat bu imanın da bir ahlakı olduğunu göz ardı etmiş. Tüm ahlaki davranışları imana atıf yapıyor, ama bizzat atıf yapılan yer ahlak nosyonundan mahrum. Birini düşünün: Mümin olduğunu iddia ediyor, bir değerler sistemine inanıyor. Fakat inandığı değerler sistemine güvenmiyor. Allah'a inanıyor, inandığı Allah'a güvenmiyor. İslam'a inanıyor, inandığı İslam'ın yaşadığı çağın sorunlarını çözeceğine inanmıyor. Vahyin ilahi kaynağına inanıyor, o vahyin hayata dair kılavuzluğuna güvenmiyor. Bu modernlerin imanına tebelleş olan bir hastalık. Elbet bir paradoks bu. "Yaman çelişki" denilen türden bir maraz. Şu sorular can yakıcı sorular; ne yazık ki cevabı, sorusu kadar kolay değil: Ahlaki anlamda mümin olmadan, akîdevî anlamda mümin olmak mümkün müdür? Mümkünse, bu nasıl bir iman olur? İmanın akidevi yükümlülüğünü ahlaki yükümlülüğünden ayıranlar, Allah'ın birleştirilmesini emrettiğini ayırmış olmazlar mı? Kişi inançla güveni aynı adreste toplayamıyorsa, bu bir kişilik ve kimlik yırtılması anlamına gelir. İnandığına güvenmeyen, imanından esirgediği güvenine mutlaka başka bir adres bulur. Burada bir başka sorun gündeme gelir: İnandığına güvenmeyen gerçekte güvendiğine inanıyor demektir. O halde onun içinde güven barındırmayan imanı, içi boş bir iddiadan başka bir şey değildir. İşte kimlik ve kişilik yırtılmasının en vahim sonucu budur ve bu duruma vahiy "nifak" adını verir. Gerçekte münafıklık bir ahlak sorunudur. İmanın akîdevî tarafından çok ahlaki tarafını ilgilendirir. Yani "inanmakla" değil "güvenmekle" ilgili bir sorundur. Kişi kendini iman etmiş sayar ya da öyle görünür. Fakat iman ettiği Allah'a, O'nun dini olan İslam'a, O'nun vahyi olan Kur'an'a güvenmez. İnandığı değerler sisteminin insanlık için daha iyi bir senaryo üreteceğine güvenmez. İnsanlığın sorunlarına sahih ve kalıcı çözümler üreteceğine güvenmez. Elbet inandığı değerlere güvenmeyenler, güvendiklerine inanmaya başlarlar. Buna rağmen hâlâ güvenemedikleri değerler sistemine iman ettiklerini iddia etmeleri, iman ahlakından yoksun olmalarındandır. Bu tür bir ahlaksızlığın binbir sebebi vardır. Ama tüm sebepler gelir, "sinek tabiatlılığa" dayanır. İmanın balarısı olmak yerine sineği olmak bir tutum, bir tavır, bir tercih meselesidir. Bu tiplerin alâmet-i fârikası "hemen şimdi"ci olmalarıdır. Yarınki helaldense şimdiki haramı tercih ederler. Yarınki sahici cennettense şimdiki sahte cenneti tercih ederler. Yarınki gerçek, kalıcı ve hak edilmiş başarıdansa, hemen şimdi gelecek geçici, sahte ve müsvedde başarıya tav olurlar. Yarınki hakiki mutluluktansa, hemen şimdi yaşayacakları anlık zevk ve sefâya şapka çıkarıp seğirtirler. Bu ciddiyet yoksunluğudur. İnancında ciddi olmayanın güveninde ciddi olacağını düşünmek abestir. Dolayısıyla böyleleri, geldikleri yere bir bereket katmazlar ki, gittikleri zaman bir bereket götürsünler. Böylelerinden ne Hattab oğlu Ömer gibi imanlarında ciddiyet, ne Ebu Cehil gibi inkarlarında ciddiyet beklenir. Bu tipler için "kâr" sadece cebe girenden müteşekkildir. Bu tipler için "başarı" materyalden müteşekkildir. Lügatlerinde başarı denilmesi için elle tutulur, gözle görülür olmalıdır. Bu tipler için "rakamlar" önemlidir, "değerler" değil. Yusuf'un gömleği bu tiplerin eline geçse, koklatmak için Doberman ararlar. Musa'nın asası bu tiplerin eline geçse, Firavun'a rüşvet verirler. İbrahim'in ateşini görseler, ellerini ovuşturarak yumurtalarını pişirmek için koşarlar. Men ve selva yerine soğan sarımsak isterler. Yüreği köleleşmiş İsrailoğulları gibi, Firavun'dan kaçtıkları halde, Firavun'un putlarına taparlar. Rollerin en çirkini, baba katiline âşık olan zavallı rolünü oynamaktır. Sami Hocaoğlu / Yeni Şafak

12-15-2007, 23:56	#2
Kullanıcı Adı LüGaT	İnanç Ahlakı (Güzel bir makale) 69) [Onlara de ki: "sizler de] sizden önce yaşayıp gitmiş [münafık] kimseler gibisiniz. (96) Onlar kuvvetçe sizden daha güçlü, servetçe daha zengin ve sayıca daha kalabalıktılar; onlar [bu dünyadan] kendi paylarını aldılar; siz de kendi payınızı alıp yararlandınız; tıpkı sizden öncekilerin kendi paylarını aldıkları gibi: Ve işte siz de, tıpkı onlar gibi, çürük ve asılsız dâvâlara dalıp gittiniz. (Geçmişte de, gelecekte de) işte bu tür kimselerdir, yapıp-ettikleri bu dünya hayatında da öte dünyada da boşa gitmiş olanlar; ve işte böyleleridir, kaybedenler!" (97) 96 - Bu 67. ayette geçen ve münafıkların hepsinin yapı olarak gerçekte "aynı türden/aynı yapıda" (ba‘zuhum min ba‘z ) kimseler olduğuna işaret eden ifadeye ilişkin bir atıftır. 97 - Zımnen, "tevbe edip bu yoldan dönmedikçe sizin de başınıza gelecek olan budur". *** İbrahim-3-Onlar ki, dünya hayatını biricik sevgi nesnesi olarak seçip (2) onu ahiret [düşüncesine bütünüyle] yeğ tutarlar; ve başkalarını Allah'ın yolundan çevirip onu eğri ve dolambaçlı göstermeye çalışırlar. İşte çok derin, onulmaz bir sapıklık içinde olan, böyleleridir. 2 - Zemahşerî ve Râzî'ye göre, yestehibbûn fiil formunun yukarıdaki anlam akışı içindeki asıl anlamı budur -yani, insanın bütün duygularına ve duyarlığına olduğu gibi el koyan, ruhsal kaynaklarını bütünüyle emip yoksullaştıran ve dolayısıyla onu manevî/ahlakî gerçeklere karşı kaçınılmaz biçimde ilgisiz ve yalıtılmış kılan dizginsiz bir sevgiyle dünya hayatını seçmek. Muhammed Esed... Paylaşım için teşekkürler !.. +1

12-16-2007, 01:03	#3
Kullanıcı Adı aşk-ı ilahi	İnanç Ahlakı (Güzel bir makale) sağolasın ammar son zamanlarda okuduğum en güzel yazılardan biri....+1

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)