İNSAN EN ÇOK İNSANDA ÖLÜYOR - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ayşe_Berra** · 11-02-2007, 00:15

Kederimiz sonsuz. Sevinçli günler hep uzaklaşıyor bizden.
Oysa böyle olsun istememiştik. İstemiyoruz.
Gencecik evlatlarımız, hain saldırılar sonucunda hayatını kaybediyor. Şehit olarak düşüyor toprağa...
Analar ağlıyor...
İnsan nasıl daha az kederlenir?
İnsan nasıl daha çok gülümser?
Bebeklerin yüzüne bakıyorum. Umut.
Hainlerin yüzüne bakıyorum, umutsuzluk.
Yüzüm kederli.
Böyle olmamalıydı.
“Durun!” demek istiyorum.
Kime? Belki herkese. Durun ve bir an silkinip kendinize gelin.
Nereye gidiyoruz?
Yakıtı öfke ve kin olan bir lokomotif ve ardında milyonlarca gözyaşı, keder, acı vagonu.

İnsan en çok insanı öldürüyor.
İnsan en çok insana acı çektiriyor.
İnsan en çok insanlıktan uzaklaşıyor.
İyi bozulduğunda çok kötü olurmuş. İyi bozuluyor.
Ama kederimiz sonsuz. Gözyaşları gözyaşlarına ekleniyor. Acı acıya... Civan mert delikanlılarımız hayatlarının daha ilkbaharında süzülüp toprağa yağıyor şehit olarak... Anaların gözyaşları dinmiyor.
“Ağlayabilseydiniz anlayabilirdiniz!” der Necip Fazıl Kısakürek üstadımız.
Ağlayabilseydik...
Şefkat yavaş yavaş yerini şiddete bırakıyor. Suçsuz, günahsız gençlerim düşüyor toprağa.
En çok da en sevdiklerimizi ağlatıyoruz: Analarımızı...
Oysa böyle olsun istememiştik.
Kalleşlerin dünyasında en çok kardeş kanı akıyor; askerim, yiğidim, Mehmedim, Mehmetlerim bir bir düşerken toprağa, kardeşinin yanına, Mehmedin yanına düşüyor. Anadolu ağlıyor. Dünya seyrediyor.

Artık çok geç demek istemiyorum. Umudumu koruyorum. Umudumuzu koruyoruz. Korumalıyız.
Bebeklerin yüzüne bakıyorum. Umut.
Eğer çok korkuyor ve üzülüyorsanız o bebeklerin yüzüne bakın siz de. Bir çocuğun yanağını okşayın.
Şehit düşen bebek yüzlü Mehmetlerin çocuklarına...
Oysa böyle olsun istememiştik. Böyle bir yazı yazmak da istememiştim.
Çok ağladık. Çok...
Ama hiçbir şey için geç değil... İnsan en çok insanda ölse de insan yine en çok insanda yaşar. Başımız sağ olsun. Şehitlere rahmet, yaralılarımıza şifa, anne babalarına ve ülkemize sabır diliyorum... Çünkü en çok sabra ihtiyacımız var şu günlerde...

BEdirhan Gökçe

**Yâren** · 11-02-2007, 00:18

İnsan en çok insanı öldürüyor.
İnsan en çok insana acı çektiriyor.
İnsan en çok insanlıktan uzaklaşıyor.

teşekkürler... çok güzel bir yazıydı

**Sukût-u_Hayal** · 11-02-2007, 00:22

Kalleşlerin dünyasında en çok kardeş kanı akıyor; askerim, yiğidim, Mehmedim, Mehmetlerim bir bir düşerken toprağa, kardeşinin yanına, Mehmedin yanına düşüyor. Anadolu ağlıyor. Dünya seyrediyor.

:'(

gözlerim doldu okurken.... çok güzel bir yazı sağol paylaşımın için....

**.::RuKaL::.** · 11-02-2007, 00:31

Teşekkürler.. :'((+)

11-02-2007, 00:15	#1
Kullanıcı Adı Ayşe_Berra	İNSAN EN ÇOK İNSANDA ÖLÜYOR Kederimiz sonsuz. Sevinçli günler hep uzaklaşıyor bizden. Oysa böyle olsun istememiştik. İstemiyoruz. Gencecik evlatlarımız, hain saldırılar sonucunda hayatını kaybediyor. Şehit olarak düşüyor toprağa... Analar ağlıyor... İnsan nasıl daha az kederlenir? İnsan nasıl daha çok gülümser? Bebeklerin yüzüne bakıyorum. Umut. Hainlerin yüzüne bakıyorum, umutsuzluk. Yüzüm kederli. Böyle olmamalıydı. “Durun!” demek istiyorum. Kime? Belki herkese. Durun ve bir an silkinip kendinize gelin. Nereye gidiyoruz? Yakıtı öfke ve kin olan bir lokomotif ve ardında milyonlarca gözyaşı, keder, acı vagonu. İnsan en çok insanı öldürüyor. İnsan en çok insana acı çektiriyor. İnsan en çok insanlıktan uzaklaşıyor. İyi bozulduğunda çok kötü olurmuş. İyi bozuluyor. Ama kederimiz sonsuz. Gözyaşları gözyaşlarına ekleniyor. Acı acıya... Civan mert delikanlılarımız hayatlarının daha ilkbaharında süzülüp toprağa yağıyor şehit olarak... Anaların gözyaşları dinmiyor. “Ağlayabilseydiniz anlayabilirdiniz!” der Necip Fazıl Kısakürek üstadımız. Ağlayabilseydik... Şefkat yavaş yavaş yerini şiddete bırakıyor. Suçsuz, günahsız gençlerim düşüyor toprağa. En çok da en sevdiklerimizi ağlatıyoruz: Analarımızı... Oysa böyle olsun istememiştik. Kalleşlerin dünyasında en çok kardeş kanı akıyor; askerim, yiğidim, Mehmedim, Mehmetlerim bir bir düşerken toprağa, kardeşinin yanına, Mehmedin yanına düşüyor. Anadolu ağlıyor. Dünya seyrediyor. Artık çok geç demek istemiyorum. Umudumu koruyorum. Umudumuzu koruyoruz. Korumalıyız. Bebeklerin yüzüne bakıyorum. Umut. Eğer çok korkuyor ve üzülüyorsanız o bebeklerin yüzüne bakın siz de. Bir çocuğun yanağını okşayın. Şehit düşen bebek yüzlü Mehmetlerin çocuklarına... Oysa böyle olsun istememiştik. Böyle bir yazı yazmak da istememiştim. Çok ağladık. Çok... Ama hiçbir şey için geç değil... İnsan en çok insanda ölse de insan yine en çok insanda yaşar. Başımız sağ olsun. Şehitlere rahmet, yaralılarımıza şifa, anne babalarına ve ülkemize sabır diliyorum... Çünkü en çok sabra ihtiyacımız var şu günlerde... BEdirhan Gökçe

11-02-2007, 00:18	#2
Kullanıcı Adı Yâren	İNSAN EN ÇOK İNSANDA ÖLÜYOR İnsan en çok insanı öldürüyor. İnsan en çok insana acı çektiriyor. İnsan en çok insanlıktan uzaklaşıyor. teşekkürler... çok güzel bir yazıydı

11-02-2007, 00:22	#3
Kullanıcı Adı Sukût-u_Hayal	İNSAN EN ÇOK İNSANDA ÖLÜYOR Kalleşlerin dünyasında en çok kardeş kanı akıyor; askerim, yiğidim, Mehmedim, Mehmetlerim bir bir düşerken toprağa, kardeşinin yanına, Mehmedin yanına düşüyor. Anadolu ağlıyor. Dünya seyrediyor. :'( gözlerim doldu okurken.... çok güzel bir yazı sağol paylaşımın için....

11-02-2007, 00:31	#4
Kullanıcı Adı .::RuKaL::.	İNSAN EN ÇOK İNSANDA ÖLÜYOR Teşekkürler.. :'((+)

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)