Terörle savaş(Paul Craig Roberts)

Altı hafta içerisinde sona erecek "çıtır çerez" savaşın 50-60 milyara dolara mâl olacağını ve bu paranın Irak petrol gelirlerinden karşılanacağını hatırlayan var mı?
Beyaz Saray ekonomisti Lawrence Lindsey, Dubya tarafından kovuldu çünkü Lindsey, Irak savaşının maliyetinin 200 milyar dolar olacağını tahmin etmişti. Hatırlayan var mı?
Joseph Stiglitz ve Linda Bilmes, Lindsey, hesaplandığından 15 kat daha fazla pahalı olan bir savaşın mâliyetini fazla hesapladı diye işten kovulduğunu belirtiyorlar. Ve Amerika'nın Irak'ta halen 50.000 askeri bulunuyor.
ABD hükümetinin, Irak'ı işgalden hemen önce Afganistan'daki Taliban'a karşı zafer ilan ettiğini hatırlayan var mı?
Dubya'nın Irak'ı işgal için ileri sürdüğü nedenin Saddam Hüseyin'in kitle imha silahları olduğunu, bunların, ABD'nin mevcut olmadığını zaten bildiği silahlar olduğunu hatırlayan var mı?
Amerikalılar, bu fantastik hataları yapan veya şahane yalanları anlatan aynı yeni-muhafazakaların Washington'daki yönetimi halen kontrol ettiklerinin farkındalar mı?
Terörle savaş artık onuncu yılına girdi. Peki, terörle savaş gerçekte ne uğruna yapılıyor?
Terörle savaşın nihâi gayesi, gerçek teröristler yaratmaktır. Amerikan yönetimi, müslüman ülkelere karşı savaşlarını genişletmek için, "teröristlere karşı korunma" sağlayan polis devletini kabule devam etsinler diye Amerikan halkını yeterli bir korku içinde tutmak için gerçek teröristlere ölesiye ihtiyaç duyuyor.
Amerikan yönetimi, müslüman ülkeleri istila ederek, altyapılarını yerle bir edip çok sayıda sivili öldürerek terörist yaratıyor. Amerika, tıpkı bugün Pakistan'da devasa ölçekte yapıldığı üzere, müslümanları yönetsinler diye kukla yönetimler ihdas ederek ve kukla hükümetleri kendi vatandaşlarını öldürme ve zulmetme aracı olarak kullanarak terörist yaratıyor.
Yeni-muhafazakarlar 11 Eylül'ü dünya hegemonyası planlarını uygulamaya koymak için kullandılar. Onların planı, Amerika'nın hâkim oligarşisinin planlarıyla uyuşuyor. Savaşlar, askeri-güvenlik sanayiinin kârı için iyidir, ki Başkan Eisenhower yarım asır önce bizi bu konu hakkında boşu boşuna uyarmıştı. Amerikan hegemonyası, petrol sanayiinin kaynaklar ve kaynak akışı üzerindeki kontrolü için de iyidir. Ortadoğu'nun dev bir Amerikan kuklasına dönüşmesi, İsrail lobisinin İsrail'in toprak genişlemesi yönündeki Siyonist emellerine de hizmet etmektedir.
Amerikalıların pek çoğu, şartlandıkları için neler olup bittiğini göremiyorlar. Çoğu Amerikalı, yönetimlerinin yeryüzündeki en iyi yönetim/devlet olduğuna inanırlar yani o, başkalarına yardım etmek ve iyilik yapmak için ahlâki temellere göre hareket eder, kıtlığın ve tabîi felâketlerin vurduğu ülkelere yardıma koşar. Pek çoğu, başkanlarının, cinsel meseleler hâriç, hakikati dile getirdiğine inanırlar.
Amerikan yönetiminin yeryüzündeki her bir devlete kabadayılık ettiğini, fiilen müdahale ettiğini bildiriren haber manşetleri karşısında bu yanılsamaların sürüp gitmesi, olağanüstü bir durumdur. Amerikan politikası, Amerikan çıkarları yerine kendi halklarının çıkarlarını temsil eden diğer ülke liderlerine rüşvet vermek, onları devirmek veya savaş açmaktır. Son kurban, vahşi bir fikre, Honduras hükümetinin Honduras halkına hizmet etmesi gerektiği fikrine sahip olan Honduras devlet başkanıydı.
Amerikan yönetimi Honduras devlet başkanını bertaraf edebildi çünkü Honduras ordusu ABD ordusu tarafından eğitilmiş ve onun tarafından teçhiz edilmiştir. Pakistan'daki durum da aynıdır; Amerikan yönetimi, Taliban, El Kaide militanı ve teröristlerine dostane bulduğu aşiret bölgeleri üzerine Pakistan hükümetinin asker göndermesini ve kendi halkıyla savaşmasını sağladı.
ABD Hazine Bakanı yardımcısı, Pakistan hükümeti, Amerikalılar adına kendi halkıyla daha etkin bir şekilde savaşsın diye bu yılın başlarında vergileri yükseltmesini emretti. ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton 14 Ekim'de Pakistan'a vergileri yükseltmesini tekrar emretti; aksi takdirde Amerika sel felâketine yapacağı yardımları askıya alacaktı. Clinton, aynı şeyleri yapmaları için Amerika'nın Avrupa'daki kukla devletlerine de baskı uyguladı ve İngiliz hükümetinin askeri bütçede kesintiye gitmesi yüzünden ABD yönetiminin duyduğu üzüntüyü bir solukta dile getirdi. Tanrı, eli darda olan İngiliz'e – Amerikan mâli sahtekarlığının sersemletici etkisinden hala çıkamadı – Amerikan savaşlarına tahsis edecek parayı göstermesin.
Pakistan hükümeti, Washington'ın emirleri üzerine Pakistan halkına karşı Swat vadisinde savaş açtı; çok sayıda Pakistanlıyı öldürdü ve milyonlarcasını evlerinden sürdü. ABD geçen Temmuz ayında Pakistan'a, Kuzey Veziristan sâkinlerinin üzerine asker göndermesi tâlimatını verdi. 6 Temmuz'da, Jason Ditz antiwar com'da "Pakistan'ın Amerika'nın buyruğu üzerine Swat Vadisi'nde, Bajaur, Güney Veziristan, Orakzay ve Hayber'de saldırılar başlattığı" haberini verdi.
Bir hafta sonra, İsrail'in Amerikalı Senatörü Carl Levin (D,MI) Obama yönetimine, Pakistan'ın aşiret bölgelerine Amerikan hava saldırıları düzenleme politikasını tırmandırma çağrısı yaptı. Pakistan'da yayınlanan The Frontier Post gazetesi 30 Eylül'de şöyle yazmıştı: Amerikan hava saldırıları "basit ve açıkça, Pakistan'a karşı düpedüz taarruzdur."
Amerika, Afganistan'daki askeri kuvvetlerinin kovalamaca sırasında Pakistan topraklarına geçme hakkı olduğunu iddia ediyor. Son olarak, Amerikan helikopterleri yanlışlıkla Taliban üyesi sanarak üç Pakistan askerini öldürdü. Pakistan, Amerikalılar özür dileyene dek Afganistan'a uzanan Amerikan ikmal güzergâhını kapattı.
Pakistan, Washington'a gelecekteki saldırılara dair uyarıda bulundu. Ancak sonu olmayan Afgan savaşında ilerleme görmek isteyen Obama'nın baskısı altındaki Amerikan askeri yetkililer, Pakistan'ın uyarısına Afgan savaşını Pakistan'a genişletme çağrısında bulunarak cevap verdiler. 5 Ekim'de Kanadalı gazeteci Eric Margolis "ABD'nin yavaş yavaş Pakistan'ı işgale doğru yaklaştığını" yazdı.
Bob Woodward, "Obama'nın Savaşları" başlıklı kitabında Pakistan'ın Amerikan kuklası cumhurbaşkanı Asıf Ali Zerdari'nin, Taliban'ın üzerine yıkılan Pakistan topraklarındaki bombalı saldırıların aslında Pakistan'ı istikrarsızlaştırma amaçlı CIA operasyonları olduğuna inandığını ve Washington'ın Pakistan nükleer silahlarını ele geçirmesine izin verdiğini kaydetmiştir.
Amerikan yönetimi, Pakistan'ı çizgide tutmak amacıyla Times Meydanı'ndaki bombalama girişiminin Yalnız Kurt'un işi olduğu fikrini değiştirdi. Başsavcı Eric Holder suçlamayı Pakistan Talibanı'na yöneltti; Dışişleri Bakanı Hillary Clinton, Pakistan'ı Time Meydanı'ndaki başarısız bombalama olayının ciddi sonuçlarıyla tehdit etti, ki bu bombalama girişiminin Pakistan'ı hedefleyen bir sahte bayrak operasyonu olması muhtemeldir.
ABD Genelkurmay Başkanlığı'nda yapılacak bir toplantı için Pakistan'dan gelen sekiz kişilik üst düzey askeri heyete 1 Eylül'de Washington DC'deki Dulles Havalimanı'nda gerilimi daha daha da artırmak amacıyla kaba davranıldı ve şüpheli terörist olarak gözaltına alındılar.
Amerikan yönetimi, Lübnan'a karşı mükerrer İsrail saldırganlığına onlarca yıl imkan yarattı ve şimdi Lübnan'a karşı bir diğer İsrail saldırısına muvafakat ediyor gibi. Amerikan yönetimi, Washington'ın yoğun şeytanlaştırma çabalarının hedefindeki İran Cumhurbaşkanı Ahmedinejad'ın ziyaretine izin verdiği için 14 Ekimde Lübnan'a öfkesini dile getirdi. ABD Kongresi'ndeki İsrail temsilcileri, Lübnan'a yapılan Amerikan askeri yardımlarını durdurmakla tehdit ettiler. Unutmuşlar! Temsilciler Meclisi üyesi Howard Berman (D, CA) İsrail'le sınır çatışmasına giren Lübnan'ı cezalandırmak için geçen Ağustos ayından beri askeri yardımları zaten engelleyip duruyor.
Tüm manşetler arasında en mânidar olanı ise 14 Ekim'de atıldı: "Somali'nin Yeni Amerikan Başbakanı." Somali Başbakanı olarak bir Amerikalı yerleştirildi; paralarını Amerika'dan alan Ugandalı askerlerin koruduğu Mogadişu'daki Amerikan kuklası bir hükümet bu.
Washington'ın diğer ülkelere karşı hayırhahlığının, onların haklarına, sınırlarına ve vatandaşlarının hayatlarına gösterdiği saygının girizgâhı bile sayılmaz bunlar.
Bu esnada, Washington'daki "özgürlük ve demokrasi" yönetimi, Wikileaks'i susturmak ve Amerikan savaş suçları hakkında daha fazla ifşaatın önünü almak için bu kurumu "izleme listesine" aldı ve kukla Avustralya hükümetinin bu kurumu kara listeye almasını sağladı. Böylelikle Wikileaks'in bağış toplamasını engelledi.
Wikileaks şu an terörist örgüt gibi bir şey. Amerikan yönetiminin eleştirileri susturma uygulamaları internete de sıçrayacak.
Hatırlayın, bizden nefret ediyorlar çünkü bizim özgürlüklerimiz ve demokrasimiz var, Birinci Anayasa Değişikliği'nden doğan haklarımız, habeas corpus güvencemiz, insan haklarına saygımız var ve biz herkese adalet ve merhamet gösteririz.

http://dunyabulteni.net/?aType=yazar...rticleID=14821

Yeni Sömürgecilik




Libya’da şahit olduğumuz şey sömürgeciliğin yeniden doğuşudur. Ancak bu kez münferit Avrupa devletlerinin imparatorluk ve kaynak rekabetine girdiği bir sömürgecilik değil bu. Yeni sömürgecilik “dünya toplumu” (NATO ve onunla işbirliği yapan ülkeler ) adı altında faaliyet yürütüyor. NATO, Sovyetlerin Batı Avrupa’yı işgal etme ihtimaline karşı kurulmuş bir savunma ittifakıydı bir zamanlar. Bugün ise Amerikan hegemonyası adına Avrupalı askerler temin ediyor.
Washington seçici “insâni müdahale” ve “baskı altında ezilen halklara özgürlük ve demokrasi götürme” kılıfı altında dünya hegemonyasının peşinde. Washington fırsatçı bir biçimde “uluslararası ortaklarından” olmayan ülkeleri hedefe koyuyor. Tunus ve Mısır’daki halk ayaklanmalarının gafil avladığı Washington’ın fırsatçı bir tepki verip Libya’daki ayaklanmayı cesaretlendirdiğine dair bazı işaretler var. 20 yıldır CIA için çalıştığından şüphelenilen Halife Hifter isyancı ordusunun başına geçmek üzere Libya’ya döndü.
Kaddafi, Batı emperyalizmine karşı çıktığı için hedefe konulmuştu. Amerika’nın Afrika Komutanlığı olmayı reddetmişti. Kaddafi, Washington’ın sömürgeci böl-yönet entrikasını görmüştü.
ABD Afrika Komutanlığı (AFRICOM) Başkan Bush tarafından 2007 yılında kuruldu. AFRICOM, amacını şöyle tarif etmektedir: “Yaklaşımımız, Başkan’ın, Dışişleri ve Savunma Bakanlarının Ulusal Güvenlik Stratejisinde ve Ulusal Askeri Stratejide telaffuz ettikleri Afrika’daki Amerikan ulusal çıkarlarını desteklemek üzerine kuruludur. ABD ve Afrika ulusları, Afrika kıtasında, Afrika’daki ada devletlerinde ve Afrika’nın deniz sahasında güvenlik ve istikrarın teşvikinde ortak çıkarlara sahiptirler. Bu çıkarların yürütülmesi, diğer Amerikan kurum ve kuruluşlarının ve Afrikalı ve diğer uluslararası ortaklarımızın çabalarını bütünleştiren ortak bir yaklaşımı zorunlu kılar.”
AFRICOM’da kırkdokuz ülke var ama Libya, Sudan, Eritre, Zimbabwe ve Fildişi Sahilleri yok. Zimbabwe hâriç üye olmayan bu ülkelere askeri müdahale yapılıyor.
Amerika’nın bir ülkeye nüfuz etmek ve onu kontrol etmek için kullandığı geleneksel araçlar, o ülkenin askeri ve bürokratik yetkililerini eğitmektir. Bu programa Uluslararası Askeri Eğitim ve Talim Programı (IMET) deniliyor. AFRICOM “2009 yılında 44 ülkeden yaklaşık 990 askeri ve sivil öğrencinin ABD’de veya kendi ülkelerinde eğitim ve talim aldıklarını”, “pek çok subayın ve askere alınan IMET mezunlarının askeri ve bürokratik kurumlarda kilit mevkilerde görev aldıklarını” belirtiyor.
AFRICOM, kilit stratejik amaç olarak “el Kaide şebekesini” mağlup etmeyi gösteriyor. ABD Trans-Sahra Terörle Mücadele Ortaklığı (TSCTP)teröristlerin güvenli barınaklar kurmasını engellemek için “ortak ulus kuvvetlerine” eğitim ve teçhizat desteği sunmakta ve “bölgedeki aşırılık yanlısı örgütleri mağlup etmeyi amaçlamaktadır.”
Terörle on yıl süren savaştan sonra kadir-i mutlak el Kaide şimdi Afrika boyunca Cezayir, Burkina Faso, Çad, Mali, Moritanya, Fas, Nijer, Nijerya, Senegal ve Tunus’ta; Ortadoğu’da, Afganistan, Pakistan ve İngiltere’de; ABD’de öyle bir tehdit ki “ülke güvenliği” için yıllık 56 milyar dolar bütçe talep ediyor.
El Kaide tehdidi Washington’ın diğer ülkelerin iç işlerine karışmak ve Amerikan sivil özgürlüklerini yıkmak için en iyi bahanesi haline geldi.
II. Dünya Savaşı’nın sona ermesi üzerinden 66 yıl, Sovyet çöküşünün üzerinden ise 20 yıl geçti ve Amerika’nın dokuz askeri komutanlığından ve altı bölgesel komutanlığından biri olan Avrupa Komutanlığı olduğu yerde duruyor.
Başka hiçbir ülke dünyada askeri mevcudiyet ihtiyacı hissetmiyor. Washington, kıt kaynaklardan yılda 1.1 trilyon doları askeri ihtiyaçlara tahsis etmenin iyi bir şey olduğunu niçin düşünüyor? Washington paranoyasının bir işareti midir bu? Düşmanı olanın sadece Washington olduğunun mu işaretidir?
Yoksa Washington’ın imparatorluğa büyük bir değer atfettiğinin, milyonlarca Amerikalı evlerini ve işleri kaybederken vergi mükelleflerinin paralarını ve ülkenin kredi değerliliğini askeri mevcudiyet göstermek için har vurup harman savurduğunun mu işaretidir?
Washington’ın Irak ve Afganistan’daki pahalı başarısızlıkları emperyal emellerini yatıştırmadı. Washington başarısızlıklarını örtmek ve gündemini saklamak için görsel ve yazılı medyaya güvenmeye devam edebilir fakat pahalı başarısızlıklar pahalı başarısızlıklar olarak kalacaktır. Washington, imparatorluk peşinde olmanın ülkeyi iflas ettirdiğini er ya da geç kabul edecektir.
Washington ve Avrupalı “ortakları” yabancı ülkeleri kontrol etme arayışındayken göçün ABD ve Avrupa kültürünü ve etnik yapısını dönüştürmesi bir paradokstur. Hispanikler, Asyalılar, Afrikalılar ve çeşitli etnik kökenden Müslümanlar “Birinci Dünya” nüfusunun her geçen daha büyük bir parçasını teşkil ediyor ve beyaz adamın imparatorluğuna verilen destek azalıyor. Eğitim isteyen, gıda, barınak ve sağlık hizmetlerine ihtiyaç duyan insanlar, köklerinin olduğu ülkelerdeki askeri karakolların mevcudiyetine husûmet besleyeceklerdir.
Gerçekte kim kimi işgal ediyor?
Amerikan toprakları Meksika’ya dönüyor. Örneğin, ABD Nüfus Bürosu eski müdürü ve demografi uzmanı Steve Murdock, Teksaslı çocukların üçte ikisinin Hispanik olduğunu ve “Anglo-Amerikanlardan fazla olduklarını” bildiriyor.
Komik değil mi? Washington ve onun NATO kuklaları dünyayı işgalle meşgulken, dünya onları işgal ediyor.

http://dunyabulteni.net/?aType=yazar...rticleID=15852