Yalnızım.

Gündüzler, geceler boyu yalnız,

Ne elimden tutan dost, ne yüzüme gülen kız

Dolaşıp durduğum sokaklar ıssız.



Sokaklar unutturmaz yalnızlığımı,



Bekarım.

Beklemez yolumu penceresinde karım.

Ne bir türkü duyarım bekar odamda ince

Ne dağınık eşyama değer kadın eli

Ne olurdu her akşam eve gelince

Masal gözlü bir çocuk 'Baba' desydi.



Rüyalar unutturmaz bekarlığımı



Çirkinim.

Usandım tek başıma türküler çağırmaktan

Biliyorum güzel değil gözlerim, dudaklarım

İçinizden çıkıp gitsem bir gün diyordum

Başladığım bütün türküler yarım

Öyle bakmayın yüzüme kahroluyorum...



Türküler unutturmaz çirkinliğimi...



Üstelik şairim bilemezsiniz

Her akşam rüzgar gibi sokaklara düşürek

Elleri ceplerinde birisi gezer

Bir yürek taşı gögsünde duygulu, ürkek

Ceylan Yüreğine benzer



Mısralar anlatmaz şairliğimi.



Yavuz Bülent Bakiler