İslam Alimleri Sigaranın dini hükmü konusunda üç gruba ayrılmışlardır.

1. Sigaranın zararlarını bilmeyen veya önemsemeyen bir grup bilgin, tütün kullanımını (pipo, nagile vb de dahil), sigara içme hakkında dinde açık bir hüküm bulunmadığını, şari' tarafından açık bir yasak gelmediğini ileri sürerek sigara içmenin mübah olduğu görüşünü ileri sürmüştür.

2. Diğer bir grup İslam bilgini ise, sigara içmeyi doğru bulmamakla birlikte, "haram" da diyemedikleri için "mekruh" olarak niteledirmişlerdir.

3. Üçüncü bir grup ise, sigara içmeyi, özellikle türyakilik derecesinde sigara alışkanlığını sağlık açısından zarara ve ekonomik yönden israfa yol açtığı, nafaka yükümlülüğünü ihlal ettiği gerekçesi ile "haram" saymışlardır.

Günümüz İslam bilginlerinin genel eğilimini yansıtan bir değerlendirme yapmak gerekirse şunlar söylenebilir: Her şeyden önce, sigara içme hakkında dini bir hükmün ve şariin yasağının bulunmadığını söylemek doğru olmaz. Şer'i hükümler belli ilkelere dayalıdır ve birtakım gayelere yöneliktir.

Naslar her mesele hakkında ayrıntılı ve münferit hüküm vermek yerine genel kurallar ve ölçüler koymuş olup, müslümanlar önlerine çıkan meseleleri nasların koyduğu bu ilke ve ölçülere, gözettiği gayelere göre anlamak ve değerlendirmek zorundadırlar. Bu itibarla sigara hakkında muhtemel fıkhi hükmü, belli açılardan ele alıp tartışmak ve çıkan sonuca paralel bir değerlendirmeye gitmek gerekmektedir.

a) Zarar. Sigaranın zararsız olduğunu söylemek, artık bugün ilmen ve tıbben imkansızolduğuna göre, konunun diniyasaklar çerçevesinin tamamen dışında düşünülmeyeceği şüphesizdir. Bilim adamları sigaranın ihtva ettiği nikotinin ve sigara dumanın bünyede kanserden, sinir sistemlerinde bozukluğa kadar bir dizi zarar ve hastalığa yol açtığından söz etmektedir. Kur'an'da "Kendinizi elinizle tehlikeye atmayın..." (el bakara 2/195) buyurulmuş, Hz. Peygamber de, "Ne doğrudan zarar verme ne de zarar zararla karşılık verme vardır" (İbn Mace, "Ahkam", 17; el-Muvetta', "Akzıye", 31) diyerek bir kimsenin kendine ve başkalarına zarar vermemesinin temel bir dini ilke olduğunu vurgulamıştır. Sigaranın hem içene hem de çevresinde bulunan kimselere zarar verdiği göz önüne hem Allah hakkının hem de kul hakkının birlikte ihlal edildiği söylenebilir.

b) İsraf. malı boş yere harcamaktır. Kur'an'Da, "Yiyiniz, içinşz, fakat israf etmeyiniz" (el-A'raf 7/31) buyurulmuş. Resul,i Ekrem de daima mutedil, ölçülü davranmayı emretmiş, malın boşa harcanmasını ysaklamıştır. Sigara için yapılan harcamanın, sigara bağımlısı şahsın bu bağımlılığı göz önünde bulundurulursa israf olmayacağı, hatta önemli bir bünyesel ihtiyacının karşılanması sayılabileceği görüşü -haracama boşa olmanın ötesinde zararlı da olduğu için- tutarlı değildir. Harcama yapan kişinin zengin olması da bu harcamanın israf olmasını önlemez.

c) Nafaka Yükümlülüğü. Aile reisi erkekler eşinin, çocuklarının ve aile fertlerinin, muhtaç yakınlaırna bakan erkekler de onların nafakalarını karşılamakla yükümlüdür. Böyle bir mali yükümlülük altında bulunan kimselerin nafaka yükümlülüğünü aksatacak şekilde sigaraya para vermesi de dini olduğu kadar insani ve ahlaki açıdan kabul edilemez bir durumdur.

Sigara içmenin fıkhi hükmü başta zarar, israf ve nafaka yükümlülüğü olmak üzere çeşitli açılardan ele alınabilir. Böyle olunca sigara içmenin hükmü hakkında kesin ve genel bür hüküm vererek "haram" demek yerine, bu konuda bu açılardan bazı ayırımlar yaparak farklı durumlarda farklı hükümler vermek, her bir durumu kendi şartları içerisinde değerlendirmek daha doğru görülmektedir.

Hem içene hem de ortamda bulunan şahıslara ve çevreye verdiği zararlar, israf ve hakların ihlaline yol açabileceğinin kuvvetle muhtemel olması dikkate alınarak, sigara içmenin kural olarak dinen "harama yakın mekruh" sayılması gerekir. Ancak bedene verdiği zarar ilmen ve tıbben açıklık ve kesinlik kazanmışsa, açık bir israfa ve kişinin nafaka yükümlülüğünü etkileyip aile fertlerinin ve bakmakla yükümlü bulunduğu kimselerin nafakasını kısmasına yol açıyorsa, zorunlu harcamalardan ve asli ihtiyaçlardan bile fedakarlık yapmaya zorluyorsa, o takdirde sigara içmenin dinen de "haram" olduğu söylenebilir.

Nargile ve enfiye gibi alışkanlıklar da bu çerçevede değerlendirilebilir.

Diyanet İşleri Başkanllığı - İlmihal / İslam ve Toplum 2003

2. Diğer bir grup İslam bilgini ise, sigara içmeyi doğru bulmamakla birlikte, "haram" da diyemedikleri için "mekruh" olarak niteledirmişlerdir.

en mantıklı bu geliyor. kesin 'haram' hükmü bulunmayan bir konuda 'haram' diye diretmek yanlıştır. haram diyemezsiniz, derseniz günaha girersiniz. bu maddede sigara içmek doğru bulunmuyor. takdir içene bırakılıyor. içilmemesi öneriliyor sadece.

Şamil İslam Ansiklopedisi Akit - 2000

"Önceki asırlarda yaşayan bazı fakihler, hakkında ayet ve hadis bulunmaması nedeniyle
nedeniyle "eşyada asıl olan mübahlıktı" kaidesince sigarayı mübah saydılar. Hatta bazı Şafii bilginleri: "Evli kadın sigara tiryakisi ise, sigara masrafı da nafaka kapsamına girer" demişlerdir.

Ancak bu gün sigaranın insan bedenine ve çevreye verdiği zarar dikkate alındığında bunun keraheti açıkça görülür. Sigara içmesinin sağlığına zararlı olacağı doktor tarafından bildirilen kimselerle, yoksul oluıp, aile fertlerinin nafakasından kesere sigara içenler hakkında ise haramlık kesinleşir. "