Kardeş kavgalarında haksızlığa pirim vermeyin.. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

04-17-2009, 15:33

Kardeşler çocukların gelişiminde olumlu etki yapar. Ama kardeş kavgaları da kaçınılmazdır. Bir anne–baba olarak çocuklarınızı iyi gözlemleyin, problemi her iki tarafa ceza vererek geçiştirmeyin. Haklıya hakkını, haksıza da cezayı verin. Kardeş kavgaları anne babaları en çok üzen problemlerden biridir. Bilhassa yaz tatillerinde okula giden kardeşlerin evde bir arada daha çok zaman geçirdiği dönemde bu, bazı ailelerde daha da önemli bir sorun olabilir. Önce aşırı olmamak kaydıyla kardeş kavgalarını çocuklarımızın sosyal gelişimlerinin normal bir sonucu olarak kabul etmek, konuya serinkanlılıkla yaklaşmamızı sağlar. Ya çocuklarımızı ya da kendimizi sürekli suçlamak ise problemin çözümünü zorlaştırır. Bütün kardeşler küçüklüklerinde az çok birbirleriyle kavga ederler. Fakat anne ve baba bilinçli yaklaştığı takdirde bu problem ileriki yıllarda devam etmez. Bununla beraber aile geçimsizliği olan, stresli aile grubuna giren ve çocuklara baskı uygulanan ailelerde kardeş kavgalarına daha sık rastlanmaktadır. Anne ve babanın fiziki cezaya sıklıkla başvurdukları ailelerde kardeşlerin birbirlerine şiddet uygulamaları kaçınılmazdır.

Çocukların gelişim özelliklerine bağlı olarak şiddete başvurulmayan ailelerde de bilhassa küçük yaşlarda birbirlerine karşı şiddete başvurdukları görülebilmektedir. Bu, yaşa bağlı olabilir. 3 yaşındaki bir çocuğun kardeş ilişkilerindeki davranışları ile 12 yaşındaki bir çocuğun davranışları aynı derecede endişe verici olamaz. Zira küçük çocukların ahlak kurallarını anlayıp tam olarak tatbik etmeleri zaman almaktadır.

Bazen nezle grip ateşli enfeksiyon hastalıkları, alerji gibi sağlık sorunları çocukların hırçın ve saldırgan olmasına sebep olabilir. Dikkatli bir anne ve babanın bu sebepleri bulup çözüm araması, gerektiğinde bir uzmanın yardımına başvurması gerekir. Çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve davranım bozukluklarında kardeş geçimsizliğine sık rastlanır. Yine anne baba ve diğer büyüklerin açıkça çocuklardan birine farklı davrandıkları durumlarda kardeş kavgaları daha çok görülür. İki tarafa da ceza vermeyin Anne ve babaların kardeş kavgalarını yatıştırmakta en çok başvurdukları hatalı davranışları ya sadece büyüğü ya da her iki tarafı da yanlış davranışlarından dolayı cezalandırmalarıdır. Halbuki eğitimdeki gayemiz hatalı bir davranışı baskıyla geçici olarak engellemekten ziyade onun tekrarlanmasına mani olmaktır. Eğitimin gayelerinden biri özdenetim duygusunu yerleştirmektir. Çocuğa davranışının neden hatalı olduğu anlatıldığı ve çocuk da bunu kavradığı takdirde aynı hatayı kimse onu görmese de yapmaz. Çocuklar aralarında çıkan anlaşmazlıklarda zaman zaman anne, baba ve büyüklerinin hakemliğine ihtiyaç duyarlar. Fakat buna ne kadar sık başvururlarsa problemlerine kendileri çözüm bulmayı o kadar geç öğrenirler. Halbuki sosyal ilişkilerdeki anlaşmazlıklara bağımsız olarak çözüm bulmak sosyal olgunluğun belirtilerinden biridir.

Büyükler kardeş çatışmalarına her ne kadar müdahale etmemeye çalışsalar da iyi bir gözlemci olmalı ve kesinlikle haksızlıklara meydan vermemelidirler. Bu da ani müdahalelerden ziyade meseleye soğukkanlılıkla yaklaşmak, çocuklarımızda gördüğümüz hoş olmayan davranışları engellemek için daha uzun vadede çözümler bulmaya çalışmakla mümkün olabilir. Çocuğumuz ne derecede üstünlük ve aşağılık komplekslerinden uzak dengeli bir kişilik ve saldırganlığı önleyecek güven duygusu geliştirir ve sevildiğine inanırsa o derecede kavgalardan uzak olacaktır. Tarafsız bir gözle gözleyin Çocuklarımızın birbirleriyle ilişkilerini tarafsız bir gözle gözlerken onları tanıyabilir ve onlara verdiğimiz eğitimde, güzel ahlak kazandırma gayretimizde ne derecede başarılı olduğumuzu görebiliriz

Kardeş kavgalarında üzerinde en çok durulması gereken davranışlar: Çirkin sesle bağırma, çirkin kelimeler kullanma ve fiziki ve psikolojik baskı uygulamadır. Çocukların ahlak kurallarına uymayan bu tür davranışlarına mani olmak ise çok küçük yaşlardan itibaren tedbir almayla ve söylediğimizi kendimizin yapmamızla mümkün olabilir. ‘’Mü’min birbiriyle ülfet eden ve ülfet edilen kimsedir.’’ buyuruluyor. Onlara güzel ahlak kazandırmak ve birbirleriyle ilişkilerinde anlaşma içinde olmalarını sağlamak için önce biz kendimiz onlara güzel örnek olmak durumundayız. Kardeşler arasında ömür boyu sürecek gerçek sevgi ve ülfetin tesis edilmesi anne ve babaların dikkatli, sevecen ve adaletli olarak davranmaları ile mümkün olacaktır.

Farika Teymur Artır

**Beritan** · 04-17-2009, 15:36

konun çok güzeldim çaldım konunu
paylaşım için teşekkürler

04-17-2009, 15:33	#1
Kullanıcı Adı Duygu'Seli~	Kardeş kavgalarında haksızlığa pirim vermeyin.. Kardeşler çocukların gelişiminde olumlu etki yapar. Ama kardeş kavgaları da kaçınılmazdır. Bir anne–baba olarak çocuklarınızı iyi gözlemleyin, problemi her iki tarafa ceza vererek geçiştirmeyin. Haklıya hakkını, haksıza da cezayı verin. Kardeş kavgaları anne babaları en çok üzen problemlerden biridir. Bilhassa yaz tatillerinde okula giden kardeşlerin evde bir arada daha çok zaman geçirdiği dönemde bu, bazı ailelerde daha da önemli bir sorun olabilir. Önce aşırı olmamak kaydıyla kardeş kavgalarını çocuklarımızın sosyal gelişimlerinin normal bir sonucu olarak kabul etmek, konuya serinkanlılıkla yaklaşmamızı sağlar. Ya çocuklarımızı ya da kendimizi sürekli suçlamak ise problemin çözümünü zorlaştırır. Bütün kardeşler küçüklüklerinde az çok birbirleriyle kavga ederler. Fakat anne ve baba bilinçli yaklaştığı takdirde bu problem ileriki yıllarda devam etmez. Bununla beraber aile geçimsizliği olan, stresli aile grubuna giren ve çocuklara baskı uygulanan ailelerde kardeş kavgalarına daha sık rastlanmaktadır. Anne ve babanın fiziki cezaya sıklıkla başvurdukları ailelerde kardeşlerin birbirlerine şiddet uygulamaları kaçınılmazdır. Çocukların gelişim özelliklerine bağlı olarak şiddete başvurulmayan ailelerde de bilhassa küçük yaşlarda birbirlerine karşı şiddete başvurdukları görülebilmektedir. Bu, yaşa bağlı olabilir. 3 yaşındaki bir çocuğun kardeş ilişkilerindeki davranışları ile 12 yaşındaki bir çocuğun davranışları aynı derecede endişe verici olamaz. Zira küçük çocukların ahlak kurallarını anlayıp tam olarak tatbik etmeleri zaman almaktadır. Bazen nezle grip ateşli enfeksiyon hastalıkları, alerji gibi sağlık sorunları çocukların hırçın ve saldırgan olmasına sebep olabilir. Dikkatli bir anne ve babanın bu sebepleri bulup çözüm araması, gerektiğinde bir uzmanın yardımına başvurması gerekir. Çocuklarda dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve davranım bozukluklarında kardeş geçimsizliğine sık rastlanır. Yine anne baba ve diğer büyüklerin açıkça çocuklardan birine farklı davrandıkları durumlarda kardeş kavgaları daha çok görülür. İki tarafa da ceza vermeyin Anne ve babaların kardeş kavgalarını yatıştırmakta en çok başvurdukları hatalı davranışları ya sadece büyüğü ya da her iki tarafı da yanlış davranışlarından dolayı cezalandırmalarıdır. Halbuki eğitimdeki gayemiz hatalı bir davranışı baskıyla geçici olarak engellemekten ziyade onun tekrarlanmasına mani olmaktır. Eğitimin gayelerinden biri özdenetim duygusunu yerleştirmektir. Çocuğa davranışının neden hatalı olduğu anlatıldığı ve çocuk da bunu kavradığı takdirde aynı hatayı kimse onu görmese de yapmaz. Çocuklar aralarında çıkan anlaşmazlıklarda zaman zaman anne, baba ve büyüklerinin hakemliğine ihtiyaç duyarlar. Fakat buna ne kadar sık başvururlarsa problemlerine kendileri çözüm bulmayı o kadar geç öğrenirler. Halbuki sosyal ilişkilerdeki anlaşmazlıklara bağımsız olarak çözüm bulmak sosyal olgunluğun belirtilerinden biridir. Büyükler kardeş çatışmalarına her ne kadar müdahale etmemeye çalışsalar da iyi bir gözlemci olmalı ve kesinlikle haksızlıklara meydan vermemelidirler. Bu da ani müdahalelerden ziyade meseleye soğukkanlılıkla yaklaşmak, çocuklarımızda gördüğümüz hoş olmayan davranışları engellemek için daha uzun vadede çözümler bulmaya çalışmakla mümkün olabilir. Çocuğumuz ne derecede üstünlük ve aşağılık komplekslerinden uzak dengeli bir kişilik ve saldırganlığı önleyecek güven duygusu geliştirir ve sevildiğine inanırsa o derecede kavgalardan uzak olacaktır. Tarafsız bir gözle gözleyin Çocuklarımızın birbirleriyle ilişkilerini tarafsız bir gözle gözlerken onları tanıyabilir ve onlara verdiğimiz eğitimde, güzel ahlak kazandırma gayretimizde ne derecede başarılı olduğumuzu görebiliriz Kardeş kavgalarında üzerinde en çok durulması gereken davranışlar: Çirkin sesle bağırma, çirkin kelimeler kullanma ve fiziki ve psikolojik baskı uygulamadır. Çocukların ahlak kurallarına uymayan bu tür davranışlarına mani olmak ise çok küçük yaşlardan itibaren tedbir almayla ve söylediğimizi kendimizin yapmamızla mümkün olabilir. ‘’Mü’min birbiriyle ülfet eden ve ülfet edilen kimsedir.’’ buyuruluyor. Onlara güzel ahlak kazandırmak ve birbirleriyle ilişkilerinde anlaşma içinde olmalarını sağlamak için önce biz kendimiz onlara güzel örnek olmak durumundayız. Kardeşler arasında ömür boyu sürecek gerçek sevgi ve ülfetin tesis edilmesi anne ve babaların dikkatli, sevecen ve adaletli olarak davranmaları ile mümkün olacaktır. *Farika Teymur Artır*

04-17-2009, 15:36	#2
Kullanıcı Adı Beritan	konun çok güzeldim çaldım konunu paylaşım için teşekkürler

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)