Kardeşlik - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Beritan** · 08-17-2008, 01:17

[color=purple][size=12pt]Kardeşlik
TELEFON ÇALDI. Telefonu çalan kimse, karşısında uzun zamandır sesini duymadığı bir arkadaşını bulmuştu.

Zihninde fikirler uçuştu.“Hayırdır” dedi içinden. “Bir şey mi isteyecek benden, yoksa bir işi mi düştü”..

Hani sâliseler içinde hepimizin aklından onlarca kelime gelir geçer.. İşte öyle, bir kısmı artık refleks haline gelmiş kısa kelime uçuşlarıydı bunlar.

O böyle düşünürken, karşıdakinin de zihninden kelimeler gelip geçti.

Ona işi düşmemişti.

Yalnızca yüreğine, “kardeşi”, Müslüman kardeşi düşmüştü.

Nicedir kendini de kardeşlerini de unuttuğu düşmüştü..

Çünkü Hayât’üs Sahâbe’den bir yaprak okumuş ve Hz.Peygamberin a.s.m şu kelimelerinden çok etkilenmişti:

“Mü’min, mü’min kardeşi için birbirine destek veren bir binanın tuğlaları gibidir”
Arzuladığı gibi bir sağlam bir bina..destek olmak..tuğlalar.. Bunlar geçti aklından..

..

Hayât’üs Sahâbe’den okudukları bu kadar değildi..

Birbirleriyle kardeş edilen ensâr ve muhâcirin birbirlerini görmek için sabahı iple çektiklerini, karşılaştıkları zaman coşkun bir sevgi ile: “Ben görmeyeli nasılsın?” diye hâl hatır sorduklarını da okumuştu..
Bu heyecanla, onlar gibi olmak adına atabileceği ilk adımın kardeşlerinin hatrını sormak olabileceğini düşünmüştü..

Nasılsa bu ülkede karşılaştığı kişilerin hemen hepsinin nüfus cüzdanında Müslüman yazıyordu.. Kızdığı, öfkelendiği, haset ettiği insanların da nüfus cüzdanlarında Müslüman yazıyordu.

Tabii ki kalplerde yazılı olanı bilen ancak Allah(celle celalüh)’tır.

Ama bu düşünce zihninde belirince, kızgınlıklarının ve kırgınlıklarının arasından menfaati çerçevesinde olanları çekip çıkardı..

Ucu nefsine takılmış olanları kenara ayırdı.

Telefonu eline aldı ve aklına ilk gelen kişinin numarasını çevirdi. Ürpertiyle ve zihninde uçuşan soru işaretleriyle eski iş arkadaşını aradı.

Arkadaşı ise, buna şaşırmış, bir iş için aramadığını anlayınca garipsemiş ve bu düşüncesini gelecek günlerde hatırlamak üzere paketleyip kaldırmıştı…

“Yani şimdi işi düşmedi ama, herhalde bir sonraki arayışında merâmını dile getirecek” diye düşünmüştü. Bunu da ses tonundan anlamak mümkündü..

Başka birini aradı, sonra başkasını..Aradı, aradı.

Kalbindeki duygulara karşılık bulamamıştı, üzülmüştü..

Olsun, insan karşılık alamasa da kardeşlik duygusuyla, uhuvvetle dolması ne güzel..

Bir kişi, bir sebeple muhabbetle dolsa, çevresinde bu muhabbetin yansıyacağı hiçbir ayna olmasa da dert etmemeli. Gücenmemeli..

Göstermeye çalıştığı içten sevgi ve kardeşlik duygusu alaya alınsa da garipsense de, üzülmemeli.

“Mümin erkeklerle mümin kadınlar da birbirlerinin velîleridir. Onlar iyiliği emreder, kötülükten alıkorlar, namazı dosdoğru kılarlar, zekatı verirler, Allah(celle celalüh) ve Resûlüne itaat ederler. İşte onlara Allah(celle celalüh) rahmet edecektir. Şüphesiz Allah(celle celalüh) azîzdir, hikmet sahibidir.”

Birbirinin velîsi, dostu, yardımcısı olmak ne güzel bir vasıftır. Ve bu öyle bir vasıftır ki, Müminlere hastır.

Münâfıklar için birbirlerinin velîsi, dostudurlar kelimesi kullanılmıyor..Onların birliktelikleri ancak menfaat çerçevesinde gerçekleşiyor ve menfaat ortadan kalkınca beraberlikleri de son buluyor çünkü.

Ama bu zamanda, menfaatleri ortadan kalktığında birlikteliği son bulan yalnızca münâfıklar mı acabâ diye bir düşünüyor insan..

Münâfık hasletlere sahip olmamak için, birbirimizin velîsi olmalıyız..

Kardeşimiz çok şey ifade etmeli bizim..

“Kardeşim” diye yürekten seslendiğimiz kişilerin sayısı artmalı..Artık hâl hatır sormak garipsenmemeli, altında başka sebepler aranmamalı..

“Kim Müslüman kardeşinin ihtiyacını giderirse, Allah(celle celalüh) onun ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümandan bir sıkıntıyı giderirse, Allah(celle celalüh) da o kimsenin kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir.” buyuran Hazreti Peygamber a.s.m gibi, bu niyet ve düşüncelerle sürdürmeli hayatı.

Sağlam bir binâ’dan murâdımız varsa eğer, sağlam tuğlalar olabilmeli..
Rabia Nazik Kaya.

**Gönülden** · 08-18-2008, 11:23

Dünya denen bu fani dünyada yaptığımız her hareket,her söz kardeşliğimizi artıracak dünya ve ağiret hayatımızda bizlere yoldaş olacak kardeşlik bağı için birer yatırımdır..
Dünya,mızın karanlıktan aydınlığa erişmesi kardeşlik bağından geçer...
Bu güzelim paylaşım için teşekkürler kardeşim benim.....+1

**Beritan** · 08-18-2008, 22:27

Alıntı:

gönülden Nickli Üyeden Alıntı

Dünya denen bu fani dünyada yaptığımız her hareket,her söz kardeşliğimizi artıracak dünya ve ağiret hayatımızda bizlere yoldaş olacak kardeşlik bağı için birer yatırımdır..
Dünya,mızın karanlıktan aydınlığa erişmesi kardeşlik bağından geçer...
Bu güzelim paylaşım için teşekkürler kardeşim benim.....+1

yorum yapman beni memnun etti teşekkürler ablam :-*

08-17-2008, 01:17	#1
Kullanıcı Adı Beritan	Kardeşlik [color=purple][size=12pt]Kardeşlik TELEFON ÇALDI. Telefonu çalan kimse, karşısında uzun zamandır sesini duymadığı bir arkadaşını bulmuştu. Zihninde fikirler uçuştu.“Hayırdır” dedi içinden. “Bir şey mi isteyecek benden, yoksa bir işi mi düştü”.. Hani sâliseler içinde hepimizin aklından onlarca kelime gelir geçer.. İşte öyle, bir kısmı artık refleks haline gelmiş kısa kelime uçuşlarıydı bunlar. O böyle düşünürken, karşıdakinin de zihninden kelimeler gelip geçti. Ona işi düşmemişti. Yalnızca yüreğine, “kardeşi”, Müslüman kardeşi düşmüştü. Nicedir kendini de kardeşlerini de unuttuğu düşmüştü.. Çünkü Hayât’üs Sahâbe’den bir yaprak okumuş ve Hz.Peygamberin a.s.m şu kelimelerinden çok etkilenmişti: “Mü’min, mü’min kardeşi için birbirine destek veren bir binanın tuğlaları gibidir” Arzuladığı gibi bir sağlam bir bina..destek olmak..tuğlalar.. Bunlar geçti aklından.. .. Hayât’üs Sahâbe’den okudukları bu kadar değildi.. Birbirleriyle kardeş edilen ensâr ve muhâcirin birbirlerini görmek için sabahı iple çektiklerini, karşılaştıkları zaman coşkun bir sevgi ile: “Ben görmeyeli nasılsın?” diye hâl hatır sorduklarını da okumuştu.. Bu heyecanla, onlar gibi olmak adına atabileceği ilk adımın kardeşlerinin hatrını sormak olabileceğini düşünmüştü.. Nasılsa bu ülkede karşılaştığı kişilerin hemen hepsinin nüfus cüzdanında Müslüman yazıyordu.. Kızdığı, öfkelendiği, haset ettiği insanların da nüfus cüzdanlarında Müslüman yazıyordu. Tabii ki kalplerde yazılı olanı bilen ancak Allah(celle celalüh)’tır. Ama bu düşünce zihninde belirince, kızgınlıklarının ve kırgınlıklarının arasından menfaati çerçevesinde olanları çekip çıkardı.. Ucu nefsine takılmış olanları kenara ayırdı. Telefonu eline aldı ve aklına ilk gelen kişinin numarasını çevirdi. Ürpertiyle ve zihninde uçuşan soru işaretleriyle eski iş arkadaşını aradı. Arkadaşı ise, buna şaşırmış, bir iş için aramadığını anlayınca garipsemiş ve bu düşüncesini gelecek günlerde hatırlamak üzere paketleyip kaldırmıştı… “Yani şimdi işi düşmedi ama, herhalde bir sonraki arayışında merâmını dile getirecek” diye düşünmüştü. Bunu da ses tonundan anlamak mümkündü.. Başka birini aradı, sonra başkasını..Aradı, aradı. Kalbindeki duygulara karşılık bulamamıştı, üzülmüştü.. Olsun, insan karşılık alamasa da kardeşlik duygusuyla, uhuvvetle dolması ne güzel.. Bir kişi, bir sebeple muhabbetle dolsa, çevresinde bu muhabbetin yansıyacağı hiçbir ayna olmasa da dert etmemeli. Gücenmemeli.. Göstermeye çalıştığı içten sevgi ve kardeşlik duygusu alaya alınsa da garipsense de, üzülmemeli. “Mümin erkeklerle mümin kadınlar da birbirlerinin velîleridir. Onlar iyiliği emreder, kötülükten alıkorlar, namazı dosdoğru kılarlar, zekatı verirler, Allah(celle celalüh) ve Resûlüne itaat ederler. İşte onlara Allah(celle celalüh) rahmet edecektir. Şüphesiz Allah(celle celalüh) azîzdir, hikmet sahibidir.” Birbirinin velîsi, dostu, yardımcısı olmak ne güzel bir vasıftır. Ve bu öyle bir vasıftır ki, Müminlere hastır. Münâfıklar için birbirlerinin velîsi, dostudurlar kelimesi kullanılmıyor..Onların birliktelikleri ancak menfaat çerçevesinde gerçekleşiyor ve menfaat ortadan kalkınca beraberlikleri de son buluyor çünkü. Ama bu zamanda, menfaatleri ortadan kalktığında birlikteliği son bulan yalnızca münâfıklar mı acabâ diye bir düşünüyor insan.. Münâfık hasletlere sahip olmamak için, birbirimizin velîsi olmalıyız.. Kardeşimiz çok şey ifade etmeli bizim.. “Kardeşim” diye yürekten seslendiğimiz kişilerin sayısı artmalı..Artık hâl hatır sormak garipsenmemeli, altında başka sebepler aranmamalı.. “Kim Müslüman kardeşinin ihtiyacını giderirse, Allah(celle celalüh) onun ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümandan bir sıkıntıyı giderirse, Allah(celle celalüh) da o kimsenin kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir.” buyuran Hazreti Peygamber a.s.m gibi, bu niyet ve düşüncelerle sürdürmeli hayatı. Sağlam bir binâ’dan murâdımız varsa eğer, sağlam tuğlalar olabilmeli.. Rabia Nazik Kaya.

08-18-2008, 11:23	#2
Kullanıcı Adı Gönülden	Kardeşlik Dünya denen bu fani dünyada yaptığımız her hareket,her söz kardeşliğimizi artıracak dünya ve ağiret hayatımızda bizlere yoldaş olacak kardeşlik bağı için birer yatırımdır.. Dünya,mızın karanlıktan aydınlığa erişmesi kardeşlik bağından geçer... Bu güzelim paylaşım için teşekkürler kardeşim benim.....+1

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)