![]() |
#1 |
![]() ![]() Kendini beğenmenin bir takım sebepleri vardır. Bunlardan en önemlisi, kişinin münafıklığı âdet haline getirmiş olması ve etrafındakilerin övgüleri ile şişirilip uçurulmasıdır. İnsan; kendini beğenmeyi terkederse ve onun sebeplerinden uzak durursa, onun yerine tevazu gönlüne yerleştirir. Bu ise, insanların sevgisine ve samimi teveccühlerine en kuvvetli vesiledir. Hükümdarlardan Muizüddevle Ahmed b. Tüveyh'in veziri Mihleb, bir gün güzel bir elbise giymiş ve kendini beğenmişlik edası içinde iki tarafı süzerek yoluna devam ederken, bir kişi yanına gelip: " ALLAH ve Resulunun sevmediği biçimde yaptığın bu yürüyüş, nasıl bir yürüyüştür?" diye sorunca Mihleb "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" demiştir. Bunun üzerine diğeri "Bilirim, senin evvelin (yani yaratılışın) bir damla bulanık su, sonun ise bedeninin kurtlara gıda olmasıdır" diye cevap vermiştir. Mihleb, bir söz bulamayıp çeker gider. Günahkârları beğenmemelidir. fakat kendini günahkârlardan üstün de görmemelidir. Kendini cennetlik, günahkârı cehennemlik bilmemelidir. Hatta kâfir için bile böyle düşünmemelidir. Kâfir, bir Kelime-i şehadet getirerek cennetlik, bir söz söyliyerek cehennemlik olabilir. İsrailoğullarından bir eşkıya, kırk yıl günah işler. Bir gün Hz. İsayı havarilerden biri ile giderken görür. Yaptığı eşkıyalığa pişman olur. "Ben bunlara katılayım" diyerek peşlerine takılır. Havarinin yanına yaklaşır, "Benim gibi bir eşkıyanın böyle bir zatın yanında gitmesi uygun olur mu?" diye düşünür. Havari de, "Bu yol kesici nereden çıktı? Benimle nasıl gelir?" diyerek ondan uzaklaşıp İsa aleyhisselama yaklaşır. ALLAH ü teâlâ Hz. İsa'ya vahyeder ki: "İkisine de söyle! İkisinin de geçmişlerini mahvettim. Yeniden amele başlasınlar. Kendini beğendiği için havarinin ibâdetini mahvettim. Kendini aşağı gördüğü için de eşkıyanın günahlarını affettim." Hz.İsa, durumu her ikisine de bildirir ve eşkıyayı havarileri arasına alır. (İ. Gazalî) RABBİM cümlemizi muhafaza buyursun ....
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() evet güzel bir kıssa
ama az da olsa herkesin gizli kalmış bir köşesinde, kendini beğenme hissiyatı vardır ve bazı zaman ve olaylarda da bu gün yüzüne çıkmaz mı? ve ne kadar inkar etsek de malesef kiminde az kiminde çok vardır, ama elbette yanlıştır, frenlemek gerek ve sorgulamak lazım kendini zira insanların pofpoflaması, şımartması, abartması, iltifatlar etmesi de bunda etkili oluyor, ama dürüst biri, ıslıkları zaten hiç takmaz, alkışlara da ehemmiyet vermez , sadece işine bakar . paylaşım için teşekkürler :-* |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() RABBİM cümlemizi muhafaza buyursun...
Amin... Allah razı olsun... Güzel paylaşım teşekkürler...(+) |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#4 |
![]() Bir kalp hastalığının önümüze serilişi ve de çözümü adına muhasebe yapabilmemiz için bu paylaşım çok manidar olmuş. Teşekkürler (+).
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#5 |
![]() ben bana güzel bi yorum yapıldığında falan ''biliyorum ahh ben'' :-X falan derim hep ama şakasına diyorum aslında o sayılmaz heralde :D
Rabbim gerçekten kendini beğenmişlikten kibirden bizleri korusun inşaallah paylaşımınız için teşekkürler + |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#6 |
![]() Rabbim herkesi...yani ümmedi Muhammet (s.a.s.)haset kim öfke kibir kendini beyenmişlikten muhavaza etsin
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|