Önümüzdeki günler zor olacak, çünkü bundan sonra her şey özellikle zorlaştırılacak. Normalleşme, hukukileşme, ahlakileşme, demokratikleşme gibi hepsi de gerilimin panzehiri olan süreçlere aman verilmeyecek.

Zaten çatışmalı ve özellikle gerginleştirilmiş bir dönemin içindeyiz, çünkü ülkede bütün umudunu, bütün siyasetini bu anormalliğe bağlamış bir ‘oluşum’ var. Onlar durmayacak...

O ‘oluşum’un içinde asker-sivil bürokratlar, emekli askerler, emekli bürokratlar, emekli siyasetçiler, muvazzaf medya mensupları var; oyunun sonunu kestiremedikleri için ön plana çıkmayan işadamları da var. Tayyip Erdoğan’la kişisel hesabı olanlardan demokrasiyle hesabı olanlara kadar, geleneksel iktidar ve paylaşımın garantisini kaybetmek istemeyenlerden ancak bir kaos çıkarsa iktidar olabileceğini umanlara kadar herkes; bu oluşumun ya merkezinde, ya içinde ya da çevresindedir. Hukuk, etik, centilmenlik, demokrasi tanımadıkları gibi ülkenin başına ekonomik kriz, bölünme ve kargaşa gibi tehlikenin gelmesini umursamamakta hatta ummaktadırlar.

Medyanın, 28 Şubat’tan tanıdık kesimi bu harekatın da öncüsüdür.

Yapmak istedikleri şunlardır:

Normal olanı anormal, anormal olanı normal göstermek, laikliğin tehdit altında olduğu duygusunu yayarak rejim sorunu varmış gibi göstermek, iktidar partisinin ülkeyi geri dönülmez bir sistem değişikliğine taşıdığı havasını yaymak, Ak Parti’nin kapatılmayı hak ettiğini ve tek çözümün bu olduğunu benimsetmek, açılan davanın hukuki olduğunu kabul ettirmek, kapatmayı sıradan ve abartılmaması gereken bir işlem gibi göstermek, vs...

Bütün bunları yapabilmek elbette dürüst ve ilkeli bir yayıncılık veya yorumculukla mümkün olamayacağı için yalan ve çarpıtmaya müracaat edilmektedir. Sadece kapatma davası sürecinde değil, yaklaşık bir yıldır hemen hemen her haber çarpıtılmakta, eksik ve yanlı sunulmakta, tersinden okunmakta ve muazzam bir ‘olmayanı olmuş gibi gösterme kampanyası’ yürütülmektedir. Bugünlerde bazı gazetelerin manşetlerine taşınan haberlerin tamamına yakını ya çarpıtılmıştır ya da apaçık yalandır. Bu sayede, sıradan insanlar bile normal olanı anormal zannetmeye başlamışlardır.

Mesela, ismi Cumhurbaşkanlığı için ilk açıklandığında ülkede büyük kabul gören ve gerilimi düşürecek formül olarak benimsenen Abdullah Gül, 27 Nisan bildirisi ve ardından gelen bu tür yayınlar nedeniyle şimdi gerilim nedeni olarak sunulmaktadır.

Mesela, on yıllardır herkesin üniversitelerde serbest bırakılması konusunda mutabık olduğu başörtüsüyle ilgili bugün yapılan anayasa düzenlemesi birdenbire, ‘şimdi sırası mıydı’ sloganıyla gerilim hanesine yazılmaktadır.

Mesela, on yıllardır demokrasinin ve hukuk düzeninin hastalığı olan devlet içindeki çetelere karşı bugün ciddi bir adım atıldığında konu ustalıkla magazinleştirilmektedir.

Mesela, hiç şüphesiz demokrasinin bir numaralı düşmanı olan darbe teşebbüsleri apaçık ortada salınmaktayken medyanın o oluşuma dahil olan kısmı bunu yok sayabilmektedir.

Mesela, 367’nin ne denli büyük bir hukuk skandalı olduğu besbelliyken bu sorgulanmamakta, yetmezmiş gibi üstüne bir de Cumhurbaşkanı’nın yargılanması rezaleti eklenebilmektedir.

Normal olanın anormalin yerine geçtiği, hukukun tersyüz edildiğini gösteren başka sayısız ‘mesela’lar var...

Gazete küpürlerinden kapatma davası açabilme maharetine sahip başsavcının, bir başka partinin malum TV kanalına aktardığı muazzam servete dair belgeleri görmezden gelişi gibi.

Avrupa’dan, Avrupa Birliği’nden ve dünyadan kapatma davasına yöneltilen eleştirilerin ‘aslında öyle değilmiş gibi’ gösterilmesi gibi...

Kim kazanacak?

[email protected]

Her şey şirazesinden özellikle, bilerek isteyerek çıkartılmaktadır, bunu bilelim.

O kadar ki, düne kadar magazin figürü olan bir zat, bugün muhalefetin umudu haline gelmiştir ve ana muhalefet lideri onunla fotoğraf çektirmeyi ‘muhalefet’ zannetmektedir.

Yalan ve zulüm çırpınış alametleridir. ‘Marjinal laikçilik’ son bir gayretle ve elindeki son imkanlarla ana eksen rolü oynamaktadır ama nafile.

Ne Bekri Mustafa Sultanahmet’e imam olur, ne de eşkıya dünyaya hükümdar...

Mustafa Karaalioğlu
Star