Koparttıklarım için özür dilerim - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Gönülden** · 05-14-2008, 16:24

Bir kaç gün önce, bahçemize yeni dikilmiş, ter-ü taze güllerimiz vardı. Gül olduklarını görmemiştik, henüz gonca idiler..
Yeşil yapraklarının arasından kiminin sarı, kiminin pembe olduğu anlaşılıyordu.
Baharın en sevdiğim güzelliklerinden biridir "yağmurla tütsülenmiş çimen kokuları"..Bu çimen kokularının arasında, gül kokularını da alacağım zamanı heyecanla bekler bir halim vardı.
Bir gün evden çıktığımda, baktım ve gördüm ki bizim ter-ü taze goncaların biri açılabildiği kadar açılmış, kadife, mükemmel bir gül olmuş..Daha sabah bizden sakladığı o canım yapraklarını hediye eylemiş bahara, bizlere..
Bahçenin diğer bir köşesinde, sarı güller de biraz mahcup bir eda ile açılmışlar.
Benim, bahçeyle gözgeze gelebileceğim bir kaç dakikam vardı sadece..Ve bu bir kaç dakika büyük bir heyecan, büyük bir neşe kattı günüme..
Bir mutlulukla bindim arabaya.

Akşam, eve döndüğümde, merakla gözlerimi sarı güllere çevirdim..
Yerlerinde yoklardı..
Çünkü taa diplerinden koparılmışlardı acımasızca..

Yeniyetme bir genç, sevdiğine götürmek için mi koparmıştı, yoksa gül kurutmaya meraklı bir kız mı almıştı onu ordan bilmiyorum..

Ama bahçemiz daha doyamadan güllerin renklerine, öksüz kalmıştı..

Koparılmıştı güller..Bir bencillik miydi bu?..Hani gül dalında güzeldi?..

Evet..

Başkalarının görebileceği güzellikleri, tadabilecekleri mutlulukları "kendine" koparmak bencillik olmalı.

Sadece koparılan güllerde değil, daha başka pek çok şeyde hissediyorum bu koparışlarla edilen hataları, sonralarını..

Elimizi bir şeyi koparmaya uzattığımızda, bir adım ve hatta yüz adım ötesini de düşünebilir miyiz?..Neden olmasın?..Dar değil ki muhayyilemiz bizim.

Öyle işte....

05-14-2008, 16:24	#1
Kullanıcı Adı Gönülden	Koparttıklarım için özür dilerim Bir kaç gün önce, bahçemize yeni dikilmiş, ter-ü taze güllerimiz vardı. Gül olduklarını görmemiştik, henüz gonca idiler.. Yeşil yapraklarının arasından kiminin sarı, kiminin pembe olduğu anlaşılıyordu. Baharın en sevdiğim güzelliklerinden biridir "yağmurla tütsülenmiş çimen kokuları"..Bu çimen kokularının arasında, gül kokularını da alacağım zamanı heyecanla bekler bir halim vardı. Bir gün evden çıktığımda, baktım ve gördüm ki bizim ter-ü taze goncaların biri açılabildiği kadar açılmış, kadife, mükemmel bir gül olmuş..Daha sabah bizden sakladığı o canım yapraklarını hediye eylemiş bahara, bizlere.. Bahçenin diğer bir köşesinde, sarı güller de biraz mahcup bir eda ile açılmışlar. Benim, bahçeyle gözgeze gelebileceğim bir kaç dakikam vardı sadece..Ve bu bir kaç dakika büyük bir heyecan, büyük bir neşe kattı günüme.. Bir mutlulukla bindim arabaya. Akşam, eve döndüğümde, merakla gözlerimi sarı güllere çevirdim.. Yerlerinde yoklardı.. Çünkü taa diplerinden koparılmışlardı acımasızca.. Yeniyetme bir genç, sevdiğine götürmek için mi koparmıştı, yoksa gül kurutmaya meraklı bir kız mı almıştı onu ordan bilmiyorum.. Ama bahçemiz daha doyamadan güllerin renklerine, öksüz kalmıştı.. Koparılmıştı güller..Bir bencillik miydi bu?..Hani gül dalında güzeldi?.. Evet.. Başkalarının görebileceği güzellikleri, tadabilecekleri mutlulukları "kendine" koparmak bencillik olmalı. Sadece koparılan güllerde değil, daha başka pek çok şeyde hissediyorum bu koparışlarla edilen hataları, sonralarını.. Elimizi bir şeyi koparmaya uzattığımızda, bir adım ve hatta yüz adım ötesini de düşünebilir miyiz?..Neden olmasın?..Dar değil ki muhayyilemiz bizim. Öyle işte....

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)