“Sizlerden çok daha fazla savaşma hevesi var içimizde…”

Bu ifadeler, “Bu filmi halkın yüzde 70’i görmedi” başlıklı dünkü yazım üzerine genç bir okuyucumuzdan gelen e-mailde yer aldı. Okuyucumuzun aşağıda ayrıntılarına yer vereceğim e-maili, üzerinde düşünülmesi gereken çarpıcı değerlendirmeler içeriyor

İnternet interaktif iletişime imkân veriyor. Okuyucu ile adeta yüzleşiyorsunuz. Yazıların hemen altına düşülen okuyucu yorumları ya da gelen e-mailler aracılığıyla yazıların okuyucular tarafından nasıl algılandığını anlama fırsatı doğuyor. Yaptığı yorumlarla yazılara katkıda bulunanlar da var, yazıda ifade edilen yalın gerçeği inanılmaz bir şekilde çarpık anlayanlar da… Neticede her iki durum da okuyucu profilini tanımaya fırsat veriyor.

Bahsi geçen dünkü yazımızda, Akdeniz Üniversitesi’nde yaşanan olayların 12 Eylül öncesini çağrıştırmasından yola çıkarak, “Biz bu filmi daha önce gördük” yorumunu yapanlara durumun hiçte öyle olmadığını hatırlatmıştık. 12 Eylül 1980 darbesinden sonra doğanların 37 milyona ulaştığını, buna o tarihte ilkokulda okuyanlar da dâhil edildiğinde şu an ki nüfusun yüzde 69’unu oluşturduğunu ve yeni kuşağın zihninde 12 Eylül denildiğinde kendileri için tecrübe oluşturacak çağrışımlar bulunmadığından söz etmiştik.

İsmi bizde mahfuz üniversite öğrencisi okuyucumuzun e-mailinde sözünü ettiği tespitler tam da bu nokta da önem taşıyor. “Evet, 12 Eylülü yaşamadık, ama sizlerden çok daha fazla savaşma hevesi var içimizde” diyen okuyucumuzun e-mailinden bazı satırlar aktarmak istiyorum;

“Gençliği konferanslarla uyarmakla, 12 Eylül’den önce şöyle olmuştu demekle fazla bir şey elde edileceğini düşünmüyorum. Bir gencin arkadaşı, kardeşi vs. vurulursa besleyeceği kini kontrol edemeyip sorumluları cezalandırmak isteyecektir. Yaşananların oyun olduğunu bilse bile, çoğu genç karşılaştığı böylesi bir olaydan sonra içindeki kinle saldıracaktır.

Yeni neslin bir özelliği var; Çok fazla aksiyon filmleri izleme şansı oldu. Dünyada bana göre Matrixle başlayan sinema devrimiyle birlikte aksiyona olan heves arttı. Evet, 12 Eylül’ü yaşamadık. Ama sizlerden çok daha fazla savaşma hevesi var içimizde. Adamlar bunu bilecek kadar akıllıysa, bu sıradan insanların değil, olsa olsa bazı istihbarat birimlerinin işi olabilir diye düşünüyorum. Sağ sol çatışmasının, tam da sağ ve sol liderlerinin çatışmasıyla aynı paralellikte gitmesi bir tesadüf mü? Belki Baykal’ın farkında bile olmadığı rolü budur. Erdoğan’da belki danışmanlarının doğru yönlendirmemesi ve kendisinin de öfkeli bir kişi olması sebebiyle bu oyuna sürüklendi. Başbakan ne demişti; Öfke de bir iletişim sanatıdır. O zaman niye gençlerin de benzer bir sanat aşkı olmasın ve bu zararlı sayılsın ki...

Gençler sürekli olarak ‘bu bir oyun, sakın kanmayın’ lafını çok duydu. Ama oyunu anlatan adam akıllı bir uzmanı hiç dinleyemedi. İşte gençler sadece merakından dolayı bile bu oyunu oynayabilir. Her şey çok basit… Bir yazınızda ifade ettiğiniz gibi nasıl ki saatin 10.10'u göstermesi beyinde farkında olunmayan bir etki yapıyorsa, kaos ortamının oluşturacağı tablo da gençlerin beyninde kuşkusuz bir etki yaratacaktır. Onları güdüleyecek ve ateşleyecek etkenler olacaktır. Ama onlar bunu anlamayacaklardır. Bu yüzden onlara dikkatli olmalarını tavsiye etmekten daha çok, ne yapmaları gerektiğini daha dikkatli anlatmak lazım… Eğer onların hangi çizgiden sonra ikna olacaklarını bilemiyorsanız, sadece uzak durun demek yetmez. İkna olacakları bilgi ve bilinç sınırını iyi bilmek lazım ve ondan sonra onları o çizgiye taşımak lazım. Yoksa çizgisinin arkasında kalan çok olacaktır. Tüm uyarılara rağmen...”

Kimi örnek alacaklar?

Önceki yazımızda; “Güya 12 Eylül öncesinde yaşananlara şahit olan şimdiki siyasetçilerin son aylarda birbirine karşı üslubu ve tavrı çok mu olumlu? Düşman kampların mensupları gibi birbirine hitap eden siyasetçi örnekleri var karşımızda…” ifadelerine yer vermiştik. Üniversite öğrencisi genç okuyucumuzun siyasilerin kendi aralarındaki kavgasına getirdiği yorumu okuyunca, “bu siyasetçiler mi ülkede toplumsal barışı sağlayacaklar…” diye sormadan edemiyor insan. Bence partilerin grup toplantıları yayınlanırken televizyon kanalları (+18) işareti koymalılar. O kadar kötü örnek oluyorlar çünkü.

Her ne kadar üniversiteli okuyucumuz “Sizlerden çok daha fazla savaşma hevesi var içimizde…” dese de, genç neslin yaşananları anlama ve algılama konusunda ne kadar çaba gösterdiğini yansıtan ve içimizde umut doğmasına neden olan satırlar da var yazısında… Yazıma o satırlarla son verirken, yorumu sizlere bırakıyorum;

“Gidişat şunu gösteriyor. Başbakanımız kendi vicdanının rahatsız etmesiyle beraber bence daha ulusalcı bir zemine kaymaya başladı. Buna paralel olarak düne kadar kendisine destek verenlerin tepkisi arttı. Herkes Başbakan tasfiye edilmek isteniyor diyor ama hemen karar vermemek lazım. Analistler bunun altında yatan nedenleri iyi tespit etmeli. Belki yaratılacak siyasi kaosun nedeni İran'a yapılacak müdahalelerle ve diğer operasyonlarla daha çok ilgili olabilir. Eski çizgisinden kaymaya başlayan başbakanın tasfiye süreci deniliyor. Küreselciler artık Gül’ü destekleyecek deniliyor. Bakalım ne olacak... Tabi şu da var; Hükümet yargı yoluyla devrilmezse, başka sebepler yaratılacaktır mutlaka. Eğer plan Sayın Erdoğan’ı yıkmaksa…”

Bu değerlendirmelere katılırsınız veya katılmazsınız. Okuyucunun satırlarından sonra yazımı sonlandıracağım demişsem de, şunu yazmadan rahat etmeyeceğim. Eğer bu ülke politikacıların kendi siyasi ikballeri yüzünden bir daha kaosa sürüklenirse, tarih kendilerini elbette affetmeyecektir ama geleceği ellerinden çalınan bu gençlik affeder mi, doğrusu onu da bilmiyorum.

12 Eylül bize ders oldu diyen siyasetçilerin yaptıklarına bir bakın, bir de 12 Eylül öncesine tanık olmadığı halde yukarıdaki satırları kaleme alan gençlerin olayları ne kadar çok yönlü ele aldığını düşünün. Kimler daha basiretli davranıyor acaba?

www.osmanozsoy.com