>> ~~ LeyLi SüveYDam ~~ << - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**NuR-eFSaN** · 03-12-2009, 13:35

Ben gündüze Leyl'i süveyda ile hasretim..
Bu/gün sükût dilime yaâr oldu olalı..
Gölgem ile çıktığım bu yolda..
Bir başıma kaldım
ahh bu çorak topraklarda..

Gündüzüme şahidimsin Leyl'i Süveyda'm..
Leyl'ü nehar'ı yaşıyorum bu/gün sükût saatlerimde..
Güneşin doğuşuna yakınım..
Seher yeline yakın/ıyorum sesimin feryad-ı ile..
Yol olsun yol/cu olsun sol yanında..
Yalnızlığıma bırakmasın beni sokak lambaları gibi bir başıma..

Leyl ile günüme,gündüzüme,aydınlığıma gelenim..
Nasıl da aldandım seher yeline..
Katre katre düştün gözlerimden..
Ardından bakakaldım savunmasız,çaresiz..
Güneşin doğuşu öyle hîkmetli iken..
Ahh bu ketûm ben..
Dilsizliğim..

Neydi beni gündüzün bu vakti,
Leyl'i süveyda'ya sevdakaâr kılan..
Neyimdin,kimimdin bu yürek boşluğumda..
Gölgem leyl'e aldanalı bir hayli zaman oldu..
Gözün aydın karalara bağlamış sevdiğim..
Gözüm aydın/lığa çıktı artık..!!!

Bir katrede bile ummanları yaşanımmışsın biledim..
Ben Leyl'i süveyda'ya öyle hasrettim ki,
Gölgemin peşine takılırdım hep..
O beni değil,ben onu takip ederdim..
Nerede bir sokak lambası görsek,
orada dinlenirdik..
Günün aydınlığı olsa bile,
Biz kendimizi leyl'i süveyda da zannederdik..

Kurak topraklar gibiydik..
Leyl ile gelen leyl ile damlayan katrelerim/iz ile..
Nasılda umutlarım/ız yeşeriyordu.
Topraklarım/ız çorak olsa da,
Nadasa bırakılsa da..
Nasada bırakılan toprağın yeşeremeyen son umutları yakılırmış ya..!!!
Sahi o yakılan bizim umudumuzmuydu..?
Yoksa beklenilen umutlarımıza leyli süveyda ile hasret kalışımız mı..?
Susma gölgem söyle..
Korkma sesini duyarım diye..
Kokma seni çok severim de aydınlığa hasret kalırım diye..
Yalnız kalmayasın diye karanlığın hasretinde..
Ahh bu sözsüzlüğümün ketûmu,
bin şahit olsun gölgem sana..

Gündüzün aydınlığında seviyorum,
Leyl'i süveydam'ı..
Hani hasretin rengi karanlıktı ya bizim için..
Gölgemin karanlığına aldanmayasın sakın..
Sen ki gölgemsin..
Ben ki leyl'im farzet..
Sen ki umut kokan beyazımsın..
Ben ki siyahın leyl'iyim..
Sen ki leyl'ü neharsın,
Ben ki leyl'i süveyda..
Sen ki topraksın..
Ben ki bir TAŞım..

Bilesin ki;
Eyy ketûm benliğim..
Dilsizliğim..
Aydınlığa şavkıyan sözsüzlüğüm..
Gündüzümün şahidi,
Gölgemin hasret olduğu kadar aydınlığıma..
Bilki;
Ben de hasretim leyl'i süveyda'ma.

*..alıntı

03-12-2009, 13:35	#1
Kullanıcı Adı NuR-eFSaN	>> ~~ LeyLi SüveYDam ~~ << Ben gündüze Leyl'i süveyda ile hasretim.. Bu/gün sükût dilime yaâr oldu olalı.. Gölgem ile çıktığım bu yolda.. Bir başıma kaldım ahh bu çorak topraklarda.. Gündüzüme şahidimsin Leyl'i Süveyda'm.. Leyl'ü nehar'ı yaşıyorum bu/gün sükût saatlerimde.. Güneşin doğuşuna yakınım.. Seher yeline yakın/ıyorum sesimin feryad-ı ile.. Yol olsun yol/cu olsun sol yanında.. Yalnızlığıma bırakmasın beni sokak lambaları gibi bir başıma.. Leyl ile günüme,gündüzüme,aydınlığıma gelenim.. Nasıl da aldandım seher yeline.. Katre katre düştün gözlerimden.. Ardından bakakaldım savunmasız,çaresiz.. Güneşin doğuşu öyle hîkmetli iken.. Ahh bu ketûm ben.. Dilsizliğim.. Neydi beni gündüzün bu vakti, Leyl'i süveyda'ya sevdakaâr kılan.. Neyimdin,kimimdin bu yürek boşluğumda.. Gölgem leyl'e aldanalı bir hayli zaman oldu.. Gözün aydın karalara bağlamış sevdiğim.. Gözüm aydın/lığa çıktı artık..!!! Bir katrede bile ummanları yaşanımmışsın biledim.. Ben Leyl'i süveyda'ya öyle hasrettim ki, Gölgemin peşine takılırdım hep.. O beni değil,ben onu takip ederdim.. Nerede bir sokak lambası görsek, orada dinlenirdik.. Günün aydınlığı olsa bile, Biz kendimizi leyl'i süveyda da zannederdik.. Kurak topraklar gibiydik.. Leyl ile gelen leyl ile damlayan katrelerim/iz ile.. Nasılda umutlarım/ız yeşeriyordu. Topraklarım/ız çorak olsa da, Nadasa bırakılsa da.. Nasada bırakılan toprağın yeşeremeyen son umutları yakılırmış ya..!!! Sahi o yakılan bizim umudumuzmuydu..? Yoksa beklenilen umutlarımıza leyli süveyda ile hasret kalışımız mı..? Susma gölgem söyle.. Korkma sesini duyarım diye.. Kokma seni çok severim de aydınlığa hasret kalırım diye.. Yalnız kalmayasın diye karanlığın hasretinde.. Ahh bu sözsüzlüğümün ketûmu, bin şahit olsun gölgem sana.. Gündüzün aydınlığında seviyorum, Leyl'i süveydam'ı.. Hani hasretin rengi karanlıktı ya bizim için.. Gölgemin karanlığına aldanmayasın sakın.. Sen ki gölgemsin.. Ben ki leyl'im farzet.. Sen ki umut kokan beyazımsın.. Ben ki siyahın leyl'iyim.. Sen ki leyl'ü neharsın, Ben ki leyl'i süveyda.. Sen ki topraksın.. Ben ki bir TAŞım.. Bilesin ki; Eyy ketûm benliğim.. Dilsizliğim.. Aydınlığa şavkıyan sözsüzlüğüm.. Gündüzümün şahidi, Gölgemin hasret olduğu kadar aydınlığıma.. Bilki; Ben de hasretim leyl'i süveyda'ma. *..alıntı

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)