Fatih Çarşamba, yıllardır irtica öcüsü ile kitleleri korkutmak isteyenlerin gözde mekânıydı. İki çarşaflıyı aynı karede denk getirip bir de bol soslu bir yazı attırdın mı, birinci sayfanın göbeğine otururdun.
Bugünlerde Fatih, kenara itilmiş olmanın burukluğunu yaşıyor! Malezya'nın keşfinden sonra kimse Çarşamba'nın yüzüne bakmaz oldu. Yecüc mecüc'ü bekler gibi on yıllardır bu semtten çıkıp bütün ülkeyi istila edecek irtica tehlikesine karşı tetikte duranlar, şimdi Malezya sokaklarında mürteci avlıyor. Henüz yeterince çarşaflı bulamadılar ve kot pantolon üstüne başörtüsü ile yetinmek zorunda kalıyorlar.

Sadece Fatih değil, İran da Malezya furyasından nasibini aldı. İran'ın İslam devrimini ihraç edeceği ilk ülke olacağımız masallarıyla 30 yıl oyalandık. Nüfusunun yüzde 30'u bizimle aynı dili konuşan Azeriler, yüzde 10'u ortak yurttaşlarımız Kürtlerden müteşekkil yüzlerce yıllık sınır komşumuz bile bizi kendine benzetemedi. Bir sempati halkası oluşturamadı. Geldiğimiz noktada İslam'ın patates soğan gibi ihraç metaı olmadığı anlaşılır diye beklerken, hiç benzeşmediğimiz Pasifik ülkesi manşetlere taşındı. 28 Şubat'ın aktörlerine 'Paşam, olaylara biraz daha bilimsel yaklaşsanız, toplumu tanımak için sosyologlardan filan destek alsanız' denildiğinde; 'Kararlılığımız sarsılır' gerekçesiyle reddetmişlerdi. Bu sefer sosyolog destekli bir kampanya ile karşı karşıyayız. Bektaşi mantığı ile söylenilenin işe gelen kısımlarının alınması yanında, sosyoloji, önyargıya bilimsel tevil için hizmet veriyor.

2006 Eylülünde Sabah'ta önemli bir mülakat yayınlandı. Sonat Bahar iyi bir gazetecilik refleksiyle 'Çarşamba'nın minili muhtarı'nı konuşturdu. O günlerde camide katledilen Bayram Ali Öztürk Hoca'nın muhtarı olan Neriman Memiş, mahalle baskısı iddialarını net biçimde yalanlamıştı. Yorumsuz alıntılıyorum:

"Neriman Memiş tam 9 yıldır, radikal dinci grupları ve cemaatleri ile gündemden düşmeyen İstanbul Çarşamba'da muhtarlık yapıyor. Çarşamba'da seçilen ilk ve tek kadın muhtar olan Memiş, mini eteği, beyaz ayakkabıları, dar tişörtü ve makyajıyla, ilçenin imajına son derece zıt bir görüntü çiziyor. Ama o Çarşamba'ya, Çarşamba da ona alışmış. İsmailağa Camii'nde öldürülen Bayram Ali Öztürk'ün de muhtarı olan Neriman Hanım, "Hoca istese cemaatine 'kadına vermeyin' derdi seçimi kazanamazdım; ama böyle bir şey olmadı." diyor.

* Mini eteğiniz, makyajınızla on yıldır Çarşamba'da muhtarlık yapıyorsunuz, nasıl oldu bu?
Ben doğma büyüme Fatihliyim, babam muhtardı. 1997 yılından beri muhtarlık yapıyorum. Bağımsız aday olurum yüzde 70 oy toplarım, muhtarlığı alırım. Verdiğim hizmetin karşılığını alıyorum.

* Görüntünüz yadırganmıyor mu?

Yo hayır... Burası göründüğü gibi değil aslında. Burayı bilmek için burada yaşamak lazım. Son derece özgür giyinebiliyorum. Tabii ki çıplak gezecek halim yok; ama mini eteğimi de giyerim, makyajımı da yaparım.

* Peki nasıl bir yer burası?

Her türlü insanın yaşadığı bir yer burası. Kimse kimseye karışmaz. Öyle giyinmiş böyle giyinmiş, kimse karışmaz. Bunun bir örneği benim. Bir ara ellerinde iki metrelik asalarıyla başka bir grup vardı. Ayrı bir tarikattı. Onlar çekip gitti bir süre sonra. Ama burada dini rant olarak görenler de var. Hatta esrar içip, esrar satıp cüppenin altında kendini kamufle edenler de var.

* Hiç tepki görmez mi askılı giyen, dar giyinen?
Hayır, hiçbir tepki görmez..."

(12/09/2006 Sabah)


27 Eylül 2007, Perşembe