MEHMETÇİK, AHMETÇİK, AYŞECİK!.. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**Ayşe_Berra** · 01-30-2008, 23:40

MEHMETÇİK, AHMETÇİK, AYŞECİK!..

Eğer çocuklar sabah kalkıp mektebe gidebiliyorsa, iş yerleri açılabiliyorsa, işe gidenlerin gözleri arkada kalmıyorsa...
otobüsler kara yolunda, trenler demir yolunda, tayyareler hava yolunda, gemiler deniz yolunda sey-rü sefer halindeyse... yüzlerce benzeriyle birlikte bütün bu nimetleri emniyet güçlerimize, askerimize, polisimize borçluyuz. Hatta güvenlik güçlerimiz, dağdaki ve şehirdeki eşkıya ile aslanlar gibi vuruşurken onların en büyük destekçisi analarına, babalarına ve yiğit eşlerine borçluyuz.
Bunlar bilinmiyor mu?
Biliniyor...
Ama, iliklere kadar hissedilmiyor. Sıcak haberlerde birkaç hamasi cümle, birkaç ona mümasil resim ardından her şey geçip gidiyor. Halbuki aynı asker ve aynı polis camiası içinde, yüz binlerin arasında bir-iki çürük çıkınca bunlar dizi yazı ve dizi haber halini alıyor.
Kandil’de, Cudi’de, Gabar’da çarpışan Mehmetçik’le Gazimahallesi’nde, Ümraniye’de, Gaziantep’te, Diyarbakır’da can alıp, can veren Ahmetçiğin bir farkı yok. İkisi de yüreğimizdeki aslanlar. Bu aslanların hakları, makalelerde de programlarda da kitaplarda da verilmiyor. Halbuki onların elbette ve her zaman ve her zeminde ve her şekilde mânevi desteğe ihtiyacı var. Kalemle, kelamla, duayla, parayla destek vermeliyiz. Destek olmaktan daha tabii ne olabilir? Bu bir mecburiyet. Ama bu memlekette öyle zamanlar yaşandı ki asker ve polise arka çıkmak suç sayıldı, sataşmak, yermekse dağdağa.
Bir şehit adayı bilmeli ki kendisi bu dünyadan ayrıldığında arkada kalan eşi ve evlatları, anası ve babası, hiç mi hiç yokluk yoksulluk çekmeyecektir.
Onlar tasasızca vuruşmalı, gözleri açık gitmemelidir.
Şartları iyileştirme yolunda önemli adımlar atılmakta.
Daha da olmalı.
Askerle polis zinhar ayrılmamalı. Onlara farklı bakan bu dostumuz olamaz. Fitneye, oyuna, tuzağa karşı dikkatli olmalı. Biri sarp dağlarda, karda kışta vuruşuyor. Diğeri sokak aralarında, izbelerde, çatılarda. Şu alçaklığa ve şu asalete bakınız. Gaziantep’te el Kaideli terörist, polis kurşunlarına karşı çocuğunu kalkan ediyor. Fakat Türk polisi o masumu vurmama uğruna kendi canını vererek Hakka yürüyor.
Biri Mehmetçik.
Diğeri Ahmetçik.
Lütfen inanınız bu yazıyı yazarken Gaziantep’te şehit olan polisimizin adını bilmiyorduk. “Ahmetçik” derken mücerred bir sıfat kullanmıştık, fakat bir de baktık gerçekten Ahmetçikmiş. Mehmetçik ve Ahmetçiğin her ikisi de bu vatan için, bu bayrak için bu millet için, bu din için can vermekte.
Şehit Ahmet Çandul’un ev kredi borçlarını deruhte eden Şehitkâmil Belediyesine teşekkür ederiz. İsmine yakışanı yaptı. Teklifimiz şudur. Şehit asker ve polis ailelerine mutlaka bir ev verilmeli, onlara ayrıca en yüksek dereceden aylık bağlanmalıdır. Gencecik yaşta dul kalan metin mi metin, vakur mu vakur Ayşe Çandul ile 1 yaşındaki Yağmur ve 7 yaşındaki Tunahan’ımızın babası artık bu devlet ve ailesi bütün millettir. Evleri, geçimleri, tahsilleri en iyisinden olmalıdır. Şehitler, candan aziz bildikleri değerler uğruna tatlı canlarından oldular. Arkada bıraktıkları canlarından koptular.
Bu devlet, Mehmetçiklerle Ahmetçiklerin... dayanışmaları, kardeşliği ve gönül birliğiyle “devlet-i ebed müddet olarak” devam edecektir. Çünkü... Çünkü şehitlerimiz, lisanı hâl ile:
“Ya kuzgun leşe, ya devlet başa” diyerek alev saçan kurşuların üstüne atılıyorlar
Şu isimlerin güzelliğine bakınız...
Ahmet ve Ayşe. Şehit Ahmet ve eşi şehit yürekli Ayşe, bize 1970 öncesinde aynı gün içinde biri Erzurum’da diğeri Adana’da şehit düşen iki Mehmetçiğimizi hatırlattı. Birinin adı İlbey idi, diğerinin adı Gülbey. Mehmetçik askerimizin ismi, Ahmetçik, bundan böyle, polisimizin. Arada fark var mı? Olabilir mi? İkisi de aynı Peygamberin, Sevgili Peygamberimizin -aleyhisselam- güzel ismi şerifleri. Şehit, onun ismini taşıyor, eşi, Ayşe validemizin.
Mehmetçik, Ahmetçik, Ayşecik.
İlbey, Gülbey.
Ve hepsi...
Güzel isimli, kahraman insanlar.
Makamları cennet, dereceleri yüksek olsun. Bedir, Uhud, Sarıkamış, Çanakkale, İstiklal Harbi....şehidlerine layık olanlara, onlara kavuşanlara selam olsun.

Rahim Er

**YavuzSultanSelim** · 01-30-2008, 23:45

Vatanımız ve milletimiz için kim hayatını tehlikeye atıyorsa Allah hepsinden razı olsun

01-30-2008, 23:40	#1
Kullanıcı Adı Ayşe_Berra	MEHMETÇİK, AHMETÇİK, AYŞECİK!.. MEHMETÇİK, AHMETÇİK, AYŞECİK!.. Eğer çocuklar sabah kalkıp mektebe gidebiliyorsa, iş yerleri açılabiliyorsa, işe gidenlerin gözleri arkada kalmıyorsa... otobüsler kara yolunda, trenler demir yolunda, tayyareler hava yolunda, gemiler deniz yolunda sey-rü sefer halindeyse... yüzlerce benzeriyle birlikte bütün bu nimetleri emniyet güçlerimize, askerimize, polisimize borçluyuz. Hatta güvenlik güçlerimiz, dağdaki ve şehirdeki eşkıya ile aslanlar gibi vuruşurken onların en büyük destekçisi analarına, babalarına ve yiğit eşlerine borçluyuz. Bunlar bilinmiyor mu? Biliniyor... Ama, iliklere kadar hissedilmiyor. Sıcak haberlerde birkaç hamasi cümle, birkaç ona mümasil resim ardından her şey geçip gidiyor. Halbuki aynı asker ve aynı polis camiası içinde, yüz binlerin arasında bir-iki çürük çıkınca bunlar dizi yazı ve dizi haber halini alıyor. Kandil’de, Cudi’de, Gabar’da çarpışan Mehmetçik’le Gazimahallesi’nde, Ümraniye’de, Gaziantep’te, Diyarbakır’da can alıp, can veren Ahmetçiğin bir farkı yok. İkisi de yüreğimizdeki aslanlar. Bu aslanların hakları, makalelerde de programlarda da kitaplarda da verilmiyor. Halbuki onların elbette ve her zaman ve her zeminde ve her şekilde mânevi desteğe ihtiyacı var. Kalemle, kelamla, duayla, parayla destek vermeliyiz. Destek olmaktan daha tabii ne olabilir? Bu bir mecburiyet. Ama bu memlekette öyle zamanlar yaşandı ki asker ve polise arka çıkmak suç sayıldı, sataşmak, yermekse dağdağa. Bir şehit adayı bilmeli ki kendisi bu dünyadan ayrıldığında arkada kalan eşi ve evlatları, anası ve babası, hiç mi hiç yokluk yoksulluk çekmeyecektir. Onlar tasasızca vuruşmalı, gözleri açık gitmemelidir. Şartları iyileştirme yolunda önemli adımlar atılmakta. Daha da olmalı. Askerle polis zinhar ayrılmamalı. Onlara farklı bakan bu dostumuz olamaz. Fitneye, oyuna, tuzağa karşı dikkatli olmalı. Biri sarp dağlarda, karda kışta vuruşuyor. Diğeri sokak aralarında, izbelerde, çatılarda. Şu alçaklığa ve şu asalete bakınız. Gaziantep’te el Kaideli terörist, polis kurşunlarına karşı çocuğunu kalkan ediyor. Fakat Türk polisi o masumu vurmama uğruna kendi canını vererek Hakka yürüyor. Biri Mehmetçik. Diğeri Ahmetçik. Lütfen inanınız bu yazıyı yazarken Gaziantep’te şehit olan polisimizin adını bilmiyorduk. “Ahmetçik” derken mücerred bir sıfat kullanmıştık, fakat bir de baktık gerçekten Ahmetçikmiş. Mehmetçik ve Ahmetçiğin her ikisi de bu vatan için, bu bayrak için bu millet için, bu din için can vermekte. Şehit Ahmet Çandul’un ev kredi borçlarını deruhte eden Şehitkâmil Belediyesine teşekkür ederiz. İsmine yakışanı yaptı. Teklifimiz şudur. Şehit asker ve polis ailelerine mutlaka bir ev verilmeli, onlara ayrıca en yüksek dereceden aylık bağlanmalıdır. Gencecik yaşta dul kalan metin mi metin, vakur mu vakur Ayşe Çandul ile 1 yaşındaki Yağmur ve 7 yaşındaki Tunahan’ımızın babası artık bu devlet ve ailesi bütün millettir. Evleri, geçimleri, tahsilleri en iyisinden olmalıdır. Şehitler, candan aziz bildikleri değerler uğruna tatlı canlarından oldular. Arkada bıraktıkları canlarından koptular. Bu devlet, Mehmetçiklerle Ahmetçiklerin... dayanışmaları, kardeşliği ve gönül birliğiyle “devlet-i ebed müddet olarak” devam edecektir. Çünkü... Çünkü şehitlerimiz, lisanı hâl ile: “Ya kuzgun leşe, ya devlet başa” diyerek alev saçan kurşuların üstüne atılıyorlar Şu isimlerin güzelliğine bakınız... Ahmet ve Ayşe. Şehit Ahmet ve eşi şehit yürekli Ayşe, bize 1970 öncesinde aynı gün içinde biri Erzurum’da diğeri Adana’da şehit düşen iki Mehmetçiğimizi hatırlattı. Birinin adı İlbey idi, diğerinin adı Gülbey. Mehmetçik askerimizin ismi, Ahmetçik, bundan böyle, polisimizin. Arada fark var mı? Olabilir mi? İkisi de aynı Peygamberin, Sevgili Peygamberimizin -aleyhisselam- güzel ismi şerifleri. Şehit, onun ismini taşıyor, eşi, Ayşe validemizin. Mehmetçik, Ahmetçik, Ayşecik. İlbey, Gülbey. Ve hepsi... Güzel isimli, kahraman insanlar. Makamları cennet, dereceleri yüksek olsun. Bedir, Uhud, Sarıkamış, Çanakkale, İstiklal Harbi....şehidlerine layık olanlara, onlara kavuşanlara selam olsun. Rahim Er

01-30-2008, 23:45	#2
Kullanıcı Adı YavuzSultanSelim	MEHMETÇİK, AHMETÇİK, AYŞECİK!.. Vatanımız ve milletimiz için kim hayatını tehlikeye atıyorsa Allah hepsinden razı olsun

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)