Yağmurda dolaşırken yere düştü bir şiir

Sebebini bilemem ayağı kaydı belki

Islandı üstü başı kimse görmesin hakir

Dizeleri döküldü saklıyordu hâlbuki.

“Her birinin içinde yüzlerce farklı sözcük

Ona çare olur mu versem birkaç öpücük.”

Düşkondu sokağında açan kiraz çiçeği

Güçlenmeli diyerek üzerine akacak

Düşenler de kalkmalı budur yaşam gerçeği

Topladığı güzellik yürekleri yakacak.

“Haydi, davran has şiir ellerimi uzattım

Yakala birer birer sana imgeler attım.”

Geçmişi düşünmesin yarın olsun hedefi

Döküversin içini acıları yok edip

Sonunda bulacaktır kaybettiği şerefi

Kalmayacak önünde onu ezen bir rakip.

“Hiç düşünme üzülme gül oyna eğlen biraz

Ağlamak ömre zarar neşeli mısralar yaz.”

AFET İNCE KIRAT