Nasıl ki insan laik olmaz ise devletin de dini olmaz. İslamın şartları vardır. Bunu soyut bir kavrama uygulayamayız. Devlete kelime-i şehadet getirtemeyiz. Yani devlet müslüman olmaz. Millet müslüman olur. Eğer sizin kalbinizde iman varsa, ibadet aşkı varsa, alnınız her fırsatta secdeye gidiyorsa, Vatikan'da da yaşasanız müslümansınız. Şayet o kalpte iman adına hiçbir şey yoksa ister İran'da ister Arabistan'da yaşayın yine kafirsiniz yine kafirsiniz.

Fakat devletin yasalarını dinimizin emir ve yasaklarına aykırı düşmeyecek şekilde düzenleyebiliriz. Sadece islam dini değil, devlet tüm dinlere eşit mesafede olmalıdır.

Ne yazık ki şeriatle yönetildiğini sanan, kendini islam devleti kabul eden hiçbir ülke Türkiye kadar, bizler kadar dinimize hizmet etmemektedir. Pakistan'a, Filistin'e en büyük maddi-manevi desteği hangi ülke verdi? Petrol zengini, şeriatle yönetilen ülkeler mi?

Eğer ki gerçek manada şeriati uygulayabilecek bir sistem geliştirilebilirse, ülke şeriatle yönetilsin. Laiklik, kutsal kitapları bozulmuş hristiyanların, bozuk bir dinden kendilerini korumak için çıkardıkları bir sistemdir. Bu sistem olmasa belki hala dünyayı düz zannedeceklerdi.

Fakat hala bizim profesörlermiz kurbanda tavuk kesilir mi tartışması yaparken gerçek şeriati uygulamak bize çok zor görünüyor. Bizlerde kendimizi yarım hocalardan korumak için gerçek laikliği uygulamaya devam etmeliyiz.

Mısır'a gelince. Sadece Allah ıslah etsin onları diyorum.