01-12-2012, 02:33 | #1 | |||
Mustafa İslamoğlu - Hümeyra
Hümeyra hümeyra kına yakmasaydı annen saçını yolarak taramasaydı dağı kızdıran sen değilsin, biliyorum şimdi kül olan saçların dağınık kalsaydı Koş Hümeyra koş suyu seyret şöyle uzaktan son bir kez daha bak şöyle uzaktan minnacık ellerini aç, gerdir bileklerini serçekuş yüreğini bir an sıkıca tut sonra, savur göğe kocaman dileklerini Ölürken gözlerini görmemeliydim Hümeyra yalvaran, suçlayan vuran ben her saniye öldüm sense ateşin koynunda, yaşıyorsun hala şu iki azap meleği gibi duran gözlerini çek üstümden Yaşayacaktın, hayatı görecektin görecektin denizi görecektin gemiyi binecektin hüzne el sallayacaktın soluk soluğa savuşturmağa gelen seni Başkalarının işlediği günahın cezasını çekiyorsun Hümeyra madem sefihlerle aynı gemiyi paylaşıyorsun dur, deli çocuk, çırpınma boşuna yere geciyorsun yalvarışın o yüzden çarpıp geri dönüyor göğün duvarına o yüzden gelmiyor melekler yanına Mustafa İslamoğlu
|
||||
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
01-12-2012, 02:39 | #2 |
mustafa hocaya bu şiiri yazdıran omayradır.
hani şu insanların gözünün önünde bataklıkta ölüp giden küçük kız... o kadar etkilenirki hoca kızlarından birisinin adınıda humeyra koyar... |
|
01-12-2012, 17:26 | #3 |
Çok duygulu.
|
|
01-12-2012, 17:40 | #4 |
kesinlikle
|
|
01-12-2012, 22:07 | #5 |
Duygu yüklü yürekleri dağlayan bir şiir
Hocamızın yüreğinden kopmuş mısralar... Paylaşım için teşekkürler sevgili Furkan |
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|