yaşadığımız evrende kapladığımız alana bir bakalım geri kalan mekanların yanında bir hiç gibi duruyor bizler de bir hiçiz hiçbişeyiz..yalnızlık iyidir

Bence bir değil bir kaç nedeni var,eğer tarzınız olmayan uyum sağlayamadığını bir çevredeyseniz bu sonuç ortaya çıkabilir yada mutsuzdur kişi kendinle ilgili iç hesaplaşmaları yerine oturtamadığı taşları vardır diğer insanların gülüşleri dertsiz görünüşleri hayatlarının pürüzsüz ve kolay gittiğini gösterdiği düşüncesiyle yalnızlık ortaya çıkabilir diye düşünüyorum.Çok tanıdık bir histir bana bu,yazıyı okuduktan sonra aklıma bu olasılıklar geldi ancak yinede biraz tarifsiz bir duygu olduğunu düşünüyorum...

Kalabalık ortamlarda kendimi yalnız hissetmemin En önemli ve baskın olan biri
Aynı düşüncede olmadığım, ortak konuşacak bir noktam olmayan, insanlar arasında kendimi yalnız hissederim. insanlar ile konuşacak bir şey bulamam .
Örnek vermek gerekirse; arkadaşlarımla beraberken dini sohbetler yaparken ve bunları konuşmaktan zevk alırken, etrafımda aynı görüşü benimsemeyen ve düşünceleri bana ters düşen insanlar arasında tabiki kendimi yalnız hissederim. Düşünce tarzım uymayan insanlarla ne paylaşabilirim ki ?
Onun dışında pek yalnız hissettiğim olmaz

BAZEN KALABALIĞI YALNIZLIĞA DÖNÜŞTÜRMEK VE YALNIZLIĞI KALABALIKLAŞTIRMAK GEREKİR...VE HER İNSAN BİRAZ YALNIZDIR ASLINDA...VE HİÇ KİMSE YALNIZ DEĞİLDİR BİR BAKIMA!!!...