SARIK, CÜBBE VE SAKAL

II. Mahmut döneminde gerçekleştirilen kıyafet değişikliği kayda değer bir gelişmedir. 1828'de Asakir-i Mansure-i Muhammediye askerlerine fes giydirildikten sonra, ertesi yıl devlet memurlarının batılı tarzda giyinmeleri bir irade ile sağlandı. Sarık sarmak ve cübbe giymek yalnız din adamlarına bırakıldı. Bizzat padişah sakalını keserek batılı kıyafeti ile tebaasına örnek oldu. Avrupa tipi eğlenceler düzenledi.




MEHTER YERİNE MIZIKA-İ HÜMAYUN

II. Mahmut döneminde memleket dışına yapılacak geziler için Hariciye Nezareti (Dışişleri Bakanlığı)'nden pasaport alınması şartı getirildi. Mehter kaldırılıp Mızıka-i Humayun kuruldu. Tiyatro, opera girdi. Eğitim alanında ilköğretim mecburi yapıldı. Tıp Mektebi, Adliye Mektebi açıldı. Divan-ı Hümayun yerine Meclis-i Hassı Vükela; Reisül-Küttablık yerine Hariciye Nezareti kuruldu. Ayrıca Şura-yı Bab-ı Âli kuruldu.






http://farabi.selcuk.edu.tr/suzep/ta...2/bolum02.html

Normal halk fes giymediği için ceza almışmıdır?
Fes yerine kafasına sarık takan halka bir yasak gelmişmidir?

Fes bence absürt birşey değildir...Karşı çıkmam bu yeniliğe...

II. Mahmud'dan sonra gelen Abdülmecid'de bu yenilikleri uygulamış ve hatta yenilerini getirmiştir. Mesela ilk kez kravatı Abdülmecid takar. Memurlara pantolon giydirir. Sakal uzatmaya karşı çıkar. Kısa sakal benimsenir. Cübbe yerine ceket giyme yeniliğine devam eder.



2. Mahmud gibi Abdülmecid'te kısa sakal ve ceketiyle




II. Abdülhamid, daha önce karşılaşmadığımız bir şekilde tamamen kesilmiş sakalı ve ceketiyle.



Yenilik öncesinde ise;



Uzun sakal, sarık ve cübbe-kaftanlı 3. Selim

Ben zararı vardır demedim ki dayı..
Yararıda yok..Yani efendimizin sünneti varken ne diye bir şeye ihtiyaç duyuyoruz ki.
Bence o reform hareketlerinden dolayı şu anda buradayız.
Dinden uzaklaştıran reformlar yaptık.
Yanlış batılılaştık.

2. Abdulhamid demiş ya babı ali isyanında baktım gelenler arasında hz.hızır (a.s) var.
İsyana boyun eğdim.Anladım ki bu milletin kaderiymiş bu.
Bir söz vardır.
Kula bela gelmez hak yazmadıkça.Hak bela yazmaz kul azmadıkça.

Anlamıyorum neden hep yanlış batılılaşır ve yanlış yüceltme yaparız anlayamıyorum doğrusu.

Yanlış batılılaşma konusunda yerden göğe haklısın. Ama açıkçası ben de fes konusunda çok radikal değilim. Normalde biz kavuk kullanıyorduk. Ama çok büyük ve kaba olması sebebiyle fes daha estetik bir hava kattı. Keşke kendi kültürümüze ait bir başlığımız olsaymış.

Fes değil de 1800'lü yılların ortalarında Fransa'nın isteğiyle çıkartılan Maarif-i Umumiye Nizamnamesi, Osmanlı'daki yanlış batılılaşma ve ahlaki çöküntünün de (bence) zeminini oluşturur. Bu yasa sonucunda pek çok misyoner okulu açıldı. Konuyu daha iyi kavrayabilmek için bu okullardan bir kısmının isimlerini alıntılamak istiyorum;


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A. FRANSIZ OKULLARI

Saint - Benoit Fansız Okulu

Saint - Georges Fransız Okulu

Saint - Louis Dil Oğlanları Koleji

Saint - Pierre Fransız Okulu

Nötre Dame De Sion Fransız Kız Lisesi

Saint Pulcherie Fransız Okulu

Saint - Josep'n Fransız Koleji

Saint - Esprit Fransız Okulu

İmmacule Conception Fransız Okulu

B.İNGİLİZ OKULLARI

C. AMERİKAN OKULLARI

Harput Amerikan Koleji

Robert Koleji

İstanbul Amerikan Kız Koleji

Merzifon Amerikan Koleji

D. İTALYAN OKULLARI

İtalyan Kız Ortaokulu (Ağahamamı Kız Ortaokulu)

İtalyan Kız Ortaokulu

Büyükdere İtalyan Okulu (R. Scuole Femminiledi Büyükdere)

Santa - Maria İtalyan Okulu (Büyükdere)

Bakırköy İtalyan Okulu

Yedikule İtalyan Okulu

İtalyan Erkek Okulu (R. Scuole Elementare Maschile)

Beykoz İtalyan Okulu

Sainte - Marie İtalyan Okulu (Beyoğlu)

Sacre Cour İtalyan Kız Okulu (Yeşilköy)

Bartelemeo Giustiniani İtalyan Okulu

San - Pietro İtalyan Kız Okulu (Galata)

İtalyan Kız Okulu (Kadıköy)

San - Pietro Okulu (Kadıköy)

ALMAN OKULLARI

AVUSTURYA OKULLARI


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Maalesef bu okullarda okuyan Osmanlı çocukları, benliklerini, kültürlerini, inançlarını kısmen ya da tamamen yitirmiş bir şekilde, 1800'lü yılların ikinci yarısında Osmanlı gençleri (Fransızca Jönler) olarak karşımıza çıktı.