Özlemek susuzluğa benzer
Dudakların kuruduğunda anlarsın
Yandığında içinin derinlikleri
Kurağa kalmış ekinler gibi
Boynun büküldüğünde anlarsın

Özlemek susuzluğa benzer
Derin bir nefes çektiğinde
Gözlerin kısıldığında
Burnunun direği sızladığında anlarsın

Aniden açıldığında kapın
Ve serin bir rüzgar vurduğunda yüzüne
Hiç kimse gelmediğinde
Ve irkildiğinde anlarsın

Özlemek susuzluğa benzer
Gecenin koynunda yalnız kalınca
Ve uykunun mahmurluğunda
Rüyalarına düşen hüzün damlalarından
Kuruyan dudaklarının çatlamasından
Yudumlamak istediğinde hasreti
Anlarsın geçmiştir zaman
Ve tüller sararmıştır
Kitap sayfaları gibi
Özlemek suya benzer
Susadıkça içersin
İçtikçe susarsın.

Orhan Bektaş