Patronu Ondan Memnun Olmasa.. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

03-13-2008, 22:41

“Ateş bizim Rabbimiz” diye inanan ,iki mecusi kardeştirler. Bir gün inançlarını denerler. Ateşe bakarak ”Bu gerçekten bizim Rabbimizse bizi yakmaz”. Ellerini ateşe sokarlar…
Elleri yanar… İnaçlarıda elleriyle beraber…

Kardeşlerden biri camide mü’ minleri namaz kılarken görür. İşçi-patron, fakir- zengin, alim- cahil, amir- memur, yan yana durmaktadır. Etkilenir,iman eder.

Sonra yeni inancını eşiyle de paylaşır ve eşi de müslüman olur.

Fakat dinini değiştirdiğini öğrenen mecusi patronu onu işten çıkarır.
Yeni mü’minin sıkıntılı sınav günleri başlar…

O, rabbine tevekkül eder.Bütün gün iş arar, namaz vakitlerinde ise camiye koşar ellerini açar dua dua yalvarır: Rabbim” der “Çoluk çocuğumuzun helal ve selametli olarak ver”.

Birinci günün sonunda eve elleri boş dönmüştür.Eşine karşı mahcuptur.”Patron” der “erken çıktı. Yevmiyeyi alamadım. Yarına kaldı. Bu gecelik eldekilerle idare edelim”. Evdeki yemek – ekmek kırıntılarını bir araya toplarlar. Yarım yamalak çocuklarını doyurur, onlar aç yatarlar.

İkinci gün de aynı şekilde geçer. Bütün kapılar yüzüne kapanmaktadır. Yeni mü’ min ise bunun ciddi bir sınav olduğunun farkındadır… Yine her namazından sonra duaya durur, yalvarır…
“Rabbim beni bu sınavdan, Senin rızanı kazanmış olarak çıkar. Ve çoluk çocuğuma katından temiz, helal bir rızık indir.”
Hiçbir şey olmaz. Akşam eve dönerken bir lokantanın çöplerini karıştırır… Orada bulduğu yemek artıklarını yanına alır. Eşine yine aynı mazereti söyler:
“Patron” der “bu günde erken çıktı. Yevmiyeyi alamadım. Yine yarına kaldı.”
“Bu günlük de çocuklara şu yemek artıklarını yedirelim.”

Üçüncü gün olur.Her şey yine aynıdır.Bütün kapılar yüzüne kapanmakta, fakat yeni mü’ minin isyan düşüncesinin hayalinden bile uzak, bütün gönlüyle rabbine yönelmektedir. Ve akşam olur.
Hüzünlüdür.Evin yolunu tutar.Eşine aynı mazereti söyleyemeyeceğini, artık bunun inandırıcı olmayacağını düşünür. Aklına gelen başka bir şeyde yoktur, ne yapacaktır?
Bilinmez...

Fakat: evdeki hava yeni mü’ mini şaşırtır. Mutfakta tencereler kaynamaktadır.Kiler ağzına kadar erzakla dolmuştur.Eşinin ve çocuklarının üzerinde yeni elbiseler vardır… Şaşkınlıkla sorar.

Eşi boynuna sarılarak cevaplar.

“Bu gün eve bir adam geldi. Kocaman bir kese altın getirdi.

Birde mesaj…

Yeni patronundan sana. Dedi ki

“Patronu ondan çok memnunmuş, aynı şekilde devam etsin”

Yani Rabbimiz memnun olduktan sonra bütün dünya memnun olmasa ne yazar… Bütün kapılar yüzümüze kapansa ne yazar…

alıntıdır..

03-13-2008, 22:41	#1
Kullanıcı Adı Duygu'Seli~	Patronu Ondan Memnun Olmasa.. “Ateş bizim Rabbimiz” diye inanan ,iki mecusi kardeştirler. Bir gün inançlarını denerler. Ateşe bakarak ”Bu gerçekten bizim Rabbimizse bizi yakmaz”. Ellerini ateşe sokarlar… Elleri yanar… İnaçlarıda elleriyle beraber… Kardeşlerden biri camide mü’ minleri namaz kılarken görür. İşçi-patron, fakir- zengin, alim- cahil, amir- memur, yan yana durmaktadır. Etkilenir,iman eder. Sonra yeni inancını eşiyle de paylaşır ve eşi de müslüman olur. Fakat dinini değiştirdiğini öğrenen mecusi patronu onu işten çıkarır. Yeni mü’minin sıkıntılı sınav günleri başlar… O, rabbine tevekkül eder.Bütün gün iş arar, namaz vakitlerinde ise camiye koşar ellerini açar dua dua yalvarır: Rabbim” der “Çoluk çocuğumuzun helal ve selametli olarak ver”. Birinci günün sonunda eve elleri boş dönmüştür.Eşine karşı mahcuptur.”Patron” der “erken çıktı. Yevmiyeyi alamadım. Yarına kaldı. Bu gecelik eldekilerle idare edelim”. Evdeki yemek – ekmek kırıntılarını bir araya toplarlar. Yarım yamalak çocuklarını doyurur, onlar aç yatarlar. İkinci gün de aynı şekilde geçer. Bütün kapılar yüzüne kapanmaktadır. Yeni mü’ min ise bunun ciddi bir sınav olduğunun farkındadır… Yine her namazından sonra duaya durur, yalvarır… “Rabbim beni bu sınavdan, Senin rızanı kazanmış olarak çıkar. Ve çoluk çocuğuma katından temiz, helal bir rızık indir.” Hiçbir şey olmaz. Akşam eve dönerken bir lokantanın çöplerini karıştırır… Orada bulduğu yemek artıklarını yanına alır. Eşine yine aynı mazereti söyler: “Patron” der “bu günde erken çıktı. Yevmiyeyi alamadım. Yine yarına kaldı.” “Bu günlük de çocuklara şu yemek artıklarını yedirelim.” Üçüncü gün olur.Her şey yine aynıdır.Bütün kapılar yüzüne kapanmakta, fakat yeni mü’ minin isyan düşüncesinin hayalinden bile uzak, bütün gönlüyle rabbine yönelmektedir. Ve akşam olur. Hüzünlüdür.Evin yolunu tutar.Eşine aynı mazereti söyleyemeyeceğini, artık bunun inandırıcı olmayacağını düşünür. Aklına gelen başka bir şeyde yoktur, ne yapacaktır? Bilinmez... Fakat: evdeki hava yeni mü’ mini şaşırtır. Mutfakta tencereler kaynamaktadır.Kiler ağzına kadar erzakla dolmuştur.Eşinin ve çocuklarının üzerinde yeni elbiseler vardır… Şaşkınlıkla sorar. Eşi boynuna sarılarak cevaplar. “Bu gün eve bir adam geldi. Kocaman bir kese altın getirdi. Birde mesaj… Yeni patronundan sana. Dedi ki “Patronu ondan çok memnunmuş, aynı şekilde devam etsin” Yani Rabbimiz memnun olduktan sonra bütün dünya memnun olmasa ne yazar… Bütün kapılar yüzümüze kapansa ne yazar… alıntıdır..

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)