Hem bölgesel dengeler hem de Türkiye’nin geliştirdiği perspektifler, terör örgütünün hayli bunaldığını gösteriyor
Şimdi tüm bu formüllerin aynı zamanda işleme konulması gerekiyor. Peki ne zaman? O gün, o gün olabilir!




Çok tartışılan Kürtçe yayın meselesinin TRT-6 eliyle bir nihayete ulaşması, henüz başlangıç aşamasındaki bu yayınlara terör örgütünün gösterdiği reaksiyona bakıldığında, PKK’ya yönelik iyi hamle örneklerinden sonuncusu olarak kabul edilebilir.
Ancak bu ilk değil. Esasen bölgesel gelişmelerin aldığı yeni boyular ve Ankara’nın her alanda geliştirdiği “kıskaçlamalar” da terör örgütünü hayli hırpalıyor.
Peki ama PKK’nın artık diskalifiye edilmesi veya şu sıralar pek popüler olan ifadeyle “marjinelize” edilmesi süreci nasıl bir süreç izleyecek.
Kimi uzmanlara göre sürecin önemli bazı ayakları bulunuyor. Bunlardan ilki, Anayasa Mahkemesi'nde devam eden DTP’nin kapatılma davası. Bu davanın zamanlaması üzerinden yürütülen fikirler, sonucun mahalli seçimlerin ardından gelebileceğine dikkat çekiyor.
İkinci konu ise, yine hep konuşulan “dağdan indirme süreci”. Bunun nasıl olacağı, nasıl bir düzenlemenin düşünüldüğü tam bilinmiyor. Yine da bazı ipuçları var.
Ancak bu ipuçları, örneğin Bağdat’tan gelen, yeni bir af yasası, eve dönüş gibi teklifleri içermiyor. Buna rağmen, özellikle Kuzey Irak’ta şekillenen, ABD’nin çekilmesi ile farklı bir boyuta gidecek konjonktürün değerlendirilmesi kıymetli.
Kuzey Irak’taki bölgesel güçlerin PKK’nın tasfiyesi yolunda verdiği ılımlı işaret fişekleri önemli görülüyor. Sabah Gazetesi’nde bugünkü köşesinde Muharrem Sarıkaya, “Düşünülen hâlâ yürürlükte olan Eve Dönüş Yasası'nın uygulama üslubunda farklılık yaratmak” ipucunu vermiş.
Bu fikir, sürecin terör örgütünün kendini tasfiye ile de birleşiyor. “Yani, Eve Dönüş'ten yararlanmak isteyenler arasında, cinayete bulaşmamış, silahlı eyleme katılmamış olanlar varsa, savcıların bunlara daha toleranslı davranmasını sağlamak”.
Terör örgütü ise tüm bu gelişmelerin yaşandığı dönemde başka sıkıntılarla da uğraşıyor. Lider kadrosundan 8 kişinin kaybı örgütü hayli zorlamış durumda. Operasyonlar da tuzu biberi ve savruk görüntüyü pekiştiriyor.
Geçen yıl örgütü terk eden eleman sayısı ise tam 800! Özetle, PKK’nın Kuzey Irak’ta nefes alma şansı azalıyor. Peki tüm bu gelişmelerin pratiğe geçeceği bir başlangıcın zamanı ne olabilir?
Terörün soğuk karakterinin baharla erimesi, belki Nevruz’u “start” sayabilir!


iyibilgi