ALİ BULAÇ
[email protected]


Genel havaya bakılırsa, Türkiye her an Kuzey Irak'a bir harekât yapabilir. Bir harekât olur mu olmaz mı, bunu kestirmek zor. Fakat biz, bir saat sonra böyle bir harekât olabileceğini farz ederek, bunun ihtimal hesapları üzerinde duralım.

Herkesin bildiği üzere Türk ordusu bundan önce 24 defa Kuzey Irak'a girdi, her defasında 20-35 km derinliğe kadar girip operasyon yapıyor, sonra dönüyordu. En etkili iki operasyon 1996 ve 1998 yıllarında yapıldı. İlkinde Barzani (KDP)'ye, ikincisinde Talabani (KYP)'ye bağlı kuvvetler Türkiye'ye destek verdi, peşmergeler Mehmetçikle omuz omuza savaştı. Elimizde kesin rakam yoksa da, bazı gözlemcilere göre iki operasyonda toplam 3 bin peşmerge hayatını kaybetti -bu rakamı 6 bine çıkaranlar da var-. Her iki operasyonda PKK'ya ağır darbeler indirildi, fakat bugün hem Barzani hem Talabani sözcüleri, "eğer Türkiye isteseydi 1999'da elde ettiği büyük avantajı kullanıp PKK'yı bitirebileceğini, ancak bitirmediğini, bitirmek istemediğini" iddia etmektedirler. Bu iddia ciddi olarak irdelenmeyi hak eder.
1
996 ve 98 operasyonlarında iki önemli husus vardı: a) Hem KDP hem KYP, PKK'yı istemiyorlardı; b) İki Kürt grubu kendi aralarında çatışıyorlardı. 1996'da KDP öylesine sıkıştırıldı ki, Barzani neredeyse esir düşüyordu. Dolayısıyla konjonktür Türkiye'nin lehineydi. Bugün ise her iki Kürt grubu kendi aralarında anlaşmış bulunuyorlar. Irak'ın en önemli iki makamını (Cumhurbaşkanlığı ve Dışişleri Bakanlığı ile değer önemli bürokratik mevkileri) ellerinde bulunduruyorlar. PKK'dan korkmuyorlar, çünkü PKK onlar için sınırsız düzeyde değil, ama sınırlı ölçeklerde "işlevsel bir değer" taşımaktadır. Bir başka önemli husus, Kuzey Irak'ın iki büyük Kürt grubunu destekleyen ABD ile PKK arasındaki ilişkiler iyidir. Yani her üç Kürt oluşumunun destekçisi aynıdır.

ABD'nin PKK ile olan ilişkisinin iki fonksiyonel değeri var, biri yürütmekte olduğu bölgesel politikaların yürütülmesinde Türkiye'den destek alırken sümen altında tutulan bir kart olması, diğeri İran'a karşı PJAK'ın oynadığı rol. ABD'nin tercihleri ve destekleri, PKK ile KDP ve KYP'nin karşı karşıya gelmesini önleyen önemli bir faktördür.

Bu, bize Türkiye'nin sorunu niçin tamamen yanlış bir zeminde ele aldığı konusunda önemli bir ipucu vermektedir. Eğer Türkiye PKK ile KDP ve KYP arasında mutlak bir özdeşlik kuruyorsa, PKK'nın üslerini dağıtmak üzere Kuzey Irak'a girerken bu arada Barzani ve diğer Kürt gruplarıyla çatışmayı göze aldığını düşünüyorsa, askerî operasyonun hedefinin sadece PKK-KDP-KYP olmayacağını, asıl Amerikan kuvvetleriyle karşı karşıya gelmek demek olacağını da düşünüyor olmalıdır. O zaman sorunu şöyle ortaya koymak gerekir: Kuzey Irak'a girmeyi planlayan Türkiye, bir anda Amerika, İngiltere, diğer koalisyon kuvvetleri ve dolaylı olarak İsrail'le çatışmayı da göze alıyor mu?

Bu anlattıklarımızdan asıl muhatabın başka adreste aranması gerektiği anlaşılıyor. Daha açık ifade etmek gerekirse Barzani ve Talabani, politik ve diplomatik olarak Amerika'ya rağmen PKK'ya karşı tavır alamazlar, esasında askerî olarak da PKK'ya öldürücü darbe vuramazlar. Demek ki Türkiye, merkebi değil, semeri dövmekle meşgul.

Böyle iken, birçok kişi, Barzani'nin Türkiye'de kamuoyunu rahatsız edici beyanatlarda bulunmasını, Türkiye'ye meydan okumasını, arkasındaki Amerikan desteğine bağlıyor. Bu doğrudur, ama mesele sadece bundan ibaret değildir. Barzani, her ulusal kahraman gibi "Kürt ulusal kimliği"ni inşa ederken, Türkiye'nin tehditlerinden azami derecede istifade etmeyi ihmal etmiyor. Modern zamanlarda ulusal kimliklerin oluşması için biri iç, diğeri dış tehdide ihtiyaç var. Ulusal liderler bu tür tehditler ararlar, yoksa bile icat ederler. Şu anda Türkiye'nin Kuzey Irak'a karşı yürüttüğü politika ve Barzani'ye yönelik hasmane tutum (Irak'ı basarız/Barzani'yi asarız), bir ulusal kahraman olarak Barzani'ye tam da aradığını vermektedir. Barzani için Türkiye'nin operasyon planları ve tehditleri bulunmaz fırsat teşkil etmektedir.


29 Ekim 2007, Pazartesi

Benim komşumun pastasını bensiz mi yesinler??!!
Bu ne demek başbakan her fırsatta 'Irak bölünmmeli' diyor sen ne diyorsun...Amacımız hadi gelin pastayı keselim Kerkükle Musul bizim olsun mu demek...Onlar da hay hay efendim üstüne çikolata ister misiniz mi diyecek...Daha gerçekçi olalım arkadaşlar...Sınır ötesi operasyon başka birşey bu dediğin başka birşey....Biz Irakın toprak bütünlüğünün korunması için elimizden gelen gayreti sarf ederiz şayet herşeye rağmen bölünürse o zaman tavrımızı ortaya koyarız..Ki o zaman da tam anlamıyla SAVAŞ çıkar.....

Tabii ki de ben de biliyorum abd nin 'insan hakları getirmek için' Iraka girmediğini...Petrolün tek amacı olduğunu da biliyorum...Daha önce söylemiştim İsrailin yayınladığı raporlarda Irakın 3e bölünmesinin kendileri için en iyi yol olduğunu yazdıklarını...Şimdi orayı bölerek istesek de istemesek de ekmeklerine yağ sürmüş oluruz...Orayı böldürtmemeliyiz..HERŞEYE RAĞMEN bölünürse tabii ki de MİSAK-I MİLLİ sınırlarımızda söz hakkımız var ve de alırız da ama bu aldık bizim demekle olmaz.....