![]() |
#141 |
![]() [color=purple][b][color=purple][color=purple][center][
![]() Zamansız baharın papatyalarında ararken seni, Hafiften bir yağmur saçlarımı okşayan. Geçmişten bir akşam çağırır gibi. Aşkın halen aynı sıcaklıkta, Gönlümde yaşayan. Bir İstanbul akşamında seni hatırlıyorum. Gece gözlerin kadar karanlık, Binlerce sır dolu. Martı çığlıklarıyla İstanbul, Bize ağlamakta... İstanbul seninle güzeldi Deniz seninle coşkulu, Mavi ile beyaz seninle anlamlıydı... Artık maviyide beyazıda sevmiyorum.. O bakmaya doyamadığım boğazıda.. . Ben artık boğazda seni görüyorum Sana bakmak bana acı veriyor SENSIZ iSTANBUL'U SEVMIYORUM |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#142 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#143 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#144 |
![]() ![]() İstanbul Sen Kokuyor Düşlerim dört duvar arasına sıkışıyor Zaman bir saatin zembereğine takılıp kalıyor Ve gece gözlüm... inan bana İstanbul sen kokuyor... İmkansızlığın kor gibi içimi yakıyor Seni anlatamayan her sözcük imkansızlığa çıkıyor Biz gibi geceler de gündüze kavuşmak bilmiyor Pencere önünde yıldızları saymak artık avutmuyor Vuslatsızlığımızı bir biz bir de İstanbul biliyor Ahhh gece gözlüm İstanbul sen kokuyor.. Bu şizofren aykırı yürek sırf sen varsın diye İstanbul’u seviyor.. Paha biçilemeyen değeri sen olan hayatım tükeniyor Sana olan aşkım her geçen gün daha da büyüyor. İmkansızlığına duyduğum çaresizlik ruhumu öldürüyor Adını kimselere söyleyememek içimi yakıyor Bu koca, adı aziz İstanbul bağrında seni saklıyor Bir o kadar da aşifte İstanbul seni bana vermiyor Ne olursa olsun gece gözlüm, inan bana İstanbul sen kokuyor Sen hiç görmediğim İstanbul’sun bende Hayallerim kadar mükemmel bir o kadar da gizemli Her bir sokağı her bir caddesiyle sensin İstanbul İstanbul sabahlarının sıcaklığı senin dudakların İstanbul gecelerinin büyüsü senin gözlerin.. Senden öncesini bilmem bu şehrin... Senden önce bir İstanbul bilmedim.. Ahh.. gece gözlüm ben İstanbul’u sen kokuyor diye sevdim Tüm yollarım İstanbul’a çıksa da Hiçbir yolun bana çıkmıyor Ellerim her gün bir boşluğu sarıyor Geceler boyu düşlediklerim artık yetmiyor Sabahlar gün doğumunun tadını vermiyor Gece gözlerinde bir şizofren ölüyor Uslanmaz ruhum bu şehri sen diye seviyor İmkansızım, inan bana İstanbul sen kokuyor İstanbul ağlıyor çaresizliğimize ben ağlıyorum Yer gök ağlıyor ben sana yazıyorum Kayıp kentte söz verdiğim gibi hep seni yazıyorum Seni anlatmayan her sözcüğü imkansız kılıyorum Gece gözlüm ben İstanbul’u sırf sen kokuyor diye seviyorum |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#145 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#146 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#147 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#148 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#149 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#150 |
![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir) | |
|
|