Rusya neden Avrupa’dan amfibi çıkarma gemisi almak istiyor? - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**EZEL** · 11-13-2010, 00:12

Bu soru, son bir kaç aydır dünya genelinde denizcilik çevrelerini meşgul eden öncel sorulardan biri.
Rusya gibi uzun yıllardır kendi silahını kendisi üretmiş bir ülkenin, birden bire Avrupa’dan taarruz maksatlı büyük bir amfibi çıkarma gemisini alacağını açıklaması şaşkınlık yaratmıştı.
İlk gelen bilgilere göre Rusya’nın Fransa ile Mistral sınıfı amfibik, doklu hücum gemisi (LPD) için bazı görüşmeler yapmış olduğu belirtiliyordu. Daha sonra gelen haberlerde Rusya’nın sadece Fransa ile değil, Hollanda ve İspanya ile de görüştüğü belirtildi.
Ancak hem Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy’nin Moskova ziyareti, hemde ardından Rusya Başbakanı Putin’in Paris ziyareti sırasında Mistral sınıfı geminin gündeme gelmiş olması Fransa’nın diğer ülkelere göre bazı konularda daha şanslı olduğunu gösterdi.
Geçtiğimiz 23 Kasım 2009 tarihinde Mistral gemisi üç günlük bir resmi ziyaret için St. Petersburg’a gitti. Ziyarete açılan gemiyi yüzlerce sivil gezdi. Bu ziyaret sonrası yapılan bazı küçük tatbikatlarda Rus Silahlı Kuvvetleri’nde henüz yaygın olarak kullanılmayan Kamov Ka-52 tipi taarruz helikopterleri geminin güvertesine iniş ve kalkışlar gerçekleştirdiler. Bütün bunlar Rusların bu gemi ile ciddi bir şekilde ilgilendiklerinin açık birer işareti olarak değerlendirildi.
Yapılan açıklamalarda Rusya’nın Fransa, İspanya ve Hollanda ile, bu ülkelerden amfibik gemi alımı için görüştüğü yer almıştır. Ancak İspanya ve Hollanda ile yapılan görüşmeler hem rekabet açısından Fransa üzerinde bir baskı unsuru oluşturmak, hemde kamuoyuna hitaben alınacak olan geminin ihale ortamında, herhangi bir ülke kayırılmadan alınacağı kanaatini yaratmak için yapılıyor olması da muhtemeldir.
Çünkü İspanya ile Hollanda’nın halen deniz kuvvetlerinde kullandıkları Galicia ve Rotterdam sıfını LPD’ler iki ülke tarafından birlikte dizayn edilip geliştirilmişlerdir. Hollanda, Rotterdam sınıfının daha büyüğü olan Hr. Ms. Johan de Witt’i üretimiştir.
İspanya ise bir uçak gemisini andıran ve 2011 yılında hizmete girmesi planlanan Juan Carlos I (L-61)’i üretmektedir. Sonuçta İspanya ve Hollanda’nın aktif olarak kullandıkları amfibik gemileri aynı LPD ailesine dahil etmek mümkündür.Şimdiye kadar donanmalarında kendi dizaynı ve üretimi olan savaş gemileri kullanmış ve kullanmakta olan Rusya’nın bir NATO ülkesinden savaş gemisi almaya yönelten sebepleri askeri, politik ve endüstriyel olarak üçe ayırabiliriz.
Askeri: Putin, dokuz sene önce Rusya Federasyonu‘na Devlet Başkanı seçildikten sonra, ülkedeki Yeltsin yıllarının getirdiği küçülme ve çöküşün ardından, silahlı kuvvetlerde tekrar toparlanma süreci başlattı.
Ancak bu sürece rağmen Rus Silahlı Kuvvetleri’nin tamamlaması gereken büyük eksiklikler de halen mevcuttur.Bunlardan bir tanesi de Rus deniz kuvvetlerinin stratejik güç aktarım yetenekleridir.
Rus Karadeniz Filosu 2008 yılındaki sekiz günlük Rusya – Gürcistan savaşında Gürcü Deniz Kuvvetleri‘ni başarı ile bertaraf etti etmesine ancak Rusya’nın kontrolündeki Abazya bölgesine denizden Rus askerlerinin ulaştırılması uzun ve zahmetli bir yolculuk sonunda gerçekleşti. Ayrıca bu operasyon için filonun elinde bulunan bütün büyük ve yaşlı amfibik çıkarma gemileri kullanıldı.
Ancak Rusya’nın amfibik filosu daha uzun menzilli askeri operasyonları desteklemeye yetecek yetenek imkanlara sahip değil.
Rus Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Vladimir Vysotskiy yakın zamanda yaptığı bir açıklamada: “Böyle bir gemi Karadeniz filomuzun tamamlamak için 26 saat harcadığı operasyonu 40 dakika içinde tamamlamamıza olanak vermiş oldurdu” diyerek Rus Deniz Kuvvetleri’nin bu konudaki eksikliğine dikkat çekmiştir.
Politik: Putin’in başkan olmasıyla birlikte Rusya tekrardan daha dışa dönük politikalar takip etmeye başladı.Sovyetlerin eski parlak günlerindeki gücü ve ihtişamını kısmende olsa tekrar yaratmak isteyen Rusya Federasyonu, Soğuk Savaşı’ın bitmesiyle ara verdiği uzun menzilli stratejik uçuşlar, Avrasya dışına yapılan askeri manevralarr gibi tatbiki operasyonlarına tekrar başladı.
Bunları gerçek anlamdaki askeri değerleri tartışılır olmakla birlikte kamuoyunu etkiledikleri açık.Deniz piyadeleri, zırhlı bir destek birliği ve çeşitli helikopterleri taşıyacak bir amfibik geminin yapacağı ve güzelce kamuoyuna pazarlanacak seferlerin politik açıdan da Rusya’nın gücünü artıracağı bariz.
Ayrıca eskiden Sovyetler Birliği’nin bir parçası olup bugün bağımsızlıklarını kazanmış Baltık- ve Kafkas cumhuriyetleri için de sorun çıkaracak olanlara politik ve askeri gözdağı verilmesi için, dolayısıyla caydırıcılık açısından amfibik gemiler çok ideal bir araç.
Gürcistan ve Estonya’nın Rusya’nın Mistral sınıfı amfibi gemiler alma planına açık bir şekilde karşı çıkmış olmaları böyle gemilerin sahip oldukları caydırıcılığın açık bir göstergesidir.
Endüstriyel: Sovyetler Birliği’nin dağılmasından beri Rus tersaneleri ve gemi inşaa endüstrisi ciddi bir küçülme yaşadı. Soğuk Savaş’ın bitiminden bu güne kadar Rus tersaneleri bir adet Borey sınıfı balistik füze denizaltısı, bir adet Lada sınıfı dizel-elektrik denizaltısı, bir adet Gepard sınıfı firkateyn, bir adet Steregushchiy sınıfı firkateyn ve bir adet Buyan sınıfı hücumbot dışında yeni dizayn geliştirememiş ve üretememişlerdir.
Rus gemi inşaa endüstrisinin atrofiye olması Rus Deniz Kuvvetleri‘nin ihtiyaç duymakta olduğu modern suüstü ve sualtı platformlarının geliştirilmesi ve üretilmesini yavaşlatılmış; neredeyse durdurulmuştur.
Bu gerçek Rus siyasetçilerini ve askerlerini gemi dizaynı ve imalatı için başka ülkelere bakmaya mecbur bırakmıştır. Ayrıca Rus Deniz Kuvvetleri‘nin Alman Tip 212 sınıfı denizaltılar ile ilgilenmekte olduğuna dair de iddialar bulunmaktadır.
Rus Deniz Kuvvetleri‘nin kendini Soğuk Savaş döneminde olduğu gibi uluslarası bir güç olarak kanıtlayabilmesi için deniz üzerinden güç aktarımı yapabilmesi gerekmektedir. Bunun için en uygun araç büyük bir amfibik gemilerdir.
Rus gemi inşaa sanayii Rusya’nın bu ihtiyacını ülke içi olanaklarla karşılaması için en azından bir on seneye ihtiyaç duymaktadır. Oysa Rusya’nın politik ve askeri olarak bu kadar bekleyecek vakti yok.
C. Devrim Yaylalı

11-13-2010, 00:12	#1
Kullanıcı Adı EZEL	Rusya neden Avrupa’dan amfibi çıkarma gemisi almak istiyor? Bu soru, son bir kaç aydır dünya genelinde denizcilik çevrelerini meşgul eden öncel sorulardan biri. Rusya gibi uzun yıllardır kendi silahını kendisi üretmiş bir ülkenin, birden bire Avrupa’dan taarruz maksatlı büyük bir amfibi çıkarma gemisini alacağını açıklaması şaşkınlık yaratmıştı. İlk gelen bilgilere göre Rusya’nın Fransa ile Mistral sınıfı amfibik, doklu hücum gemisi (LPD) için bazı görüşmeler yapmış olduğu belirtiliyordu. Daha sonra gelen haberlerde Rusya’nın sadece Fransa ile değil, Hollanda ve İspanya ile de görüştüğü belirtildi. Ancak hem Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy’nin Moskova ziyareti, hemde ardından Rusya Başbakanı Putin’in Paris ziyareti sırasında Mistral sınıfı geminin gündeme gelmiş olması Fransa’nın diğer ülkelere göre bazı konularda daha şanslı olduğunu gösterdi. Geçtiğimiz 23 Kasım 2009 tarihinde Mistral gemisi üç günlük bir resmi ziyaret için St. Petersburg’a gitti. Ziyarete açılan gemiyi yüzlerce sivil gezdi. Bu ziyaret sonrası yapılan bazı küçük tatbikatlarda Rus Silahlı Kuvvetleri’nde henüz yaygın olarak kullanılmayan Kamov Ka-52 tipi taarruz helikopterleri geminin güvertesine iniş ve kalkışlar gerçekleştirdiler. Bütün bunlar Rusların bu gemi ile ciddi bir şekilde ilgilendiklerinin açık birer işareti olarak değerlendirildi. Yapılan açıklamalarda Rusya’nın Fransa, İspanya ve Hollanda ile, bu ülkelerden amfibik gemi alımı için görüştüğü yer almıştır. Ancak İspanya ve Hollanda ile yapılan görüşmeler hem rekabet açısından Fransa üzerinde bir baskı unsuru oluşturmak, hemde kamuoyuna hitaben alınacak olan geminin ihale ortamında, herhangi bir ülke kayırılmadan alınacağı kanaatini yaratmak için yapılıyor olması da muhtemeldir. Çünkü İspanya ile Hollanda’nın halen deniz kuvvetlerinde kullandıkları Galicia ve Rotterdam sıfını LPD’ler iki ülke tarafından birlikte dizayn edilip geliştirilmişlerdir. Hollanda, Rotterdam sınıfının daha büyüğü olan Hr. Ms. Johan de Witt’i üretimiştir. İspanya ise bir uçak gemisini andıran ve 2011 yılında hizmete girmesi planlanan Juan Carlos I (L-61)’i üretmektedir. Sonuçta İspanya ve Hollanda’nın aktif olarak kullandıkları amfibik gemileri aynı LPD ailesine dahil etmek mümkündür.Şimdiye kadar donanmalarında kendi dizaynı ve üretimi olan savaş gemileri kullanmış ve kullanmakta olan Rusya’nın bir NATO ülkesinden savaş gemisi almaya yönelten sebepleri askeri, politik ve endüstriyel olarak üçe ayırabiliriz. Askeri: Putin, dokuz sene önce Rusya Federasyonu‘na Devlet Başkanı seçildikten sonra, ülkedeki Yeltsin yıllarının getirdiği küçülme ve çöküşün ardından, silahlı kuvvetlerde tekrar toparlanma süreci başlattı. Ancak bu sürece rağmen Rus Silahlı Kuvvetleri’nin tamamlaması gereken büyük eksiklikler de halen mevcuttur.Bunlardan bir tanesi de Rus deniz kuvvetlerinin stratejik güç aktarım yetenekleridir. Rus Karadeniz Filosu 2008 yılındaki sekiz günlük Rusya – Gürcistan savaşında Gürcü Deniz Kuvvetleri‘ni başarı ile bertaraf etti etmesine ancak Rusya’nın kontrolündeki Abazya bölgesine denizden Rus askerlerinin ulaştırılması uzun ve zahmetli bir yolculuk sonunda gerçekleşti. Ayrıca bu operasyon için filonun elinde bulunan bütün büyük ve yaşlı amfibik çıkarma gemileri kullanıldı. Ancak Rusya’nın amfibik filosu daha uzun menzilli askeri operasyonları desteklemeye yetecek yetenek imkanlara sahip değil. Rus Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Vladimir Vysotskiy yakın zamanda yaptığı bir açıklamada: “Böyle bir gemi Karadeniz filomuzun tamamlamak için 26 saat harcadığı operasyonu 40 dakika içinde tamamlamamıza olanak vermiş oldurdu” diyerek Rus Deniz Kuvvetleri’nin bu konudaki eksikliğine dikkat çekmiştir. Politik: Putin’in başkan olmasıyla birlikte Rusya tekrardan daha dışa dönük politikalar takip etmeye başladı.Sovyetlerin eski parlak günlerindeki gücü ve ihtişamını kısmende olsa tekrar yaratmak isteyen Rusya Federasyonu, Soğuk Savaşı’ın bitmesiyle ara verdiği uzun menzilli stratejik uçuşlar, Avrasya dışına yapılan askeri manevralarr gibi tatbiki operasyonlarına tekrar başladı. Bunları gerçek anlamdaki askeri değerleri tartışılır olmakla birlikte kamuoyunu etkiledikleri açık.Deniz piyadeleri, zırhlı bir destek birliği ve çeşitli helikopterleri taşıyacak bir amfibik geminin yapacağı ve güzelce kamuoyuna pazarlanacak seferlerin politik açıdan da Rusya’nın gücünü artıracağı bariz. Ayrıca eskiden Sovyetler Birliği’nin bir parçası olup bugün bağımsızlıklarını kazanmış Baltık- ve Kafkas cumhuriyetleri için de sorun çıkaracak olanlara politik ve askeri gözdağı verilmesi için, dolayısıyla caydırıcılık açısından amfibik gemiler çok ideal bir araç. Gürcistan ve Estonya’nın Rusya’nın Mistral sınıfı amfibi gemiler alma planına açık bir şekilde karşı çıkmış olmaları böyle gemilerin sahip oldukları caydırıcılığın açık bir göstergesidir. Endüstriyel: Sovyetler Birliği’nin dağılmasından beri Rus tersaneleri ve gemi inşaa endüstrisi ciddi bir küçülme yaşadı. Soğuk Savaş’ın bitiminden bu güne kadar Rus tersaneleri bir adet Borey sınıfı balistik füze denizaltısı, bir adet Lada sınıfı dizel-elektrik denizaltısı, bir adet Gepard sınıfı firkateyn, bir adet Steregushchiy sınıfı firkateyn ve bir adet Buyan sınıfı hücumbot dışında yeni dizayn geliştirememiş ve üretememişlerdir. Rus gemi inşaa endüstrisinin atrofiye olması Rus Deniz Kuvvetleri‘nin ihtiyaç duymakta olduğu modern suüstü ve sualtı platformlarının geliştirilmesi ve üretilmesini yavaşlatılmış; neredeyse durdurulmuştur. Bu gerçek Rus siyasetçilerini ve askerlerini gemi dizaynı ve imalatı için başka ülkelere bakmaya mecbur bırakmıştır. Ayrıca Rus Deniz Kuvvetleri‘nin Alman Tip 212 sınıfı denizaltılar ile ilgilenmekte olduğuna dair de iddialar bulunmaktadır. Rus Deniz Kuvvetleri‘nin kendini Soğuk Savaş döneminde olduğu gibi uluslarası bir güç olarak kanıtlayabilmesi için deniz üzerinden güç aktarımı yapabilmesi gerekmektedir. Bunun için en uygun araç büyük bir amfibik gemilerdir. Rus gemi inşaa sanayii Rusya’nın bu ihtiyacını ülke içi olanaklarla karşılaması için en azından bir on seneye ihtiyaç duymaktadır. Oysa Rusya’nın politik ve askeri olarak bu kadar bekleyecek vakti yok. C. Devrim Yaylalı

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)