Rüveyda - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**El Emin** · 06-28-2010, 21:19

Ah rüveyda gönlümde yaktığın ateş
Korkarım ki mahşerde davacı senden
Sen misin yoksa zaman mı kalleş
Ey hiçlik gömleğine kiralı beden

Bak herşey aleyhime olmuş seferber
Kaderimle şeytanlar oynar sinsiden
İnsanlar ismiyle müsemma derler
Bu istisna kaideyi bozar cinsinden

Dudağı ağlamaklı bir çocuk gibi
En temiz duygularla seslendim durdum
Gelsen de anlamazdım ben geldiğini
Ben senin yerine hicranı koydum

Ben miyim sen söyle aşk gemisinde
Sevdayı kaldırıp bırakan suya
Hangi gemidesin ki neyin izinde
Sahip olup çıktın bu sahte huya

Bir çocuk dilinde masum bir türkü
Duyarsan sen bilki işte ben oyum
Bir imam söylerse yar öldüğümü
Ölümüme rüveyda diye ad koyun

Ya gel gönül vahamın sultanı sen ol
Yada serap diyerek görünme bana
Bu çöller ki şansıma düşen bir yol
Olurda bir gün hani getirir sana

Görülmedik sevdanın yol almışları
Mutlu olmuşlar mıdır nerden bileyim
kKm doyurur uğruna aç kalmışları
Ölüm vuslat ise hemen öleyim

Gözümden gönlüme düşen her damla
İçimde bir rüveyda besler de durur
Desem de bu sevgi uzar sonsuza
Gün gelir bu gözün yaşı da kurur

Ellerim üşüyorsa temmuz ayında
Buz kesen kalbinin sirayetidir
Sevgili can dediğim hasret koyunda
Bu sözler bir aşkın nihayetidir

Günler geçtikçe birbir yaram azıyor
önlüme inat gözlerim diyor ki çık gel
Hangi adalet kitabında söyle yazıyor
Eşsiz bir sevgiye ayrılık bedel

Ayrılık hicranı değil yalnızlık hicabı
Utanır oldum sevda denen güzelden
Rüveyda sen önce kendini tanı
Bak farkın kalmadı kuru gazelden

Okyanusta gördüğün bu dalgalanmalar
Bir aşkın gelgiti değildir gülüm
Asla unutmayacak unutulanlar
Hasretten ötesi ölümdür ölüm!

Sen çaldın gözümden kandil yağını
Görmüyor gözlerim söyle nerdesin
Görmedim sabahın hiç aydınlığını
Geceden kalan kara perdesin

İyi oku iyi düşün bak ne yazıyor
Kalbimden aklıma düşen heceler
Bir hoyrat türkü ki dilde geziyor
Gözümün yaşına şahit geceler

Rüveyda geceleri yalnız ağladığımı
Kimseler bilmez ki sevgimi desin
Gidermek istiyorsan sen merağını
Sevgimi sana mecnun söylesin

Serabı bile olmayan aşksın
Yokluğunun yangını çöllerden beter
Artık nefretimde bile sen varsın
Yandıkça dilimden düşmeyen yeter

Tarumar ordunun en son neferi
Aşk bezminde kendine önder arıyor
Ne kadar olmaz dese de seni
Bildiği tüm yollar sana varıyor

Bembeyaz bulutular bile kıskanır
O çocuksu sevgiyi gördüğü zaman
Sevilen değil hep seven aldanır
Kaderin elinde böyledir zaman

Sevda dediğin yanarak varılan menzil
Ve yanmak içinde tutuşmak gerek
Koşmadan bu yolda yorulan rezil
Sevmeyi çok yanlış biliyor demek

Özlemek dediğin sevgili diye
Bir körün ışığa hasret kalışı
Denk tutma kendini bu sevdam ile
Bir olmaz topalın ayla yarışı

İnan ki korkutmaz kopsa kıyamet
Daha kötüsünü gördüğü için
Hicrandır bilesin senden nihayet
Beni hallere sürdüğün için

Geceleri gözüme sürme diyerek
Çeker dururum senin sevdanı
Sevgili ya bilerek ya bilmeyerek
Kuşatıveriyorsun sen her yanımı

Rüveyda seni her gün gözlemek
Gül olup açmadan solmak gibidir
Gelmeyeceğini bilerek seni özlemek
Bayram günü annesiz kalmak gibidir

Terk edilen olduk bu yolda yine
Terk eden değiliz ama çok şükür
Bırakıp gitmeyi kaldıran sine
Kader yazısından nefreti okur

Ellerim değil de dilim titriyor
Senin için yüreğimi açtığım zaman
Nerdeyim ne zaman nasıl biliyor
O sevda, elinden kaçtığım zaman

Ayrılıktan lezzet alıyor isem
Bu benim kadere biat edişim
Yanıp ta menzile kanıyor isem
Bu yolculuk vefasıza inat gidişim

Bunun adı aşktır bilinmez nolur
Kinini ezer mi aşk denen topuz
Zannetmem ama belki de ders olur
Aşkına sarılıp ta kurtulan yunus

Niceler sevdiler şimdiye kadar
Sevenin sevilene ayandır hali
Sadece sevgili düşünen anlar
Kim niye yaptırmış o tacmahali…

Hoyrat bir türkünün son nakaratı
Dilimde dolanır dolanır durur
Hoyrat sevdaların yalnız adamı
Gönlünü sultanın yolunda bulur

Hazırla çantamı düşeyim yola
Görelim gurbet denilen neymiş
Ne hasret ne gurbet koymaz adama
Ama anlaşılmamak zor meseleymiş!...

Ziya Paşa Akyürek

06-28-2010, 21:19	#1
Kullanıcı Adı El Emin	Rüveyda Ah rüveyda gönlümde yaktığın ateş Korkarım ki mahşerde davacı senden Sen misin yoksa zaman mı kalleş Ey hiçlik gömleğine kiralı beden Bak herşey aleyhime olmuş seferber Kaderimle şeytanlar oynar sinsiden İnsanlar ismiyle müsemma derler Bu istisna kaideyi bozar cinsinden Dudağı ağlamaklı bir çocuk gibi En temiz duygularla seslendim durdum Gelsen de anlamazdım ben geldiğini Ben senin yerine hicranı koydum Ben miyim sen söyle aşk gemisinde Sevdayı kaldırıp bırakan suya Hangi gemidesin ki neyin izinde Sahip olup çıktın bu sahte huya Bir çocuk dilinde masum bir türkü Duyarsan sen bilki işte ben oyum Bir imam söylerse yar öldüğümü Ölümüme rüveyda diye ad koyun Ya gel gönül vahamın sultanı sen ol Yada serap diyerek görünme bana Bu çöller ki şansıma düşen bir yol Olurda bir gün hani getirir sana Görülmedik sevdanın yol almışları Mutlu olmuşlar mıdır nerden bileyim kKm doyurur uğruna aç kalmışları Ölüm vuslat ise hemen öleyim Gözümden gönlüme düşen her damla İçimde bir rüveyda besler de durur Desem de bu sevgi uzar sonsuza Gün gelir bu gözün yaşı da kurur Ellerim üşüyorsa temmuz ayında Buz kesen kalbinin sirayetidir Sevgili can dediğim hasret koyunda Bu sözler bir aşkın nihayetidir Günler geçtikçe birbir yaram azıyor önlüme inat gözlerim diyor ki çık gel Hangi adalet kitabında söyle yazıyor Eşsiz bir sevgiye ayrılık bedel Ayrılık hicranı değil yalnızlık hicabı Utanır oldum sevda denen güzelden Rüveyda sen önce kendini tanı Bak farkın kalmadı kuru gazelden Okyanusta gördüğün bu dalgalanmalar Bir aşkın gelgiti değildir gülüm Asla unutmayacak unutulanlar Hasretten ötesi ölümdür ölüm! Sen çaldın gözümden kandil yağını Görmüyor gözlerim söyle nerdesin Görmedim sabahın hiç aydınlığını Geceden kalan kara perdesin İyi oku iyi düşün bak ne yazıyor Kalbimden aklıma düşen heceler Bir hoyrat türkü ki dilde geziyor Gözümün yaşına şahit geceler Rüveyda geceleri yalnız ağladığımı Kimseler bilmez ki sevgimi desin Gidermek istiyorsan sen merağını Sevgimi sana mecnun söylesin Serabı bile olmayan aşksın Yokluğunun yangını çöllerden beter Artık nefretimde bile sen varsın Yandıkça dilimden düşmeyen yeter Tarumar ordunun en son neferi Aşk bezminde kendine önder arıyor Ne kadar olmaz dese de seni Bildiği tüm yollar sana varıyor Bembeyaz bulutular bile kıskanır O çocuksu sevgiyi gördüğü zaman Sevilen değil hep seven aldanır Kaderin elinde böyledir zaman Sevda dediğin yanarak varılan menzil Ve yanmak içinde tutuşmak gerek Koşmadan bu yolda yorulan rezil Sevmeyi çok yanlış biliyor demek Özlemek dediğin sevgili diye Bir körün ışığa hasret kalışı Denk tutma kendini bu sevdam ile Bir olmaz topalın ayla yarışı İnan ki korkutmaz kopsa kıyamet Daha kötüsünü gördüğü için Hicrandır bilesin senden nihayet Beni hallere sürdüğün için Geceleri gözüme sürme diyerek Çeker dururum senin sevdanı Sevgili ya bilerek ya bilmeyerek Kuşatıveriyorsun sen her yanımı Rüveyda seni her gün gözlemek Gül olup açmadan solmak gibidir Gelmeyeceğini bilerek seni özlemek Bayram günü annesiz kalmak gibidir Terk edilen olduk bu yolda yine Terk eden değiliz ama çok şükür Bırakıp gitmeyi kaldıran sine Kader yazısından nefreti okur Ellerim değil de dilim titriyor Senin için yüreğimi açtığım zaman Nerdeyim ne zaman nasıl biliyor O sevda, elinden kaçtığım zaman Ayrılıktan lezzet alıyor isem Bu benim kadere biat edişim Yanıp ta menzile kanıyor isem Bu yolculuk vefasıza inat gidişim Bunun adı aşktır bilinmez nolur Kinini ezer mi aşk denen topuz Zannetmem ama belki de ders olur Aşkına sarılıp ta kurtulan yunus Niceler sevdiler şimdiye kadar Sevenin sevilene ayandır hali Sadece sevgili düşünen anlar Kim niye yaptırmış o tacmahali… Hoyrat bir türkünün son nakaratı Dilimde dolanır dolanır durur Hoyrat sevdaların yalnız adamı Gönlünü sultanın yolunda bulur Hazırla çantamı düşeyim yola Görelim gurbet denilen neymiş Ne hasret ne gurbet koymaz adama Ama anlaşılmamak zor meseleymiş!... Ziya Paşa Akyürek

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)