BARIŞIM

Yakar yüreğimi hasretin benim
Çok özledim seni canım Barış'ım
Sensiz ağlamakla geçiyor günüm
Canıma can katan kanım Barış'ım

Dikili ağacım bir tek sen varsın
Ayrılıp giderken canım yakarsın
Gözlerimden damla damla akarsın
Sensiz zindan oldu günüm Barış'ım

Bolatım der evlat sevgin yücedir
Sen gidince benim halim nicedir
Sensiz gündüzlerim inan gecedir
Yanıyor yüreğim benim Barış'ım

Şiir: Osman BOLAT

HAYAT
Neler umdum neler verdin
Çileleri çektim hayat
Bitmez oldu hiçbir derdim
Kafaya çok taktım hayat

Birgün olsun güldürmedin
Süründürdün öldürmedin
Göz yaşımı sildirmedin
Yağmur oldum aktım hayat

Çektim bunca derdi gamı
Zehir ettin hep dünyamı
Bulamadım hiç dermanı
Bir sigara yaktım hayat

Ömrüm hazan oldu bitti
Dal kurudu yaprak döktü
Bolat'ıda aldı gitti
Toprak olup gittim hayat
Şiir: Osman BOLAT

ANKARA
Kurudu dallarım döker yaprağım
Benim dertlerimi bilmez ankara
Tütüyor burnumda sılam toprağım
Bilmem neden bana gülmez Ankra

Doğmuş üzerime yalancı güneş
Yüreğimde hasret gözlerimde yaş
Yaşam kumarında gelmedi düşeş
Ne haldeyim kimse bilmez Ankara

Bir ağaç misali yaprak dökerim
Bitmek bilmez gece gündüz dertlerim
BOLAT'ım sitemle ölür giderim
Akar göz yaşlarım silmez Ankara
Şiir: Osman BOLAT

MAZİDE KALDI
Hayatımı zindan etmeyeceğim
Yeminim var artık sevmeyeceğim
Gel desende sana gelmeyeceğim
Benim için herşey mazide kaldı

Sevenler ızdırap verirmi böyle
Aşkla yanmayanlar erirmi böyle
Aşık olmayanlar severmi böyle
Benim için herşey mazide kaldı

Gönlüme sevmeyi yasak etmişim
Hayata küsmüşüm hep kahretmişim
Aşkına elveda diyip gitmişim
Benim için herşey mazide kaldı

Bolat'ım der gönlüm sevemez artık
Sevse bile sevdim diyemez artık
Dünyada murada eremez artık
Benim için herşey mazide kaldı
Şiir: Osman BOLAT

AH YALNIZLIK
Bırakmazsın beni neden?
Ah yalnızlık vah yalnızlık
Aylar yıllar senle giden
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Senin ile başbaşayım
Kimle nasıl savaşayım
Hangi engeli aşayım
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Ömrüm senin ile gitti
Hayat denen olay bitti
Aşk bagımda baykuş öttü
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Engelleri aşamadım
Sakat dizle koşamadım
Ömür bitti yaşamadım
Ah yalnızlık vah yalnızlık

İkimizde dost olmuşuz
Herkes gitmiş biz kalmışız
Hasret ile sarılmışız
Ah yalnızlık vah yalnızlık

Bolat'ıma oldun yoldaş
Ana baba yoktur kardaş
Ebediyen biz arkadaş
Ah yalnızlık vak yalnızlık
Şiir: Osman BOLAT

DELİ GÖNÜL
Bir kerede dinle sözüm
Esme deli gönül esme
Yar aşkıyla yanar özüm
Küsme deli gönül küsme

Bırak seni sevmeyeni
Sevgi nedir bilmeyeni
Aşka değer vermeyeni
Sevme deli gönül sevme

Gel deyince gelmiyorsa
Sevdiğini bilmiyorsa
Göz yaşını silmiyorsa
Coşma deli gönül coşma

Aşkı ile yansan bile
Dönmeyecek boş nafile
Düşeceksin dilden dile
Düşme deli gönül düşme

Hep koşsanda aşk peşinden
Gitmesede hiç düşünden
Abu kevser yar döşünden
İçme deli gönül içme

Bolatım aşk ateşine
Bakmazki hiç gözyaşına
Düşme gönül yar peşine
Koşma deli gönül koşma
Şiir: Osman BOLAT

CANDOSTLARIM
Ne güzeldir sözleriniz
Benim güzel can dostlarım
Tutmasada dizleriniz
Hoş muhabbet can dostlarım

Edirneden Ardahandan
Kimi ayrı kalmış yardan
Her birimiz ayrı yerden
Benim güzel can dostlarım

Sanal değil bir aile
Hep çeksekte bizler çile
Hepimizde aşık güle
Benim güzel can dostlarım

Zekeriya,Serhan,Ceylan
Beyazgülüm,Busem Derman
Formda konu açar Ferman
Benim güzel can dostlarım

Bolat yazar bu destanı
Ne bağı var ne bostanı
Çok özledim Elbistaı
Benim güzel can dostlarım

Şiir: Osman BOLAT

NOLUR GÜLÜMSE
Sen gönül bahçemin bir tek gülüsün
Şairin sevdası mor sümbülüsün
Sen bu şiirimin aşk sembolüsün
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Yüreğimde kopan bir fırtınasın
Aşkın ile kalbim bırak kanasın
Bu aşk ateşiyle sende yanasın
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Küllenen kalbimin gizli korusun
İçimi kavuran aşkın narısın
Gülmeyen bahtımın nazlı yarisin
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Ben aşkın ağacı sende dalımsın
Ben aşkın arısı sende balımsın
Ben aşkın yolcusu sende yolumsun
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Sensiz bir an olsun geçmez bu hayat
Bana uyku haram sen düşünme yat
Sana olan aşkım oldu bir feryat
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Bolatım der sonsuz karasevdamsın
En büyük hayalim eşsiz rüyamsın
Bana hayat veren aşkım dünyamsın
Gülümse aşkıma n'olur gülümse

Şiir: Osman BOLAT