![]() |
#1 |
![]() Sen bensiz sevebilirsin ama ben sensiz asla. Hüzünlere gark olurum yokluğunla. Sonu gelmez gecelerde titrek parmaklarım yudumlarken tenimi, ben sana daha bir susarım. Sevmeyi özlerim ilkin, sonrasında unuturum özlemeyi. En sonunda da sevmenin ne demek olduğunu.
Sana muhtaç bırakılırım şu sebepler dünyasında, ama muhtaçlığımdan bihaber. Yokluğunu yoklarken içimde sensiz sevimsiz dünyamın kaderimden sileceklerine razı olurum. Ölüm ve yaşam arasındaki renkler senin gidişinle tümden silinir. Elbette yaşarım sensiz. Senden sonra da yeni şehirler, yeni insanlar çıkar karşıma. Kalırım yeni dört duvarlar arasında. Konuşurum ıslak gece lambalarına. Ama aslı tadı olmaz yaşamın. Çok denerim olmaz. Yerine renkler dolmaz. En baştan dedim ya; sen bensiz de sevebilirsin ama ben sensiz asla… alıntı
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|