bir baba ve bir kızı varmş.
kızı vurdum duymaz,dünyadan bi haber yaşarmış.
aslında o ne yapmak istediğini, ne olmak istediğini,nasıl yaşaması gerektiğini bilemezmiş.
babası kızının bu haline çok üzülürmüş ve ne yapması gerektiğini bir türlü kestiremezmiş.
birgün babası kızını yanına çağırmış ve
kızının önüne üç ayrı tabağın içinde kahve çekirdekleri,bir tane yumurta ve bir tane patates koymuş.
kızı babasının ne yapacağını çok merak etmiş
babası kızının sorduğu hiçbir soruya cevap vermeden öylece birşeyler yapıyormuş
yumurtayı bir fincana
patatesi bir fincana
kahve çekirdeklerini bir fincana koyup kaynatmaya başlamış
uzun bir süre babasıyla birlikte onların kaynamasını beklemişler
kızı çok sinirlenmiş ne yapmaya çalışıyorduki babası ama sabretmesi gerekiyordu
sonunda babası kızına fincanların içinde ne gördüğünü sordu
kızı
kahve,haşlanmış yumurta ve haşlanmış patates var dedi
bunun için mi saatlerdir uğraşıyoruz
babası kızına
evet tam istediğim cevabı verdin ama
her zaman ki gibi görmüyorsun
kızı neyi görmediğimi çok merak ediyorum diye bağırdı babasına
babası anlatmaya başladı
yumurta ilk başta sert kabuklu ama içi yumuşacıktı sonra hayat onu bu hale getirdi katı yürekli biri oldu
patates ise tam tersiydi önceden içide dışıda katıydı ama o artık çok yumuşak biri hemen dağılır ve üzülür bi hala geldi
küçücük kahve çekirdekleri ise onlar herkesi kendine uydurmayı becerebilmişti kahve çekirdeklerinin olduğu her yer onun gibi olmuştu
anladın mı şimdi dedi babası sen bu hayatta hangisi olmak istersin....................
evet siz peki ya siz şu hayatta hangisisiniz?? bunu hiç düşündüzüz mü......

Çok güzel etkileyici bir hikaye..

İnsanı yaşadıkları olgunlaştırır diye boşuna dememişler..
Patates misali yaşadıkça yumuşayan,
Yumurta misali yaşadıkça sertleşen...
Birde kahve çekirdeği olabilmek var..

Sadece bir tanesi olmuyor sanki gün geliyor katı oluveriyoruz gün geliyor yağ gibi eriyoruz..Hayat mı bizi bu hale getiren? Bizde de bir payı varıdr elbet..

Teşekkürler paylaşımdan ötürü..