Seni ele sevirem ki
Diyirsen ki niye?
Nebilim işde ele!
Seni görende bir hoş olir,
Ölir ölir ölirem ....
Ahşam olir dava, nahır, mal gelir
Komlar, ahırlar dolir.
Sayıram, sayıram biri esgig.
Bi daha sayıram, bi de bahiramki tamam.
Ama üzülirem;
Çünki sen gelmirsen.
Diyacahsan niye?
Bennem işte ele!
Yassi olir;
Sekide eymek yiyacağam.
Civil lavaşi dürüm edir tam kıtliram,
Sen ahlıma gelirsen, yiyemirem
Sen ahlıma gelirsen, boğazımda düyümlenir.
Gene diyirsen ki, niye?
İşde ele....
Anam örtüleri sarir...
Gendi gendimi yiyirem,
Oda gidir, külli biçare galiram.
Gözlerim süzilir, uyuyacağam, uyuyamiram.
Gafam garişir, Yüreyim şıhışir, yatamiram.
Gene diyirsen niye?
İşde ele..
Guşluğa doğri daliram,
Heyal, hülya görirem, sanki yanımdasan.
Sevinir, ele bir hoş oliram,
Birde ayıliramki, yastığa sarılmışam.
Diyacahsan ki, niye?
Amaan işde ele...
Sabah olir, horozlar ötir, gün doğir.
Gahiram, tavuhlara, culuğlara yem verirem.
Culuhlari dutir dutir öpirem;
Onları bile sene benzetirem.
Saggın deme niye?
Ne bilim işde ele...
Gün gibi gelir, ay gibi gidirsen.
Beni yiye yiye bitirirsen.
Hep ömrümden götürirsen.
Seni sevdiyimide çoh ey bilirsen
Diyirsen ki, niye?
Bilirsen, işde ele...
Babam beni gapiya goymir diyirsen.
Ey helt yiyirsen.
Gomşulara, emin, bibin, ezen gile gidirsen.
Madem ele, çıh cama, tırhıca gel!
Yüzün görim, buda bene yeter.
Saggın deme niye?
İşde ele....

Erzurum Şiirleri Antolojisinden