SEVDİĞİNE KAVUŞMAK . - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**tayyipleyiz** · 05-06-2008, 01:27

SEVDİĞİNE KAVUŞMAK

Do*ku*zun*cu asır*da, ye*ti*şen ev*li*yâ*dan,
Bi*ri da*hî “Mu*ham*med Sü*rey*mî”dir o za*man.

Birgün bi*ri ge*le*rek, bu ve*lî*nin ya*nı*na,
De*di ki: “Bir der*dim var, yar*dım et lüt*fen ba*na.”

Der*di de, bir ka*dın*la, ev*len*mek is*ti*yor*du,
Ka*dın ise ak*si*ne, bu*nu is*te*mi*yor*du.

Gös*te*rip bir oda*yı, ona o mü*bâ*rek zat,
Bu*yur*du ki: “Şu*ra*ya gir ve ka*pı*yı ka*pat.

O ka*dı*nın is*mi*ni, söy*le de*vam üze*re,
Mu*râ*dın tez za*man*da, hâ*sıl olur bu ke*re.”

O kim*se “Pe*ki” de*yip, oda*ya gir*di nâ*çar,
O ka*dı*nın is*mi*ni, söy*le*di tek*rar tek*rar.

Bir*kaç gün geç*miş*ti ki, hâ*di*se üze*rin*den,
O ka*dın birgün ge*lip, ka*pı*yı çal*dı bir*den.

De*di ki: “Ben fa*lan*ca, ka*dı*nım, be*ni din*le,
Bil ki ben, ev*len*me*ye, râ*zı ol*dum se*nin*le.”

O an*da o kim*se*ye, eriş*ti bir hi*dâ*yet,
Ka*dın*la gö*rüş*me*yip, tek*li*fi*ni et*ti ret.

Dü*şün*dü ki: “Bir ki*şi, se*ver*se bi*ri*si*ni,
Mâ*dem ki ka*vu*şu*yor, çok söy*ler*se is*mi*ni.

Öy*ley*se in*san*lar*la, uğ*raş*ma*ğa ne ge*rek,
Rab*bi*me ka*vu*şu*rum, is*mi*ni söy*le*ye*rek.”

O gün*den itibaren, o ki*şi gün*düz ge*ce,
“Al*la*hın zik*ri” ile, velî ol*du böy*le*ce.

05-06-2008, 01:27	#1
Kullanıcı Adı tayyipleyiz	SEVDİĞİNE KAVUŞMAK . SEVDİĞİNE KAVUŞMAK Dokuzuncu asırda, yetişen evliyâdan, Biri dahî “Muhammed Süreymî”dir o zaman. Birgün biri gelerek, bu velînin yanına, Dedi ki: “Bir derdim var, yardım et lütfen bana.” Derdi de, bir kadınla, evlenmek istiyordu, Kadın ise aksine, bunu istemiyordu. Gösterip bir odayı, ona o mübârek zat, Buyurdu ki: “Şuraya gir ve kapıyı kapat. O kadının ismini, söyle devam üzere, Murâdın tez zamanda, hâsıl olur bu kere.” O kimse “Peki” deyip, odaya girdi nâçar, O kadının ismini, söyledi tekrar tekrar. Birkaç gün geçmişti ki, hâdise üzerinden, O kadın birgün gelip, kapıyı çaldı birden. Dedi ki: “Ben falanca, kadınım, beni dinle, Bil ki ben, evlenmeye, râzı oldum seninle.” O anda o kimseye, erişti bir hidâyet, Kadınla görüşmeyip, teklifini etti ret. Düşündü ki: “Bir kişi, severse birisini, Mâdem ki kavuşuyor, çok söylerse ismini. Öyleyse insanlarla, uğraşmağa ne gerek, Rabbime kavuşurum, ismini söyleyerek.” O günden itibaren, o kişi gündüz gece, “Allahın zikri” ile, velî oldu böylece.

Seçenekler
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder
Stil
Normal gösterime geğ Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)