Bir “yaz” günü, bir belediye başkanı, şehrindeki “göl”ün karşı kıyısına “yürüyerek” geçeceğini söyler... “Gazeteciler” inanmaz tabiî... Ertesi gün, gölün kıyısında, adeta bir “gazeteci ordusu” toplanır... Hepsi de “O an”ı beklemektedir!..
“Kamera”lar kurulur, “çekim”ler başlar!..
Başkan, söz verdiği gibi, ayakkabılarını bile çıkarmadan, başlar göl üzerinde yürümeye!..
Bir süre sonra da, karşı kıyıya ulaşır!..
Peki, bu olay; ertesi günkü gazetelerde hangi başlıkla yer alır?..
Aynen şu başlıkla:
“Başkan yüzme bilmediği için; gölü, karşıdan karşıya yürüyerek geçti!”
Aynen bunun gibi... Medya için önemli olan “yapılan iş” değil, “yapanın kimliği”dir!.. Eğer “icraat” yapan kişi “yandaş” ise, “övgü” yağdırırlar... Yok eğer, “kafayı taktıkları” birisi ise, ya “söver”ler, ya da “döver”ler!..
İsterse siz; olmayacak bir iş yapıp, “ağzınızla kuş tutmuş” olun!..
“İlkel adam” derler;
“Tüfek gibi çağdaş bir araç kullanmak yerine, gitti ağzıyla kuş tuttu!”
Derler mi?.. Derler!..
İşte Türk Medyası...