Hazreti İbrahim (a.s)
1. İsmail as.’ın Sünnet Oluşu ve Arapça Öğrenişi :
İsmail as. on üç yaşına vardığında sünnet emri gelir ve sünnet edilir.[1]
Hz.İsmail ana dili İbraniceden başka Araplardan Arapçayı çok güzel konuşan fasih bir insandı.[2] Arapçayı öğrendiği zaman, on üç yaşında olup İbrâhim as.'ın oğullarından Hicaz'da Arapça konuşan,[3] dili, açık ve düzgün Arapçaya döndürülen ilk kimse idi.
Peygamberimiz as.’a, Sahâbîleri; “Yâ Resulallah! Sen, bizim dilce, en fasâhatlımız ve ifâdece, en açık ifâdelimiz nasıl oldun?” diye sormuşlardı.
Peygamberimiz as: “Arapça, bozulmağa yüz tutunca, Cebrâil, Babam İsmâil as.’ın lügatını, kendisinin konuştuğu gibi yepyeni ve tâze olarak getirip bana telkin etti.” Buyurmuştur.[4]
Arapların el-Musta'rebe grubu Hz. İsmail (a.s)'in oğullarından çoğalmış olup, bunların kökü Adnan'a dayanır.[5]
Bu yüzden İsmail as’ın soyundan gelenlere, Araplaşmış Arap mânasında “el- Arabu’l- mütearribe” denildi. Araplar bölgesel şecerelere göre üç gruba bölünmüşlerdir: el-Bâ’ide (helak olanlar), el-‘Âribe (yerliler), el-Musta’rabe (Araplaşanlar).
İsmail bu sonuncu grubun ceddi sayılmaktadır ki bunların Atası Adnân’dır. İsmail ile Adnan arasındaki silsile, birbirine benzer, birçok biçimde ve kısmen de Tekvin 25’ deki sırayı anımsatan bir şekilde nakledilmektider.[6]
İbrâhim as. ise, Kûsa'dan ayrılıp Fırattan geçince, Yüce Allah tarafından, İbranca konuşmağa başlamıştı.[7]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Yâkubi-Tarih c.1, s.221, Ebülfida-Elbidaye vennihaye c.1, s.192; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları:s.194; Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi c.23, s.76 “Ondört yaşıda öken İshak as. doğmuştur.”
[2] İslâm Tarihi İbnü’l-Esîr El Kâmil Fi’t -Tarih Tercümesi c.1,s.96, Peygamberler Tarihi, M.Asım Köksal, Diyanet Vakfı Yayınları: s.194.
[3] İbn.Sa’d-Tabakat c.1, s.50; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.194.
[4] Aliyyülmüttaki-Kenzül’ummal c.11, s.490; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.194.
*Adem as. ile Şis, idris ve Nuh as. dilleri Süryanca idi. Aliyyülmuttakî-Kenzül’ummal c.16, s.132.
*Tufanda sonra, Babil'de toplanmış olan insanlar da, Süryanca konuşuyorlardı. Mes’ûdî-Ahbaruzzaman s.80.
[5] Şamil, İslam Ansiklopedisi, İsmail Maddesi, c.3.
[6] Süleyman Ateş, Kur'an Ansiklopedisi: c 20, s 293, Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi: c.2, s.1111.
[7] İbn sa’d-Tabakat c.1 s.50; M.Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, Diyanet Vakfı Yayınları: s.194.
|