[MehmetMert]

Elimizden birşey gelmese de (utanmalıyız). Sahip olduğumuz şeylerin üzerine yenilerini koymak isteriz ve hayatımızı keşkelerle doldurur, her anı bitmek bilmeyen isteklerimizle geçiririz. Şükür ederiz ama, şükretmenin şükrünü bile kendimize çok görür, istekler aleminde seyreylemeye devam ederiz. Acizliğimizi; gün gelip değerini kaybedecek olan isteklerle kanıtlarız. Bazan isterken dozu kaçırır, sınırları aşar, isyana vardırırız isteği! İstediğimize sahip olamadığımızı serzenişle dile getirir ve tehlikeye atarız bir sonraki hayattaki yerimizi. Ama hiç düşünmeyiz bize bahşedilen insan sıfatı tecellisini ve bir hayata sahip olmanın lüksünü... Rabbim, boş isteklerden uzak eyleye, kadrini , kıymetini bilemeyeceğimiz, hesabını veremeyeceğimiz her türlü fiiliyattan, zevk-ü sefa'dan, acizliğimizin simgesi olacak isteklerden mahrum eyleye.
Ey gönül; eğer ararsan mutluluğu, bulunduğun kattan bir basamak iniver...

MehmetMert

Paylaşım için çok teşekkür ediyorum, yüreğinize sağlık. (+)